Rütbelim

FİNAL❤

İstanbul Tuzla Piyade Okulu

Adem'in yemin töreni

Er: Oğlum Adem çok heyecanlıyım.

Adem: Bende çok heyanlıyım sorma tertip.

Er2 : Duydunuz mu lan bombayı!

Er: Ne oldu lan gene ne duydun?

Er2 : Protokol karıştı komutanlar üç buçuk atıyor şuan. Orgeneral geldi lan Orgeneral. Yanında emekli Korgeneral, iki emekli Albay

Er: Yuh ufak at daha yok mu gelen.

Er2 : Tümamiral var, ünlü iş insanladı var şu restoran zinciri sahipleri ve Armatör adam.

Er: Kim.. Kimin ailesi lan bunlar?

Adem: Niye abi sorun mu bize sana yani şarkı şu dedikocunun ne değişir?

Er2 : Valla keşke benim olsaydı da değil. İkinizden birinin olursada kabulüm.

Er: Bişi değişmez be tertip. Boşver eşin geldi mi?

Adem'in gözlerinin içi gülüyordu. Üç aylık hamileydi Doğu ve buna rağmen gelmişti yemin törenine.

Adem: Geldi gülüm, ayrılmayın ailemle tanışıcaksınız.

Tüm rütbelerine rağmen protokolda değil aileler için ayrılan yerde oturmuştu Adem'in canı ailesi.

Yemin töreni konuşmaları sonrasında  herşey bitip yeminler edildiğinde Komutan,

Komutan: Er ve erbaşlar serbestsiniz ailelerinizin yanına gide bilirsiniz.

Herkes ailesine koşarken bir gözleride Ağır misafirlerin üzerindeydi. Kimdi bu kadar kıdemli önemli insanların çocuğu?

Adem : Uz. Çavuş Adem Kandemir Kahraman Ankara emret komutanım!

Rahat asker! Serserim benim gel lan çok özledim.

Adem: Bende çok özledim hepinizi içime sokasım var da Doğu nerde hasta mı oldu nerde güzelim?

Doğu askeri personel aracı ile gelip tam önlerinde durdu.

- Kocam bunlar zorla beni protokolde oturttu. Hamileymişim bişi olurmuş. Çok özledim kocamı ben.

Adem: Bende çok özledim güzelim. Büyümüş karnın, minicik çıkıntı var.

Herkesi bol bol öpüp kokladıktan sonra yanına gelen iki arkadaşını ailesi ile tanıştırdığında sıcacık bir karşılama gördü iki erde onlardan.

Hep beraber dışarı çıkıp yemek yemek için önceden ayalanmış Ordu evinde yemeklerini yemiş keyifli vakit geçirmişlerdi.

Yeni aile üyesi

Adem oğlum biraz sabır az kaldı çıkıcaklar şimdi.

"Ayyy büyümüşte anne babamı oluyor bunlar"

Adem: Baba bişi de büyük cadıya.

Kızım uğraşma telaşlı kardeşin. Levom niye ağlıyorsun oğlum?

Levent: Ayyy hep böyle oluyorum ya ben sağ salim çıksın ikiside yeter.

Batı: Kıyamam güzelime annane mi oluyor benim fıstığım?

Levent: Hemde en genç ve güzeli. Dimi Toprak abim?

Öyle tabi levom.

Hemşire kucağında minik Ayça ile çıktığında Adem'in aklında tek bir kişi vardı.

Adem: Eşim eşim iyi mi?

Hemşire: Evet çok iyi birazdan odaya alıcaz onuda.

Herkes bir birini tebrik ediyor minik Ayçanın güzelliğine methiyeler düzüyorlardı.
.
.
.
-Ademin çok mutluyum. Çok güzel tamamlanmadık mı?

Adem: Çok güzel olduk sevgilim.

Tüm aile üyeleri Ayçanın beşiği nin etrafında gülümsüyorken Adem ve Doğu el ele tıpkı Adem'in aileye katıldığı gün gibi hastane odasında mutlulukla gülümsüyorlardı.

Polat Toprağın kulağına eğilip,

Seni ilk gördüğüm an çarpıldım komutanım.

Pişmanmısınız komutanım?

Çok pişmanım yavrum keşke daha önce fark etseydim aşık gözlerini.

Seni çok seviyorum Polatım...

Seni çok seviyorum Toprağım...

Son.....

Başladığı gibi mutlu bitsin istedim🤗

Benimle bu yolculuğu tamamladığınız için sonsuz teşekkür ederim😘💕

Sizinle bu yolda yürümek çok keyifliydi❤

Bambaşka hikâyelerde yeniden görüşmek üzere 👋