Nang Dahil sa Ballpen (Completed)

Chapter 52:

Maridale's Pov:

5 years later....

 "Hmmm" saad ko kay Mike, we're here kasi kami sa likod ng bahay nag iihaw.

"Kanina ka pa nakatulala diyan, what's wrong?" tanong niyasa akin.

"I Just Missed him" sabi ko sa kanya and bigla bigla nalang siyang nangyayakap.

"Di ka pa rin ba nakakamoved on?" tanong niya sa akin while hugging me.

"Hmm,I don't know." yun na lang ang sabi ko at nagiba na siya ng topic.

"By the way our monthsary is already next week saan mo gusto magcelebrate?" tanong niya sa akin. But sa kinikilos niya ay para siyang nasasaktan. 

Yeah kakasagot ko lang sa kanya 2 months ago, pinagbigyan ko lang siya but There is a part na mahal ko na din siya, pero si Volter pa din ang mas mahal ko. Alam niya naman yun and he said that he will help me to move on, so ito na siguro ang best way to forget Volter.

Everytime  I remember our pass, bigla nalang akong nalulungkot at mas lalo akong nanlulumo kapag naalala ko na ako ang dahilan ng pagkawala niya.

FLASHBACK.

 2 years ago.

"Dad, bakit hindi mo sinasabi sa akin kung nasaan si Volter?!, ni wala akong contact sa kanya, I missed him badly!" sigaw ko kay Dad, everytime nalang kasing tinatanog ko si Volter ay ang sinasabi niya ay nasa State daw siya but i didn't say where exactly he is.

"Anak, tumigil ka na, andiyan naman si Mike" sabi ni Daddy sa akin.

"oo nga dad, ang gusto ko lang ay ang malaman kong nasaan siya and after that I will stop loving at Him" pagsisinungaling ko sa kanya.

"Are you sure?" sabi sa akin ni Dad.

"ye-yeah" yun na lang ang nasabi ko.

"Tara" sabi sa akin ni Daddy at pinunta ako sa kwarto niya.

"Bakit dito tayo dad?" tanong ko sa kanya. Pero hindi siya umimik at kinuha ang isang urn.

"What's that urn for?" tanong ko naguguluhan na ako sa mga inaakto ni dad, dahil umiiyak nanaman siya.

"This is Volter" sabi ni Dad at umiiyak pa din siya.

"What?, diba nasa State siya. dad, don't fool me around, i'm not joking" ayaw kasi magsink-in sa utak ko na si Volter ang abo na nasa urn.

"He died because he sacrifices His Heart on you" sabi sakin ni Dad habang umiiyak pa din.

"Why?, I don't understand that please explain to me" pagmamakaawa ko na, hindi ko na alam ang gagawin ko.

"Dahil sa hindi na kaya ng puso mo na magfuction the doctor says that we must do the mercy killing on you, pero hindi kami pumayag and the consequences lang doon ay kung may taong magdodonate ng puso doon ka lang mabubuhay." sabi ni Dad and he was crying so Badly.

"And then...." at napaiiyak na din ako ng sobra.

"Volter volunteer to sacrifice his heart on you, kahit na masakit, sa amin ay wala na kaming nagaa it is because he want you to live longer, at para makabawi siya sa lahat ng sakit ng nagawa niya sayo. at first ay hindi kami pumayag but he insisted" sabi ni Dad sa akin.

"I'm sorry anak, if tinago ko sa iyo ito but, he said na wag kong sasabhin pero this time na siguro for you to know everything anak, I'm really really sorry" sabi ni Dad, hindi ko na napigilan ang sarili ko at tumakbo na ako palabas ng bahay.

I don't know pero dito ako dinala sa rooftop ng Sm academy, there is a lot of memory here na kasama ko si Volter but ngayon hanggang ala-ala nalang ang lahat..

End of Flashback.

"Maridale, kanina pa kita kinakausap, tulala ka nanaman" sabi sa akin ni Mike. 

"Sorry hon, I just remember something that is not necessary" pagsisinungaling ko sa kanya.

"o-ok" sabi niya nalang.

"I want to celebrate our monthsary sa palawan?" kako sa kanya.

"What?!, sure" sabi niya at tuwang tuwa siya sa akin, akala mo ay sinagot ko ulit siya, lately kasi nagiging cold ako sa kanya. 

Yeah, I decided to move-on na talag, I will show that i'm strong na at pagtutuunan ko na ng pansin ang relasyon namin ni Mike, It's time to move on, a time to live again in new life without him...

To be continued..

A/N: sorry sorry for the super late update, i was so busy in school kasi.. hehe last chapter na po ang next and then epilogue, gagawa po kasi ako ng bagong story HORROR po ulit :) thank you :)