The Story of Sophie & Nathan [#herschrijven]

53. Nathan

53. Nathan

2 weken waren er voorbij sinds ... Zeg het dan! Zeg het dan! Je durft het niet te zeggen hé! Bang dat je dan naar haar toe loopt en haar smeekt om een herhaling van die activiteiten? Mijn wolf was sindsdien ook wel wat veranderd. Hij had Sophie uitgeroepen tot zijn ' godin '. Hij wou alles voor haar doen en altijd bij haar zijn. Alleen moest ik de volwassene zijn en haar af en toe wat ruimte laten. Jammer genoeg ...

De eerste week hadden we nog doorgebracht in de boomhut. Bijna een hele week hadden we in bed blijven liggen. Het was dan ook een heel goed bed. Kuch Kuch. Oke, het was niet alleen voor het goede bed dat we erin bleven liggen.

Kevin, Michael, Lucy en waarschijnlijk de hele roedel wisten wat er was gebeurd. Al een hele week liepen we beiden met een mega glimlach op ons gezicht. Of het kon ook komen doordat Sophie nu helemaal naar mij rook. Perfect dus. De hele roedel zette Sophie zowat op een soort troon. Figuurlijk natuurlijk.

Iedereen, en ik vooral, waren natuurlijk aan het wachten op het nieuws. Kwam er een kindje of niet? Stiekem had ik het al een beetje in mijn hoofd ingeprent. Ik sliep zelfs al met mijn handen op haar buik. Gewoon, voor het geval dat. Alleen had Sophie me ervan verzekerd dat ze het nog niet wist. En dat ze nog even wou wachten om dat uit te zoeken.

Genoeg over Sophie en mij. Ik had ook andere dingen gedaan. Zo had ik Arianne uit de roedel gegooid. Een deel van de roedel was het daar niet mee eens, maar zodra ze hun mond opendeden wees ik ze de deur. Ik moest een voorbeeld stellen. Zeker nu er misschien een baby op komst was. Oke, dat gedoe met Arianne had dus toch weer met Sophie te maken. Onrechtstreeks. Alles blijkbaar de laatste tijd.

Het rogueprobleem was ook opgelost. Door de muur die ik rond het terrein gezet had was bijna niemand nog in de buurt van de huizen geweest. Wat heel goed was. Dan was er ook nog de brand, die gebeurd was tijdens onze week in de boomhut. De bouw van nieuwe huizen was al begonnen toen wij terug waren. De Alfa's hadden meteen grondstoffen gestuurd toen ik ernaar gevraagd had via de telefoon. Waar ik blij voor was. Ik had ze zelf een presentje gestuurd. Aardig van me hé.

Het laatste huis was vandaag pas af. Ik kwam net terug van mijn ronde, waarbij ik ook naar dat huis was gaan kijken. Sophie lag op de zetel, op haar buik. Ik aaide over haar rug en drukte een kus op haar haar. " Heb je me gemist? " vroeg ik haar. Ik ging op de grond, naast de zetel zitten zodat we mekaar konden aankijken. Ze lachte om mijn vraag en rekte zich, om me een kus terug te geven. " Heel erg hard. " Mijn glimlach werd breder. " Vannacht ben ik helemaal van jou " Ik legde mijn hand terug op haar rug en bleef erover wrijven. Wat hield ik toch van haar.

A/N: Wat is Nathan toch schattig haha :p

Vote/Comment/Follow