CHAPTER 51:

259 6 0
                                    



Maridale's POV:


"SAAN AKO?" Tanong, tila pagod napagod ako dahil sa panaginip ko, my heart beats so fast and I startedto feel the pain in my head.


"DOK!!" mabilis na tawag ni Daddysa telepono, ngayon ko lang narealize na andito pala ako sa Hospital.Andito din sila Vanessa at Jackie and other classmates.


Agad lumapit ang mga doctor at agadnilang chineck-up ako, hindi ko kayang makipag-argue ngayon dahil sasakit ng ulo ko at pati na din ng katawan ko.


"Iha, inumin mo muna ito" sabi nungmatandang nurse at unti-unti na akong inantok at bumalik sapag-kakatulog...



MIKE's POV:

"She's fine, pinatuog muna namin siyapara maka-pagpahinga, gigising na din siya ulit mamaya"pagpapaliwanag nung doctor sa amin, lahat ng andito sa room niya aynapakasaya halos kasing 5months din siyang nasa comma.


"Salamat dok" yun nalang ang nasabing Daddy niya at umalis na ang mga doctor.


Napakasaya ko dahil maayos na siMaridale, I can't stop smiling right now because now, everything isgoing to be normal, ang dami kasing pinagdaanan this past few monthsand puro pain at sufferings na.


"Oh?, ano pang hinihintay natin?!,tara magsiuwian muna tayo at mag-handa tayo for this night parapag-gising ni Maridale ay party party tayo dito!!" sigaw ni Vanessaat agad naman kaming sumang-ayon. Gusto namin pag gising ni Maridaleay masaya ang nasa paligid niya.


"Tito, salamat po ha at kahit maingaykami ay pinapa-bayaan niyo lang kami" sabi ni Vanessa.

"Hahaha, ayos lang yun iha, salamatdin kasi you keep your presence here, hindi ka nagsawang bantayan angbestfriend mo." pagpapaliwanag naman ni Tito.

"Asus, opo naman Tito, sige po una napo kami Tito" sabi ni Vanessa at isa-isa na silang nag-paalam.


Nang makaalis na ang lahat ay saka konilapitan si Tito.

"Tito, mauna na po ako" paalam ko.


Palakad na sana ako papuntang pinto ngmagsalita si Tito.

"Mike, Thanks for everything, sanapag-gising ulit ng anak ko ay maging masaya siya, alagaan mo siya anddon't waste the chance na binigay sa iyo ng anak kong si Volter"sabi ni tito habang naluluha-luha pa siya.


Napaisip ako, kung hindi lang di akonag pumilit sa nararamdaman ko ay hindi mangyayari ang lahat ng ito,kasalanan ko rin ang lahat.. kasalanan ko..


"it's not your fault Mike, alam kongnagmahal ka lang, naiintindihan kita, even a minute ay hindi kitasinisi sa mga nangyari, parang anak na din kita, alam mo yun" sabini tito, habang nakatalikod sa akin.


"Salamat po Tito, at pangako ko po sainyo, hinding hindi ko po papaiyakin at sasaktan ang anak ninyo"

Nang Dahil sa Ballpen (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon