The Story of Sophie & Nathan [#herschrijven]

56. Nathan

56. Nathan

" heb je niet iets te doen? Een vergadering of iets dergelijks? " Sophie had haar hoofd op mijn schouder gelegd en keek me zo aan. " Ik heb nog wel wat dingen te doen ja " zei ik langzaam. " Maar heb je niet liever dat ik blijf? Niemand is er om je te entertainen " Dat was iets waar ik me wel zorgen om maakte. " Ik entertain mezelf wel. Ik denk dat ik straks nog in bad ga ofzo. Misschien eerst een beetje slapen. Ik heb vannacht niet zo goed geslapen "

Dat had ik inderdaad gemerkt. Ze had liggen woelen. Mijn hand wreef over haar arm. " Ik hoop dat je niet ziek wordt " zei ik tegen haar. Dat hoopte ik inderdaad niet. Als ze inderdaad zwanger zou zijn zou dat niet goed zijn voor haar én de baby. Of misschien kwam het door een mogelijk baby?

" Ja, ik zal straks wel eens langs de dokter gaan " lachte ze. Mijn gezichtsuitdrukking had waarschijnlijk mijn plannen al verklapt. " Ik ga nog even kijken hoe het bij de trainingen is. Geef me een uurtje " Ik drukte een kus op haar haar en stond daarna recht, ik zat immers nog steeds op de grond.

" Je krijgt van mij zolang als je wil hebben " lachte ze. Ik gaf haar nog een tweede kus en liep daarna weg. Als ik nog lang zou gebleven hebben was ik daar blijven zitten. En dan zou ik weer Kevin of Michael moeten optrommelen en die hadden ook wel eens een vrije dag verdiend. Ze zorgden zo goed voor Sophie. Ze had echt wel veel aan hen én Lucy. Waar ik ze alle drie dankbaar voor was.

Ik kwam aan bij de trainingen en ging alle groepjes langs, iets dat ik altijd deed. De meesten waren goed bezig dus ik ging wat verderop zitten en bekeek de boeken. Daarin stonden de werkpunten van de meeste. Ik was zo hard gefocust op de boeken dat ik schrok toen ik Kevin's stem in mijn hoofd hoorde.

Er is een rogue aanval voor het packhuis! Ik ga binnen kijken naar Sophie. Ik sprong zowat recht. Er was niemand bij haar om haar te beschermen. Vanaf hier was het ongeveer 5 minuten lopen. " Iedereen naar het packhuis! " schreeuwde ik. Ze hadden allemaal wel door dat er iets ergs aan de hand was. Zo snel ik kon liep ik naar het packhuis, met de rest op mijn hielen.

A/N: :O

Vote/Comment/Follow