ආන්ටි දොරට ලගට යද්දි මාත් බැලුවෙ කවුද කියල..දේශාන්...අම්ම එක්ක ඇවිත් ..මට ඉවෙන් වගේ දැනුණ..එන්ගේජ්මන්ට් එක කියන්න වෙන්න ඇති..මං කාමරේ ඇතුළට යන්නත් හදල සාලෙ නැවතුණේ ආන්ටි ඒ දෙන්නව පිලි අරන් සාලෙට එද්දි...
මැඩම් මං දිහා බලලත් අහක බලාගත්තෙ අහංකාර විදියට...දේශාන් සුහද හිනාවක් දාල මං ලඟට ආවෙ ආන්ටියි මැඩමුයි ආ ගිය තොරතුරැ කතා කරද්දි..
"අහස්...නිවාඩු ද අද?"
"අහ්...ඔව්.."
මට පුදුමත් හිතුණෙ දේශාන් කතා කරපු විදියට..දේශාන්ට මං එක්ක තිබුණ එකම ප්‍රශ්නෙ බේබි එක්ක සම්බන්ධෙ..මං බේබිගෙන් ඈත් වුණාම දේශාන් ගෙ හිතේ මං ගැන තිබුණ තරහ නැති වෙන්න ඇති..දේශාන් ඇවිත් මගෙ අතින් අල්ලගත්තෙ මාව තවත් පුදුම වෙද්දි ..
"අහස්..මට උබ එක්ක තරහ පිරිමහන්න ඕනෙ නෑ....උබ ඉස්සරට වඩා දැන් පිලිවෙලයි..අපේ ගෙදර එද්දි හිටපු කොල්ල නෙමේ දැන්.....ඉතින් අයියගෙ එන්ගේජමන්ට් එක තියනව..මං දන්නව උබ අයියගෙන් ඈත් වෙලා ඉන්නෙ කියල..ඉස්සර දේවල් අමතක කරල අයියගෙ එන්ගේජ්මන්ට් එකට වරෙන්..මොනව වුණත් උබ අපේ ගෙදර හිටපු එකෙක්නෙ"
දේශාන් කියද්දි මගෙ පපුව පැලෙන්න වගේ..ඒත් මේ දරා ගැනීමට මට හුරැ වෙන්න වෙනව..අමාරැවෙන් හරි පිටට හිනාවෙලා ඉන්න වෙනව..මං මොකුත් නොකිය දේශාන් එක්ක හිනාවුණේ ඇස්වලට ආපු කදුලු හංගන ගමන්..
"උබට අවුල් නම් නෑවිත් ඉදපන්..උබ දැන් සල්ලිකාරයෙක්..ඉස්සරට වඩා ප්‍රසිද්ධ සමාජෙ වැදගත් තැනක් තියන කොල්ලෙක්..මොනව වුණත් උබ හරි වාසනාවන්තයි..ඒ හින්ද අයිය වගේ පවුලක් පන්සලක් වෙලා ඉඳපන්...අයිය අලුත් ජීවිතයක් පටන් ගත්ත වගේ උඹටත් ඉන්න පුළුවන්..කොල්ලො එක්ක ඔයිට වඩා ගේම් ගහපු උන් අපූරුවට කසාද බැදල ඒව අමතක කරල ඉන්නව..ඉතින් උඹටත් බැරි කමක් නෑ.."
දේශාන්ගෙ කියවන් ගියෙ හරියට මගෙ වගකීම අතට ගත්ත එකෙක් වගේ..ඒත් උගෙ වචන මගෙ පපුවට පිහියකින් අනිනව වගේ කියල දන්නෙ මං විතරයි...මං කොහොමද මගෙ ආදරේ වෙන කෙනෙක්ගෙ වෙද්දි බලන් ඉන්නෙ..එහෙනම් මං හැඟීම් දැනීම් නැති ගහක් ගලක් වගේ වෙන්න ඕනෙ..මං ටිකක් වෙලා දේශාන් ලඟ ඉදල කාමරේ ඇතුලට ගියෙ ඇස්වලට හොරෙන් ආපු කඳුලු පිහ ගන්න..ශිට් ..ඒත් මට තනිවෙන්න බෑ..නිමේෂ් කාමරේ මේසෙ ලග ඉඳගෙන වැඩක්..මං කාමරේට යද්දිම ඌ මං දිහා හොදට බැලුවෙ මොනව හරි වැදගත් දෙයක් කියන්න වගේ..
YOU ARE READING
දෑස නිසා
Non-Fictionප්‍රතික්ශේපවීම් ගොඩක් මැද එකම එක ආදරණීය පිළිගැනීමක් ඇති ජීවිතේ හිනිපෙත්තටම යන්න..
