Extra 2: Lucy - De ontmoeting met haar mate
Mijn ouders hadden twee kraampjes op het marktplein. Mijn moeder had eentje met gebakjes en mijn vader had eentje met decoratiestukken. Vooral die in ijzer. Hij maakte ze zelf. En ik kreeg de leuke taak om bloemetjes weg te geven. Ik hield veel van bloemen. Zo had ik ook een reden om overal te komen.
De toespraak van onze Alfa was al afgelopen. Ik stond ergens tussen de mensenmassa, mijn bloemen weg te geven. Het was de tweede keer dat ik hem nu hoorde spreken. De eerste keer was een jaar geleden, hetzelfde evenement. We waren toen nog maar een paar maanden in de roedel.
Mijn vorige roedel was aangevallen door een andere. Veel van mijn roedelleden werden vermoord, maar met een deel wisten we te vluchten. Naar hier. Ze waren hier best vriendelijk. Veel vriendelijker dan ik verwacht had. Deze roedel had een reputatie, maar bijna niets bleek waar te zijn toen we hier aankwamen.
Mijn vader kreeg al snel een job in de smederij. Mijn moeder ging dan weer werken in de bakkerij. Wat ik later zou willen doen weet ik niet. Er waren zoveel dingen die ik leuk vond: decoreren, koken, modeontwerpen. Het zou nog moeilijk worden om te kiezen. Door mijn gedachten merkte niet dat ik tegen iemand op botste. Mijn mandje viel op de grond en ik hoorde mijn vader me zo al onder mijn voeten geven. Niet dat ik me daar veel van aan trok.
" Sorry " zei hij verontschuldigend. " Typisch weer iets voor mij om dit te veroorzaken. Wacht, ik raap het wel op " zei hij. Hij was me voor geweest. Ik wou me net bukken om alles op te rapen. Vanaf deze hoogte bekeek ik hem. Hij was de gamma. Ik herkende hem meteen. Ik had hem altijd al een mooie man gevonden. Stiekem had ik misschien zelfs al vlinders in mijn buik. Nu ik zo naar hem bleef kijken voelde ik die vlinders snel rondfladderen in mijn buik.
Hij stond recht en gaf me het mandje. " Het zijn maar bloemen. Ik geef ze toch gratis weg " lachte ik . Toen ik het mandje aannam raakte ik, subtiel natuurlijk, met mijn hand de zijne aan. Een stroom elektriciteit kwam vrij en één woord kwam bij me op. Was hij mijn mate?
Langzaam ging zijn hoofd omhoog en toen zijn ogen zich in de mijne boorden wist ik dat het zo was. Ik was nog maar een maand 18 en ik had mijn mate al gevonden. En wat voor één! De Gamma dan nog! Ik zou een belangrijke functie krijgen in de roedel! Een lage grom kwam uit zijn mond en ik begon zachtjes te lachen. Ergens vond ik het best sexy en ik kon ook niet geloven dat die grom voor mij bedoeld was. Zodra ik me dat realiseerde begon ik te blozen.
Hij stelde zich aan me voor. Iets wat ik niet echt nodig was want ik kende hem al. We schudden mekaar de hand, maar ik had geen zin om zijn hand al los te laten. Het voelde zo goed. Daarna begon ik te praten. Hij had nog niet zoveel gezegd en ik bestempelde hem al snel als het wat verlegener type. Eigenlijk vond ik dat nog niet zo erg. Wat als we beiden veel zouden praten? Ik zou hoofdpijn krijgen!
Door het vele praten had ik geen oog voor de weg die we aflegden. Ik bleef hem maar dingen vertellen over mijn leven. Nog nooit had ik zoveel tegen iemand gepraat. Normaal hield ik me altijd in, maar het voelde vanaf minuut één zo goed tussen ons! Ik had altijd gehoopt om dit gevoel te hebben en nu kwam mijn droom uit!
Ik stopte pas met praten toen we bleven staan bij een huis. Was het zijn huis? Niet dat ik het erg zou vinden als het het zijne zou zijn. Vroeg of laat zou ik daar toch komen wonen." Als ik had geweten dat ik vandaag seksuele dingen ging doen had ik wel een mooier lingerie setje aangedaan " zei ik tegen hem. Zijn wangen kleurden meteen bloedrood, wat ik heel schattig vond. En dan had ik het nog niet eens over de uitleg die hij daarna vertelde.
