Edited= 19/06/2016
28. Nathan
Ik was de hele tijd bij de andere gebleven toen ze de muur aan het bouwen waren. Iedereen wou mijn mening weten en ik kon het ook niet maken om meteen terug naar huis te gaan. Om de paar minuten zou ik gestoord worden én dat wou ik Sophie natuurlijk niet aandoen. Dan had ze ook helemaal niets aan mij. Ik hoopte maar dat ze gezelschap gevonden had. Tegen 's avonds stond de muur helemaal en kon ik eindelijk naar huis gaan. Naar Sophie. Lucy was normaal nog in het huis, wat ervoor zorgde dat ik nog redelijk kalm was. Ik zou me pas zorgen maken als ze daar alleen zou zijn. Zij zou wel een oogje in het zeil houden.
Michael liep met me mee. Lucy was zijn mate en na een lange dag werken was ik niet de enige die zijn mate miste. Zodra we een voet binnen zette in huis rook ik het al. Ik zou het van ver kunnen ruiken. " Chocoladecake " zeiden we tegelijk. Met nog een paar grote passen gingen we naar de keuken, waar ik onze twee mates vond.
" Wat heb je allemaal gedaan vandaag? " vroeg ik Sophie. Ik legde mijn armen om haar heen en drukte een kus op haar wang. Mijn wolf had nood aan haar geur dus drukte ik mijn neus even tegen haar hals. Gewoon omdat het kon. En natuurlijk was hij niet de enige die zijn mate gemist had. Ze gaf niet meteen antwoord op mijn vraag. Ik haalde mijn hoofd uit haar hals en volgde haar blik. Ik zag de hemel op een bordje. Een grote chocoladecake, in de vorm van een hartje.
Ik ging ernaartoe, met Sophie nog steeds in mijn armen. Michael deed hetzelfde, maar dan met Lucy. " Dat had je echt niet moeten doen Luce. Ik weet zo ook wel dat je van me houdt " zei ik. Ik hoorde hoe hij een lange kus op haar lippen drukte en ik rolde met mijn ogen. Typisch dat ze weer iets speciaals voor hem gemaakt had. En ik had net zo een zin in chocoladecake. Als ik het lief vroeg zou ik misschien wel een stukje krijgen.
Sophie schraapte kort haar keel zodat ik naar beneden keek. " Hij is voor jou " zei ze zacht. Mijn wenkbrauw schoot omhoog en ik keek haar niet-begrijpend aan. Het zag eruit als Lucy's cake en het rook naar Lucy's cake. Had ik haar wel goed gehoord? Zei ze nu echt dat hij voor mij was? Alsof ze mijn gedachten kon raden zei ze: " Volgens Lucy's recept gemaakt, alleen kan ik niet beloven dat het lekker is " zei ze. Ze had me al verteld dat ze niet zo een goeie kok was. Met Lucy in huis was dat natuurlijk geen probleem.
Ik liet haar los en pakt een mes uit de keuken. Ik sneed een paar plakjes van de cake en nam een hap van een plakje. Niet alleen de hemel op een bordje, maar ook een hemel op mijn tong! Ik kon een gelukzalige kreun niet ondrukken en drukte een paar kusjes op Sophie's wangen. Ik kon echt niet geloven dat zij hem gemaakt had. Zo een slechte kok was ze dus niet. Of het kwam misschien omdat Lucy erop toezag dat hij goed was. " Het is heerlijk ... net als jij " fluisterde ik in haar oor. Het zorgde ervoor dat ze onmiddellijk zo rood werd als een tomaat. Plagend drukte ik nog een kus in haar hals, voor ik een nieuw plakje nam.
Michael keek me bijna smekend aan. Smekend om een stukje chocoladecake. Het enige dat ik deed was mijn tong naar hem uitsteken. Kinderachtig ik weet het. Alleen was ik niet vergeten wat er de vorige keer gebeurd was. Dan had ze zijn lievelingscake gebakken en had hij ze hem voor zichzelf gehouden. Ik nam Sophie en de cake mee naar boven. Daar aten we de cake helemaal op." Ik wist niet dat je zo goed kon koken " zei ik tegen haar. Ik begon me al in te beelden hoe ze in de keuken had staan koken én wat ze nog allemaal voor me kon koken. Koekjes, cake, ... Ik begon er al van te watertanden. " Ik kan ook niet goed koken. Lucy heeft me een paar keer moeten helpen " bekende ze verlegen. Ik drukte een chocoladekus op haar lippen, waardoor ze met haar tong over haar lippen ging om het weg te halen. " Het is heerlijk, je mag wel vaker voor me koken " zei ik tegen haar. Ze verborg haar gezicht in mijn shirt, zodat ik haar rode wangen niet zou zien. Met complimenten kon ze nog steeds niet goed omgaan. Gelukkig was ik er nog om die taak op mij te nemen.
A/N: Bijna 7000 views en #2 in de weerwolven lijst :O
Vote/Comment/Follow
JE LEEST
The Story of Sophie & Nathan [#herschrijven]
WerewolfBij elke geboorte kiest de maangodin de zielsverwant. Diegene die je ondersteunt als je dat nodig hebt. Diegene die je lief heeft. Diegene die er altijd voor je zal zijn en voor je door het vuur gaat. Het verhaal van Sophie & Nathan leest bijna al...