When Snow White meets Her Prince (COMPLETE)

2nd Chapter

"Shirayuki...?" tanong ko sa kanya.

Tumango naman siya. "Hai. Shirayuki ang pangalan ko. But you can call me Yuki." sabi niya.

"Yuki...?"

"It's a japanese word of snow. My parents gave me that name because of the color of my hair. They said it's white just like a snow." habang sinasabi niya 'yan, parang may nakikita akong kalungkutan sa mga mata niya. "Eh ikaw? May I ask who you are?"

"I've already introduced myself to you a while ago. My name's Light."

"Sinabi mo na pala ang pangalan mo? Naku! Sorry nakalimutan ko kasi eh."

"Why are you apologizing? It's okay." I said. "Anyway, where do you live?"

Nag-iwas siya ng tingin. May sinabi ba akong mali?

"Wala na kasi akong... Tirahan..." mahinang sabi niya.

"You don't have a home?"

"Hai. I was about to get married, nang biglang may umatake sa kalagitnaan ng kasal ko. The whole clan has been murdered. And my parents was killed right before my eyes." may namumuong luha mula sa mga mata niya.

I think I just asked her the wrong question. "So, ikaw lang ang nakaligtas?"

"No. May kasama ako at sabay kaming tumakas. Ang kaso, nahuli din siya ng mga pumatay sa angkan ko at nagawa niya akong iligtas."

That explains why she got a wound. Ang hirap siguro ng pinagdadaanan niya.

"After that, hindi ko na siya nakita pa.. And we promised each other na magkikita ulit kami."

"Sinong kasama mo nung tumakas kayo?"

Nagiging chismoso na yata ako. Eh sa curious ako eh!

"Si---"

Nagulat kaming dalawa nang biglang bumukas ang pinto.

"GISING NA BA SIYA??" ito talaga si Saphire kahit kelan ang epal talaga.

Tumakbo siya papalapit sa pwesto namin tsaka tinulak ako dahilan upang malaglag ako sa upuan. Langya naman!

"OH EM JEE!! YOUR SO SO SO MAGANDA!!! I REALLY LIKE YOUR BEAUTY!! TELL ME, ISA KA BANG MODEL?" tanong ni Saphire.

"U-um..."

Tumayo ako at pumunta sa gitna nila. "Lumayo ka nga sa kanya, Saph. Tingnan mo tinatakot mo siya oh!"

"I was just asking her! Don't act like your her boyfriend kuya!"

"I'm not acting like her boyfriend. Ang sinasabi ko lang ay tinatakot mo siya dahil sa mala-megaphone mong boses. Pareho kayo ni Echo eh. Ang sakit niyo sa tenga."

"What?! Don't match me with that stupid Echo! Ugh!" tapos nagmartsa siya palabas ng kuwarto ko.

Finally, lumabas din siya. Hindi ko alam kung saan siya pinaglihi ni mom. Mamaya tatanungin ko si mom.

"Kapatid mo?" tanong niya.

Tumingin ako sa kanya. Kinuha ko 'yun upuan tsaka umupo dun.

"Yeah. Pasensya ka na sa kanya. Ganun lang talaga 'yun. Malaki ang bunganga na parang nakalunok ng sampung megaphone." paumanhin ko.

She just chuckled. And I swear I just hear an angel's laughter when I heard her laugh.

"Nakakatuwa nga siya eh. Masyadong energetic. The total opposite of you." she said, smiling at me.