Cinemates Fanfic.

Sinaasappel

Hallo people,

That's right: dit was het einde van mijn naamloze Cinemates Fanfic. Het was waarschijnlijk ook de slechtste die je ooit hebt gelezen, maar tbh interesseert dat me echt geen reet. Dit was mijn eerste verhaal, ik heb dyslexie en ik kijk geen eens meer Cinemates.

Even om alle shit samen te vatten:

- Riley en Ryan wonen nu in Texas bij Mauro's tante, en hebben tot de dag van vandaag geen contact meer met hun ouders.
- Josh en Ryan hebben een soort lange afstands relatie.
- De Cinemates Studio is weer gemaakt en Josh heeft weer meer plezier in zijn werk, maar ook in de rest van zijn leven.
- Josh woont sinds kort bij Bram, en heeft zijn andere sfeerloze woning verlaten.
- Bram en Mauro hebben de laatste dagen voordat Mauro in de klinick kwam, heel veel gepraat en hebben hun vroegere band weer opgepakt. Beste vrienden zullen ze nooit meer worden, had Bram gezegd, maar goede vrienden zijn ze zeker.

Ondanks dat dit verhaal waarschijnlijk vol zat met spel- en grammatica fouten, hoop ik toch dat je genoten hebt om het te lezen. Ik vind schrijven geweldig, en zal hier voorlopig ook niet mee stoppen. Sterker nog; als je dit leest, ben ik inmiddels al bezig met mijn nieuwe verhaal. Als je van boeken als The Maze Runner, The Hunger Games en Divergent houdt, zal mijn nieuwe boek "Rain ☔" je misschien ook wel interesseren.

Rain ☔ gaat over een meisje genaamd Ismay. Op haar nieuwe school is ze alles behalve populair. Ze is vrij stevig, heeft rood haar en sproetjes over haar hele gezicht verspreid. Zij en haar nieuwe vrienden Bolin en Joël beleven een bizar avontuur waar veel tieners van zouden dromen: Superheld zijn, de wereld redden.

Nou toedels kinders, i love you all 🍊