Kontrol (2)

KONTROL / Bölüm 4

Hiç mutlu olmamamla birlikte, bunu aşırı sinir bozucu ve akıl almaz bulsam da ona yardım edecektim. Kabul ediyordum. Lillian konusu başından beri içime sinmemişti. Söz konusu Brad'ti ve daha önce Thomas'a yanında olduğu güvencesini verip bize katılan bir kıza nasıl güvenebilirdik? Daha kötüsü bizi de kullanıp kendi çıkarlarına oynayabilirdi.

''O motor sana göre değil.'' dedim Elliot'a.

Başını yana yatırdı ve hayal kırıklığını dorukta yaşadığını göstererek uzunca ofladı. ''Bu mu kız tavsiyen?''

Sırtımı dikleştirdim. Tepkisini görmem için ben de ona doğru döndüm. ''Demek istediğim, seçtiğin tüm motorlar tek kişilik ve eğer ona hediye etmeyeceksen amacına ulaşamazsın.'' diyerek kataloğu ona uzattım. Derhal işaretlediği sayfaları açtı. Sırayla hepsini kontrol ederken haklı olmanın verdiği hazla gülümsedim.

Yüzü asıldı. ''Haklısın, hepsi-'' Birden konuşmayı kesti ve başını kaldırarak soran gözlerle bana baktı. ''Kimden bahsediyoruz, Alecia?''

İçinden anlamamış olmamı dilediğini bilmek zor değildi. Ayrıca hangi salak buna göz yumardı ki? Her şey barizdi. İstemiyordum. Buna karar vermek haddim değildi ama bir şeyler yanlıştı işte.

''Hani şu benim hala güvenmediğim, ama senin onu her anlatışında sırıttığın, Lillian'dan.''

Eliyle gözlerini kapattı ve başını öne eğdi. Hareketine gülmüştüm çünkü son zamanlarda sert olan Elliot, oldukça utanmış görünüyordu. Parmaklarını aralayarak tek gözünü açtı. ''Çok mu belli oluyor?''

Gülerek, ''Hayır, sadece 'hey, ben aşığım!' diye bağırmadığın kaldı.'' dedim.

Artık benim elimdesin, turuncu kafa.

Iyyk. Bu lakabı gerçekten değiştirmem lazımdı yoksa kazandığım halde küçük düşen olabilirdim. ''Abartma.'' dedi Elliot. ''Gereğinden fazla güzel o kadar. Aşık falan değilim.''

Sakın, dedim kendi kendime. Sakın gülme, Alecia. O senin en yakınındaki kişi ve gülersen gerçekten işleri batırırsın. Ah. O kızı gerçekten seviyordu ve bunun sıradan olmayıp, aşırı derecede cesur olması yüzünden olduğunu biliyordum. Birde dediği gibi fazla güzel olması vardı tabii.

Aylardır yapmayı beklediğim şey gelip çatmıştı. Benimle Brad hakkında dalga geçen kişi en başa dönmüştü ve hıncımı alacaktım.

''Söylesene, Alecia. Onlarcası varken neden bir tanesine takılı kalayım?'' diye onu taklit ettim.

''Benimle dalga geçen, ilişki konusunda başarısızlıklarıyla ün salmış birisiyse, gerçekten komik oluyor.''

Önce tutmaya çalıştım. Sonra güldüm ve saniyeler içinde dudaklarım sinsi bir sırıtışla büküldü.

Elliot'ın ağzı O şekline girdi ve parlak kahverengi gözleri irileşti. ''Hayır, hayır, hayır.'' dedi başını iki yana sallayarak. ''En yakın arkadaşımı ayartmış olamazsın!''

Kahkaha attım. ''Üzgünüm, kapıldı.''

''Bunu nasıl yaptın? Demek istedigim... onu biriyle görmeyeli uzun zaman oldu. Bu bir şaka olmalı.''

Aslında o beni elde etmişti.

Ama bu yorumum Brad'in en yakın arkadaşıyla konuşulacak türden değildi ve Becky'ye ihtiyaç duyduğum sayılı anlardan birini yaşadım. Her şeyi başka bir kıza anlatma heyecanı doğmasına rağmen sesimi çıkartamıyordum. ''Neden şaka olsun?''