Τα τελευταία δέκα χρόνια, οι άντρες έχουν πάθει παροξυσμό με τη γυναικεία πατούσα.
Δεν κάνω πλάκα σε αυτό το σημείο. Η πατούσα έχει γίνει ειλικρινά πιο περιζητητη κι απ το μουνί. Η στατιστική αύξηση των πατουσάκηδων είναι ένα απ' τα θαυμαστά μυστήρια αυτού του κόσμου, αλλά ταυτόχρονα απ τα πιο σιχαμένα.
Εγώ, όπως ξέρετε, είμαι υπέρ του να αγκαλιάζει κάποιος τις παραξενιές του, τα φετίχ του και τη σεξουαλικότητά του. Αλλά ρε μαλακες, κάπου παραπάει αυτό το πράγμα. Είναι λες και τελευταία υπάρχει ένα ύπουλο καλτ ποδολάγνων, όπου πενηντάρηδες χωρίς παιδιά και συζύγους πουλάνε τις ψυχές τους για να προσηλυτιστούν. (Πολλές φορές, ΜΕ παιδιά και συζύγους. Αυτοί είναι οι ακόμα πιο σιχαμένοι). Επίσης, αν νιώθεις την ανάγκη να φτιάξεις ένα ψεύτικο προφίλ με τέσσερις ακόλουθους, που ακολουθεί χίλιους οχτακόσιους, κι έχει φώτο προφίλ μια με τακούνια που πατάει παπάρια, για να προσεγγίσεις τυχόν ενδιαφερομενες, σου' χω νέα: Πρώτον, έχεις σοβαρά προβλήματα ψυχολογικής φύσεως (από απλά απωθημένα μέχρι σχοζοειδή τύπου σχιζοφρένεια), και δεύτερον, δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχει. Εκτός κι αν προσφέρεις κάνα χιλιάρικο για ο,τι ζητάς. Η ζωή έχει ακριβύνει, φίλε μου. Και σε διαβεβαιώνω, καμία γυναίκα δε θα ασχοληθεί με του λόγου σου, και δη τζάμπα. Πλήρωσε της πρώτα κάνα νοίκι, κάνα παπούτσι και καμία καινούργια μάσκαρα, κι έπειτα ίσως το σκεφτεί. ΊΣΩΣ, ξαναλέω.
Το φλερτ έχει γίνει δύσκολο, ακούω. Αλλά το ακούω από άντρες και μόνο, κι αυτό μόνο τυχαίο δεν το θεωρώ. Έχουνε γίνει τελικά πιο δύσκολες οι γκομενες, ή πιο μάπες οι άντρες; Εγώ απαντώντας ως γυναίκα από τη γυναικεία σκοπιά, δε συμφέρει να μιλάω, γιατί πέφτουν να με φάνε. Ρωτήστε κάναν άλλο καλύτερα να σας πει. Μόνο μην τυχόν και ρωτήσετε αυτούς που μου στέλνουν ανά τακτά διαστήματα, και μιλάνε μόνοι τους εδώ και κάτι χρόνια στα ίνμποξ μου. Όχι τίποτα άλλο, γιατί αυτοί υπάρχει περίπτωση να σας πουν ότι καθόλου δεν έχει δυσκολέψει το φλερτ, ότι είμαστε παντρεμένοι, ότι με απατανε με την Τούνη, κι ότι κάθε Δευτέρα τους μαγειρεύω μουσακά και κολοκυθάκια τηγανητά.
Ο όρος "ντελούλου", που έχει γίνει καραμέλα σε πολλές ονλάιν πλατφόρμες, αποδίδεται συχνά σε γυναίκες, αλλά οι ντελούλου άντρες είναι ένα είδος σχεδόν προϊστορικό, αθανατο και μάχιμο. Υπάρχουν παντού άντρες που απλά επειδή σε είδαν κάπου και τους άρεσες, πιστεύουν ότι μπορούν να σου στείλουν ένα ηλιθιο μήνυμα, και εσύ να τρελαθείς και να τους ζητήσεις να τα φτιάξετε. Ή να πουν σε όλο τον κόσμο ότι κάνεις βίζιτες. Ή ότι υπήρξες αρκετά άξια να πας και μαζί τους. (Και μάλιστα ήσουν και μέτρια). Άκου να δεις θράσος.
