Kontrol (2)

KONTROL / Bölüm 39

''Bekle bir saniye... Sen Dave'i nereden tanıyorsun?''

Robert bana baktı. Gözleri yaşadığı karmaşayı gizleyemiyordu. Elliot'a, ''Alecia'nın dayısı o.'' dedi. ''Asıl senin onunla alakan ne?''

Elliot küfretti. "Dayısı mı!" dedi birden. ''Yani en başından beri hepimizi kandırmış mı!''

''Hepinizi mi?''

Robert'ın sorusuyla Elliot kısa bir süre düşündü. ''Kendini başka bir şekilde tanıttı diyelim.'' Hala duyduğu şeyleri hazmedemiyor gibiydi. Dikkatini bana verdi. "Dakota aslında Robert'ın kızı! Bu yüzden-"

Lafını yarıda bıraktı. Söylemek istediğini ikimiz de biliyorduk.

Sıradan.

Dakota bu yüzden sıradandı.

Robert şoke olmuştu. Hızla ayağa kalktı. "Kızımı gördün mü? Alecia? Anlatın lütfen. Dave'i ve Dakota'yı gördünüz mü? İkisini de tanıyor muydunuz?"

Elliot hemen, ''Aslında onlarla aynı yerde kalıyorduk.'' dedi.

Bunu neden söylediğini bilmiyordum, kahretsin, Elliot bir kez daha sinirimi bozmuştu.

Robert'ın yüzü bembeyaz olmuştu. Kaşları çatıldı. "O zaman neden Dave'i videoda gördüğünde tanımıyormuş gibi yaptın?" Bana da kızıyordu. Dakota'yı tanıyıp ondan saklamışım gibi bakıyordu. Yine hayal kırıklığı. Hüzün.

Elliot benim yerime yanıtladı: ''Söyledim ya, kendini başkası olarak tanıttı. Bizi, Dakota'nın kendi kızı olduğunu söyleyerek kandırdı. Kızı bile.''

Robert yüzünü ovdu. ''Sana sormadım.'' dedi. ''Alecia, neden Dave'i tanımıyormuş gibi yaptın?''

Derin bir nefes aldım. Artık çok fazla geliyordu. ''Dakota'nın kısa zamanda yanına gelmesini sağlayacağım, kızına kavuşacaksın. Merak etme." dedim. Fakat cevabımdan memnun olmadığı ortadaydı.

Elliot şaşkınca baktı. Ne demek istediğini biliyordum: Dave ve Travis varken yapamazsın.

''Sana bir şey sordum.'' dedi Robert.

Ben de ayağa kalkıp yanına gittim. ''Şimdi de cevaplamak istemediğimi söylüyorum.''

Kollarımdan sıkıca tuttu. ''Senin de Dave'le beraber olmadığını nereden anlayacağım? Çocuğunun ölmüş olduğunu kabullenmenin ne kadar zor olduğunu biliyor musun? Ruby çıkıp gelene kadar bir yalanla yaşıyordum.''

Ondan kurtulmaya çalışıyordum ama çok sıkı tutuyordu. "Yalan söyleyip söyleyemediğini anlayamıyorum Alecia." dedi.

Daha fazla hayal kırıklığı yoktu. Daha fazla üzülmek yoktu. Herkes yapılabilecek en kötü şeyleri benden bekliyordu. Robert, Elliot, Brad ve neredeyse tanıdığım herkes. Onların gözünde ne denli kötü biri olduğum her suçlamada daha çok belli oluyordu. "Canımı acıtıyorsun." diye tısladım. Sinirim ağır basıyordu.

"Beni suçlu hissettirdin." dedi Robert.

Elliot tehditkar sesiyle konuştu: "Ellerini çeksen iyi olur ahbap."

Onu duymamış gibi yaptı. "Ruby'ye o kadar çok kızdım ki, bana söylemeyerek büyüdüğünü göremediğim kızım ve seninle oynadığını, sizi mahvettiğini düşündüm."

"Ah, evet yanlış düşünmüşsün." dedim. "Biz değil, ben mahvoldum. Dakota o kadar mutlu görünüyor ki bu eve gelmekle hayatının hatasını yapacak."