Ik zette een stap dichterbij. Ik had wel al gemerkt dat ik het initiatief moest nemen. " Je bent echt schattig, weet je dat? " zei ik tegen hem. Ik fluisterde het bijna. " Ik heb schattige mannen altijd al leuk gevonden " Het was de waarheid. Ik wachtte even op het antwoord ' ik ben een man en niet schattig ', maar die kwam niet. Zonder te twijfelen zette ik nog een stap naar voor en drukte mijn lippen op die van hem.
En ik vond het handen vasthouden al leuk. Het was niets vergelijkbaar met dit. De vonken spatten er zowat vanaf. Het was nog zoveel beter dan wat mijn moeder me altijd verteld had. Normaal was het niet de bedoeling om het hele matingproces te voltooien vanaf dag één, maar ik verbrak altijd al graag de regels. En Michael hield me ook niet echt tegen toen ik in zijn armen sprong. Letterlijk.
Hij droeg me het huis binnen en zette me in een andere ruimte weer neer. Door zuurstofgebrek lieten we mekaar los. We stonden in de slaapkamer. Heel kort ging er wel een gedachte door me heen. Als we hiermee door gingen konden we kinderen krijgen. Dat was een regel die ik liever ook verbrak. Gelukkig bestond er een morning-afterpil. Die moest ik dan echt wel binnen een paar uur zien in te nemen, als we hiermee gingen doorgaan.
We keken mekaar een tijdje aan voor ik mijn lippen terug op die van Michael drukte en hem daarna op het bed duwde. Nog nooit had ik een man zo voorzichtig als hem meegemaakt. De meeste mannen die interesse in me hadden duwde zelfs albruut tegen de muur om een gesprek te vormen.
We kusten mekaar een hele tijd voor ik toch maar de beslissing nam om te stoppen. Voor even natuurlijk. Ik zat op zijn schoot, met mijn gezicht naar hem toe. Onze voorhoofden tegen elkaar. We kwamen even op adem voor ik zijn gezicht in mijn nek duwde. We zouden het van in het begin juist doen. Ik zou mijn ouders ook behoorlijk laten schrikken. En geloof het of niet, maar dat was juist hetgene ik het liefste deed!
Deze keer voelde ik geen aarzeling bij hem. Zijn tanden doorboorden mijn huid en ik voelde mijn tenen bijna omkrullen van plezier. Waar was de pijn die ze altijd voorspelden? Of had ik gewoon geluk? Zijn tanden zaten zelfs nog in mijn huid toen ik al aan zijn shirt begon te trekken. Het moest uit en wel nu!
Hij leek opeens veel meer moed te krijgen. Van de verlegen Michael die ik had leren kennen was er niets meer over. Ik leek zijn tweede kant te ontdekken. Eentje waar ik ook wel blij mee was. Alleen zouden mijn ouders iets minder blij zijn met de gescheurde kleren.
Zoals ik altijd had gehoopt en gedroomd was het gevoel van je mate bij je te hebben fantastisch. Ik wou nooit meer stoppen. Nooit meer een paar centimeter van hem vandaan zijn. Ik kende hem nog maar net, maar ik legde mijn hele leven al in zijn handen. Mijn lichaam, mijn vertrouwen, mijn liefde.
Het was misschien ook nog te vroeg om te zeggen dat ik verliefd op hem was. Hij was de man waar ik mijn hele leven bij wou zijn. En op dit moment voelde het alsof hij hetzelfde dacht en voelde. Alsof hij me ook nooit meer wou loslaten.
A/N: Schattig hé ;)
Vote/Comment/Follow
JE LEEST
The Story of Sophie & Nathan [#herschrijven]
WerewolfBij elke geboorte kiest de maangodin de zielsverwant. Diegene die je ondersteunt als je dat nodig hebt. Diegene die je lief heeft. Diegene die er altijd voor je zal zijn en voor je door het vuur gaat. Het verhaal van Sophie & Nathan leest bijna al...