CHAPTER 5
(FIGHT FOR SCARLET FREEDOM )
WALANG MAKIKIALAM......pag papatiuna ni kuya XIANDRO at tumingin sakin na may nakakalokong ngisi at tila nagsabi sa hangin ng GOODLUCK na syang kinakaba ko i dunno kong anong magagawa ko oras na matatalo nya/nila ang leader ng grupo nila kuya dark na si daemon pano na ko ngayon.....
Nanginginig ang kamay ko habang may kabang nararamdamsa sistema ko dahil wala akong alam sa nangyayari at nadamay pa ako sa away nila na sa pag kakaalam ko eh wala akong kinalaman.....
Lumapit na ang knya knya nilang grupo at magsisimula na ang maduguang labanan sa pagitan nila ako yong kinakabahan para kay daemon at sa sarili ko dahil d ko alam kong san ako pupulutin after this trouble.....
THE BATTLE BEGINNNN......lahat dila naghiyawan ang gustong matunghayan ang madugong labanan sa pagitan ng tatlong leader para sa kalayaan ko dahil ako ang kapalit sa away nilang mararanasan ngayon.....
Kita ko mula rito ang pagsulyap muna skin ni daemon at pinapahiwatig na TRUST ME I DONT LET THEM ......at binalik ang knyang buong atensyon sa harapan d ko alam kong anong mararamdaman ko ngayon dahil kusa nlang tumulo ang aking luha d ko alam kong anong mangyayari sakin after this bullsh!+ trouble na sa pag kakaalam ko eh simulat sapol labas ako rito at walang kinalaman......
KENNETH BRING SCARLET AT HER ROOM.......utos nito kay kenneth na iisa a meyembro ng grupo niya kit ayaw kong sumama eh nagpatangay nalng ako dahil d ko alam kong ano nang kahihinatnat ng labanan nila sana manalo sya dahil d ako papayag na mapunta lng sa mga d ko kilala at mukang alam ko lng din nmn ang pakay nila at yon e puros madudumi lng din.....
STAY HERE SCARLET.....usal ni kenneth na syang kinatango ko akala koba sa room ko kong san ako mag aaral bakit nasa apartment nya ako dinala.....
BUT WHY HE-.....i ddidnt inish dahil sumabat na ito....bat ang hilig nilang mambara ng nagsasalita yong tipong BASTOS lng ganon dahil d panga ako nakakatapos magsalita sasabat agad....
I KNOW DAEMON SIGN YOU A WHILE......at tiningnan ako sabay lahad ng pagkain na niluto ko mismo kanina bago ako umalis.....tumango ako sa knya at tinanggap ang inabot nya.....I KNOW DAEMON HAS A BRIGHT IDEA CUZ XANDER AND DAVEN WAS SO DEFLUOUS ATHRIVE.....usisa nya at pinangkandado ang bawat pwedeng pasukan ng kong sino specially bintana at pinto....
BUT WAIT.....THAT DAVEN MAN WAS THE SAME FACE OF DAEMON.....kuryusidad kong tanong dahil totoo nmn eh magkamuka sila....parang doble cate gnon....
DAVEN WAS HIS OLDER BROTHER ....walang preno nitong pagkakasabi na muntik nakong mabulunan sa kinakain ko kaya agad nya akong dinaluhan at binigyan ng maiinom na tubig.....BE CAREFUL....paalala nito na syang kinatango ko lng....d ko alam kong anong maaano ko dahil magkapatid sila ng ano ko eyyy sabihin na nating may pinagsamahan kmi ng DAVEN nayon sa matagal na panahon noon kong baga may something samin THAT time syempre hindi na ngayon.....d ako alm kong maniniwala ako oh hindi dahil d nmn posible dhil magkamuka nga sila diba kaso nga lng daming pinagbago si DAVEN noon mula ngayon dahil may hikaw na ito sa knyang ibabang ilong na nagmuka na syang adik kong titignan sabi nga nila d mo masasabi ang isang tao kong tunay o hindi dahil ang iba lmng is nagbabalat kayo tulad nalng ni DAVEN he fell like im her princess at his pass at ako na dakilang tanga naniwala at nagpatangay sa tukso kaya ayon nahulog sa bitag nyang lulukuhin nya rin nmn ako so means kong tatawagin ko sya is EX na for now dahil seens im grade 9-11 na naging kmi and that years he said that he used me for his own reason like duhh parang bata lng kong mag isip......
Napatango nlng ako at tinuon ang aking buong atensyon sa kinakain ko alam kong naoocward ako dahil sa presendya ng katabi kong panay ang pagsulyap sulyap skin ng d ko alam like duhh nagagandahan kba skin just tell me dahil totoo nmn......
MATAGAL PABA SILA BUMALIK.....tanong ko para d nmn gaanong maging tahimik ang paligid....narinig kopa ang pagbuntong hininga nito at sumagot.....WAIT A LITTLE BIT....at binalik na agad ang atensyon sa laptop nyang may kinakalikot......
SIGURADO BANG MANANALO SYA RON DAHIL AKO YONG KINAKABAHAN SA TOTOO LNG.....narinig ko pa ang pagtawa nito na syang kinataka ko bakit....baliw ba sya....
TRUST TO DAEMON D KA NON HAHAYAAN...IKAW PA....at tinuon nlng ang buong atensyon sa pag kain ko sya nmn sa ginagawa na di ko alam kong ano....magkaharap lng nmn kmi ng upuan kaya d ko nakikita ang ginagawa nya....
Tumayo na ako dahil gusto kong malaman kong ano mukang nanonood nmn ata sya eh kaya agad akong lumipad sa tabi nya at tumingin sa laptop na nakabukas habang nakaharap sa knya/samin.....and wtf ano yon.....
AHHH.....EHHH....SCARLET BAT KBA LUMIPAT......agad na rumehistro sa muka nya ang pagkabalisa at pinagpawisan pa dahil nakita ng dalawa kong mata kong ano yong laman ng laptop and what sh!+ nmn oh ganon naba talga sya/sila ka ahos sa babae na pati ang p04n eh pinanood tskkk
EH CURIOUS KASI AKO DAHIL TUTOK NA TUTOK KA AT PANAY YANG LAG LUNOK MO.....usisa ko na syang kina iwas ng tingin nito sakin at nilapag ang laptop sa ibabaw ng mesa kasabay non ang pabalang na pag bukas ng pintuan kaya nagulat ako at napayakap pa ng wala sa oras kay kenneth dahil sa bilis ng takbo ng puso ko na parang hinahabol ng sampong kabayo....ikaw ba nmn eh seryusong nagtataka at nag iisip kong bakit sya nanonood ng popcorn tas bigla bigla nalang kumalampag yong pintuan....
WTF KENNETH.....DISTANCE IF YOU WONT TO DIEEE.....a deep at serious voice ang umiko sa loob ng kuwartong to kaya agad akong napakalas ng pagkakayakap at tinignan si DAEMON dahil knya lng nmn boses yon....
WH-HATT HAP-PPENEN TO YO-OU....utal utal kong turan dahil may sugat ito sa knyang tagiliran at may gas gas pa ang pisngi mukang nakipaglabanan talga sya ng duguan dahil lng skin....
TSKKK....THIS IS YOUR FAULT....lantang gulay akong napatingin sa knya at dahil sa awa eh lumapit ako sa kinaroroonan nito at d inalintana ang pambibintang nya....
I HEL-......d ko natpos ang sasabihin ko ng tinapik nito ang kamay kong akma sabang hahawakan sya at alalayang maupo sa sofa at magamot ang natamong sugattt.... .
