Cinemates Fanfic.

Ryan 1

De zoveelste donkere straat met slechte verlichting. Half struikelend over m'n eigen voeten strompelde ik de oude straat over. Ik denk dat ik me bevind in een of andere woonwijk.
Moe. Pijn. Honger.
Hoeveel uur zou het geleden zijn dat ik voor het laatst had geslapen? Of gegeten?
Geen idee. Maar als ik niet snel wat zal gaan eten of uitrusten, wist ik dat ik dit tempo niet lang meer vol zal houden. Dit slakkentempo. Wat moest ik nu doen? Ik had deze vraag al zo vaak aan mezelf gesteld vanavond dat het nauwelijks tot me doordrong. Deze hele avond heb ik al door deze stomme stad gestrompeld als een soort vijftienjarige zwerver, en ik merkte dat ik er helemaal klaar mee was.
Toch liep ik gestaag verder.
Ik móést haar vinden. Dat was voor mij misschien wel genoeg motivatie om de hele nacht door te zoeken.
Zij was mijn enige hoop.
Riley...
God, wat miste ik haar.
De gedachte aan mijn lieve tweelingzusje deed me zo veel verdriet dat ik even stil bleef staan. Ik dacht even dat de tranen weer terug zouden komen, maar die kwamen niet. Ik denk dat ze "op" waren. Ik had deze hele avond al niks anders gedaan. Mijn ogen deden er pijn van.
'Doorlopen, kutwijf,' mompelde ik tegen mezelf.
Ik vond opeens dat ik alle recht had om dat tegen mezelf te zeggen. 'Kutwijf, kutwijf, kutwijf.' Het interesseerde me allang niet meer.

Ik liep verder, zover dat nog ging. Mijn enkel was zo dik geworden als de grootste aardappel ter wereld en het leek waarschijnlijk alsof mijn schoen veel te wijt was. Ik durfde niet naar mijn enkel te kijken hoe het er nu uit zag. Ik was bang dat ik dan mijn laatste maaginhoud er uit zou gaan kotsen.

Ik concentreerde me weer op de huizen en probeerde alles te vergeten. Waar brandde er rond deze tijd überhaupt nog licht?
De mensen waar wel licht brandde, waarbij ik had aangebeld deden óf gewoon niet open, of ze deden heel erg pissig tegen me. Ergens begreep ik ze ook wel: als iemand bij mij zou aanbellen op een zaterdagavond rond half twaalf zou ik ook niet al te vrolijk zijn.
Ugh, waarom zou Riley hier überhaupt zijn? Waar was ik ooit mee bezig?