Nang Dahil sa Ballpen (Completed)

Chapter 30:

Maridale's Pov:

 O________________________O.

This can't be happening, I saw volter's Pov sa tapat ng kwarto ni Pamela. Anong ginagawa ni Volter diyan sa room ng Pinsan ko?!.

My tears started to fall and hindi ko na alam ang ginagawa ko, kahit masakit ay binuksan ko ang kwarto ni Pamela and Tama ang hinala ko na andun nga taaga s Volter. Pero wala si Pamela.

        Nakahinga ako ng maluwang dahil walang nangyari kila pamela at Volter, alam kong mabait talga si Pamela.

"OH, andito ka pala sa kwarto ko, dito muna natulog si Volter dahil nilagnat siya kagabi, and ikaw naman ay ewan ko kong anong nangyari sayo." pag eexplain ni Pamela sa akin.

Sobrang relief sa akin na safe sila and nangaalala ako kay Volter dahil hanggangngayon ay di pa siya gising. 

"Ay ganun ba?" yon nalang ang nasabi ko, wala akong ganang makipag talak ngayon dahil sa mga nangyayari.

"i heard that your Mom was died, I'm sorry for that" sabi niya, ramdammo talaga na sinscere siya sa pagkakasabi niya.

"Salamat" yun nalang ang nasabi ko,

sinundo na si Volter ditosa bahay namin at dnala na siya sa hospital.

Si pamela na ag gumawa lahat ng ginagawa ko dito sa bahay, at si Jackie naman ay natutulog pahanggang ngayon, hanggangan ngayon ay tuloy padin ang pagtlo ng mga luha ko, dahilkinuha na nila Tita ang mga labi ni Mommy at sila na daw ang bahala.

 TOKTOKTOK!

"Ano po iyon?" sabi ni Pamela sa mga pulis.

"ah, ito nga po pala ang mga gamit na nakita namin sa Mamani Ms. Maridale at may sulat po na kasama"sabi nung puls at umalis na sila.

Hindi ko pa kayangbasahin ang sulat naa isinulat ni Mama sa, hanggang ngayon andito pa din ang sakit, at hanggang ngayon ay hindi ko pa din matanggap na wala na si Mama.

"dito ko nalang ilalagay ang mga gamit ni Tita" sabi ni Pamela at umalis na.

Tinitignan ko lang ang mga gamit ni Mama at nakita ko ang picture namin nila Jcakie,nakangiti kaming tatlo at makikita mo na sobrang saya namin sa picture na iyon. Tandang tanda ko pa ito kong saan ang lugar na ito kung saan kami sa picture na to.

Ang sakit ang na isipin na wala na si Mama. siya yong naging Nanay at tatay ko habang lumalaki ako at si Jackie, siya ang nagtatanggol sa mga nangaaway sa amin, siya na lahat ang gumawa, at inako niya niya na din ang tumayo bilang tatay a amin, siya na ang nag hanap ngtrabaho at si Mama na din ag nagtaguyod sa amin.

Angsakit lang isipin na nawala si Mama ng may sama ng loob ako sa kanya, hindi man lang ako nakapag paalam ng maayos sa kanya, pero nagpapasalamat na din ako dahil bago pa siya mawala ay nalaman ko na ang totoo..

1 month later.

"Hoy!, dalian mo ngang linisan itong mga kalat dito!" utos sa akinni Tita.

simula kasi nung nawala si Mama siyana ang naging Reyna sa pamamahay na ito at muntik pa nga kaming ilipat ng School ni Jackie dahil hindi na daw niya kami kayang pag aralin sa Privte school, kaya nag papasalamat na din ako dahil scholar kami ni Jackie.

Hindi na din ako umaangal na alilain ako ni Tita dahil pag umangal pa ako baka wala na kaming tirahan ni Jackie, dahil nga sa kanya na daw ang bahay na on, si Issa naman at Pam ay napaka ganda ng buhay.

"At pagkatapos mo diyan pumunta ka sa bodega ayusin mo dun dahil simula ngayon dun na ang magiging tulugan ninyo ni Jackie!' 

"Ano po?, huwag naman....." di ko na natuloy ang sasabihin ko dahil nagsalita ulit si Tita.

"kung ayaw molumayas nalang kayo, ayoko ng palamunin sa PAMAMAHAY KO!"  sabi ni Tita.

        Naiyak nalang ako dahil sobrang pagpapairap sa akin ni Tita, kinuha niya na ang lahat ng kay Mama at ng sa amin ni Jackie.

        Hindi na makatarungan ang ginagawa niya sa amin, kung may titirahan lang sana kami Ni jackie ay matagal na kaming umalis dito.

        Mag gagabi ng ng mailipat ko lahat ng gamit namin ni Jackie sa bodega, at bigla ko nalang nakita ang sulat ni Mama para sa akin na hanggang ngayon ay hindi ko padin binabasa. Panahon na siguro para basahin ko ang sulat ni Mama para sa akin.

        At sana may isang balita duon na ikakatuwa namin ni Jackie...

TO BE CONTINUED:

A/N: MERRY CHRISTMAS :)