DANTE Legend...ThE BeGiNninG

ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ

Ο Dante εύκολα την ανακάλυψε στη λίμνη να πετάει με θυμό πέτρες, χτυπώντας τα ήρεμα νερά.Γρύλιζε και έκλαιγε ταυτόχρονα.Μόλις άκουσε τα βήματά του γύρισε απότομα και αυτος την άρπαξε άγρια απο τα μπράτσα.Το κορμί μαζεύτηκε και οι ώμοι ανασηκώθηκαν.Έδειχνε σοκαρισμένη απο την άγαρμπη κίνηση του και πήρε μια κοφτή ανάσα κοιτώντας τον στα μάτια ''Τόσο καιρό κάνω υπομονή.Χρησιμοποιείς τον αυθορμητισμό σου ως δικαιολογία για να λες και να κάνεις οτι θες...μόνο που εγώ δεν ανήκω στη κατηγορία αυτών που μαγεύονται απο κάτι τέτοιο...''της μιλούσε με χαμηλωμένο τόνο, μα το χρώμα της φωνής του τη διαπερνούσε σα σύρμα που τρυπούσε την ευαίσθητη σάρκα της ''Δεν είμαι υπεύθυνος για τις αποφάσεις που παίρνουν άλλοι,εγώ απλά κάνω τη δουλειά μου στην οποία δεν επεμβαίνει κανείς...''συνέχισε ''Ακύρωσέ τη''του πέταξε τρέμοντας ''Όχι!Ακόμα και να το κάνω δε αλλάζει τίποτα.Θα το αναλάβει άλλος στη θέση μου...Η φάρμα σου ήταν μέσα στα σχέδια και την απέρριψα...''η δήλωση του τη πόνεσε και τα μάτια γέμιζαν ξανά ''...ακριβώς γιατί έμεινα εδώ,μου μίλησες και μου γέλασες.Αλλά ως εκεί.Όσα μου είπες πριν λίγο τα κατάπια εξαιτίας του πατέρα και του παππού σου.Αυτό όμως δε θα ξαναγίνει.Μιλάς δίχως να γνωρίζεις και αυτό είναι οτι χειρότερο μπορώ να συναντήσω σε άνθρωπο.Μείνε λοιπόν στα άλογά σου και μη ξαναμπλεχτείς στις δουλειές μου.Έγινα κατανοητός?''ρώτησε στο τέλος και αυτη έψαχνε στα μάτια του όσα εκείνος δεν έδειχνε.

Σκληρός,ανυποχώρητος και τα χέρια του τη πίεζαν τόσο που πονούσε.Της φάνηκε πως το σώμα του έπεφτε πάνω της ισοπεδώνοντάς την.Κούνησε το κεφάλι της θετικά και αυτός την άφησε αμέσως γυρνώντας τη πλάτη για να φύγει ''Συγνώμη''του είπε.Ποτέ δεν ήθελε να προσβάλει κανέναν και οι προθέσεις της είχαν πάντα καλό σκοπό.Όσοι την ήξεραν την αγαπούσαν για τα χαρακτηριστικά που σε αυτό το κόσμο σπάνια συναντούσε κανείς.Πρώτη φορά τη μάλωνε κάποιος τονίζοντας τα λάθη του χαρακτήρα της και ένιωσε αμέσως άσχημα κατηγορώντας τον εαυτό της για κακή συμπεριφορά.Ο Dante κοντοστάθηκε στο άκουσμα και δάγκωσε άγρια τα χείλη του.Γύρισε άξαφνα στο μέρος της και την άρπαξε στα χέρια του άλλη μια φορά ''Σταμάτα να κλαις''είπε και ακούστηκε σα διαταγή.Εκείνη προσπαθούσε αλλά δε τα κατάφερνε ''Σταμάτα να κλαις γαμώτο''επανέλαβε ακόμα πιο θυμωμένα.Τα χέρια της έφτασαν στο πρόσωπο και πάλεψε να απομακρύνει μερικά δάκρυα.Έριξε το βλέμμα της χαμηλά και χωρίς να το περιμένει αυτός αναφώνησε ''Γαμώτο!''και τα χείλη του διεκδίκησαν τα δικά της.Οι παλάμες της αυθόρμητα άγγιξαν το στήθος του και το κορμί χαλάρωνε κάθε δευτερόλεπτο και πιο πολύ.Αντάλλαζαν ανάσες και η χημεία σα μαγνίτης τους κρατούσε ενωμένους.Τη φιλούσε και είχε όλο τον έλεγχο,λες και της μάθαινε τον έρωτα όπως έπρεπε.Το φιλί απαλό,ζεστό και υγρό την έκανε να νιώθει πως το φύλαγε τόσο καιρό μόνο για εκείνον.Το στόμα του έκλεισε ελαφρά και ακουμπώντας τα γεμάτα χείλη της, είπε ''Το κλάμα σου είναι οτι πιο σκληρό έχω αντικρύσει.Να μη το ξαναδω.''δήλωσε και αφού την άφησε αυτή τη φορά οριστικά,έφυγε!