The Story of Sophie & Nathan [#herschrijven]

47. Sophie

47. Sophie

Nathan had er echt wel een haast achter gezet. De reden had ik al geweten zodra hij in mijn ogen keken. Er stond iets liefdevols in. Ik zag hem graag zo. Na het ontbijt en het pakken van de tassen vertrokken we. Een paar uur in de auto, maar het was het toch waard. Het uitzicht was prachtig. Het vakantieverblijf bleek een boomhut te zijn met zicht op het water. Nathan verbood me om naar boven te gaan. Nouja, dan maar met de voetjes in het water. Ik liep een trapje af en kwam uit op een strandje. Vanaf daar liep ik meteen naar het water toe.

Ik aarzelde geen seconde om te veranderen in mijn wolf. Snel kleedde ik me uit en veranderde in mijn wolf. Water was altijd al één van mijn favoriete plaatsen geweest. Als mens en wolf. Ik liep erheen en begon te zwemmen. Trappel, trappel, trappel. Opeens zag ik iets groot en zwart naar me toe komen. Toen ik beter keek zag ik dat het Nathan was, in zijn wolvenvorm. Hij sprong het water in en kwam achter me aan zwemmen. Hij kon veel sneller zwemmen en was ook snel bij mij.

We bleven een tijdje naast mekaar zwemmen, tot ik hem natmaakte en uit het water rende. Hij rende meteen achter me aan. Een soort ' pak me dan als je kan '. En of hij dat kon. Hij sprong op mij rug en drukte me in het zand. Voor hij met zijn tong over mijn snuit ging. De grote zwarte wolf was even schattig als Nathan in zijn mensenvorm. Ze konden er niet tegen als ik pijn had. Hij bekeek me kort, om zeker te zijn of ik wel geen pijn had.

Met mijn achterpoten drukte ik tegen zijn onderbuik. Ik heb je klonk zijn stem in mijn hoofd. Je had me al was mijn simpele antwoord. Op dat moment keken we naar mekaar en dachten allebei hetzelfde. Laten we terug veranderen. Alleen zodra ik in mijn mensenvorm was, zag ik mijn kleren een heel eind verderop liggen. Shit. Nathan lag boven me, zijn ellebogen droegen zijn gewicht en hij drukte een aantal kusjes op mijn gezicht.

" je kleren liggen te ver hé " plaagde hij me. Zijn adem kietelde mijn huid. " En de mijne liggen helemaal boven " Hij drukte een kus in mijn nek, recht op mijn mark en ik kreunde. Het ene moment waren we aan het zwemmen, en het volgende lagen we hier. Nathan stond opeens recht, met mij in zijn armen. Mijn armen legde ik rond zijn nek en mijn hoofd legde ik op zijn schouder. Ik probeerde een kleine cocon van mezelf te maken. " hier zijn je kleren " Hij legde ze op mijn schoot neer en bedekte daardoor het grootste deel van mijn lichaam.

De rest van de weg naar boven zeiden we niets. Hij zette me ook pas neer in de woonkamer. Blijkbaar had iemand het hier mooi versierd. Het gezellig gemaakt. Ik deed vlug mijn kleren aan en verkende dan de boomhut. Er was een klein trapje naar boven, waar ik dacht dat de slaapkamer was. " het spijt me, maar ik denk dat ik eeuwig in dit bed ga blijven liggen " zei ik, zodra ik het uitzicht zag vanuit de slaapkamer. Ik ging op het bed liggen en keek vanaf daar uit het raam.

A/N: De 20k is behaald haha :p Een extra hoofdstukje volgt vandaag ;)

Verder wil ik nog zeggen dat jullie altijd nog onderwerpen voor de extra hoofdstukken mogen laten weten. Ik heb die van Michael & Lucy ( elk uit hun standpunt ) en die van Kevin :)

Vote/Comment/Follow