Εμείς τα όμορφα κορίτσια, (όλα δηλαδή), βλέπουμε τα τέρατα του κόσμου κάθε μέρα στο ίνσταγραμ. Από πατουσάκηδες και σκλάβους, μέχρι κάγκουρες που μας ζητάνε ευθέως να κάνουμε τρίο με αυτούς και τη γκόμενα τους. (Που εντωμεταξύ η γκόμενα τους μια χαρά κουκλάρα είναι, ΑΥΤΟΊ είναι λες και τρώνε κάθε μέρα σωλήνες αποχέτευσης για πρωινό). Το πραγμα έχει ξεφύγει, σας λέω. Τις προάλλες μου έστειλε ένα πιτσιρίκι, οριακά στην ενηλικίωση, και μου προσφερε λεφτά για να του κάτσω γιατί δεν έχει ξαναπάει, λέει, με γυναίκα, και με είδε και με θεωρησε εκλεκτή κι ιδανική. Οριακά τον φαντάστηκα να δακρύζει από θλίψη όσο το διάβαζα αυτό. Δράμα, σας λέω.
Θα υπάρξουν κι οι άνθρωποι που θα μου πουν μπαστα, τι προτιμάς δηλαδή; Να μην είναι ειλικρινείς οι άντρες απ την αρχη; Αυτό που θέλουνε λένε! Και θα απαντήσω το εξής: Για όλα στη ζωή, από το να φτιάξεις ένα κέικ μέχρι το να γνωρίσεις ένα συνάνθρωπο σου που σε καυλώνει, υπάρχει ένας τρόπος που γίνεται, με τον οποίο η συνταγή πετυχαίνει. Λέγεται τακτ. Δεν έρχεσαι, τον σκουντας και του λες πάμε να πηδηχτουμε. Ούτε "θέλω να γίνω σκλάβος σου και να μου χώσεις μια με την πλατφόρμα να δω τον Ιησού φαντάρο". Άμα, πουλάκι μου, δεν ξέρεις πώς να πιάσεις κουβέντα, κάθισε σπίτι σου και παίζε λολ. Μην πρήζεις κορίτσια με δημόσια προφίλ στο ίνστα. Το λέω ειλικρινά σαν φιλική συμβουλή αυτή τη στιγμή. Για να μην ξεροσταλιάζεις τζάμπα.
Δυστυχώς, λίγοι διαβάζουν σε αυτή τη χώρα. Και το target κοινό μου (και δη το αντρικό) σιγά να μη διαβάσει αυτή την προτροπή. Πιο πιθανό να παίζει όντως λολ αυτή τη στιγμή, παρά να τη διαβάσει.
Κορίτσια μου, υπομονή. Έχετε βαρεθεί να το ακούτε, αλλά το εννοώ. Και το εφαρμόζω και η ίδια.
Καλό μου πτυχίο για φέτο (το παίρνω το ρημάδι), και καλή σταδιοδρομία σε όποιον μου έστειλε μήνυμα να τον ξεπαρθενιάσω.
😘
YOU ARE READING
Βιβλίο Παραπόνων
HumorΣε αυτό το βιβλίο θα κράξω ό, τι μα ό, τι μου τη δίνει. Κι αυτό επειδή μου τελείωσαν τα λεφτά για ψυχανάλυση. Θα γκρινιάξω για τους γονείς μου, τους πρώην μου, την πολιτική, το σόι μου όλο, την πατριαρχία, τους μπάτσους, την κυτταρίτιδά μου, τη δυσκ...