ΓΥΜΝΗ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ

11.1K 880 158
                                    

Οι δυό τους ακόμα στο πάτωμα και αυτή γατζωμένη πανω του.Όταν ο ήλιος μπήκε στο δωμάτιο, εκείνη έφερε το πρόσωπό της απέναντι στο δικό του.Παγωμένος και ανέκφραστος,το μόνο που έκανε ήταν να σκέφτεται και το κενό στα μάτια του, καθρέφτης μιας ψυχής που δεν ησύχαζε.Η Lily χάιδεψε το μάγουλό του.Διέσχισε το περίγραμμα με τα δάχτυλά της απαλά ''Γιατί?''ρώτησε λυπημένη και το βλέμμα του ήταν το μόνο που κουνήθηκε και έπεσε πάνω της ''Ξέχασέ το''της απάντησε.Εικόνες μέσα του που έπαιζαν συνέχεια και λέξεις που άκουγε ξανά και ξανά, τον βασάνιζαν.Είχε αποφασίσει πως δε θα μιλούσε γι αυτό,πίστευε πως αν τα έβγαζε απο μέσα του,τα πάντα θα ζωντάνευαν και θα ζούσε τις ίδιες στιγμές.Στιγμές που ενώ είχε θάψει χρόνια,αυτές αποφάσιζαν κάποιες νύχτες, σαν θηλιές να τον πνιγουν,σα κραυγές να τον τρελαίνουν και σα φωτιές να τον καίνε.Το κορμί του πόναγε και ο παλιός θυμός του, που ποτέ δε ξέσπασε, τον κυρίευε και τον έκανε να χάνει τον έλεγχο.Η τελευταία φορά που του συναίβει ήταν πριν 3 χρόνια και ενώ όλα έδειχναν πως ο εφιάλτης είχε βαρεθεί να τον επισκέπτεται,εκείνο το βράδυ βρήκε τη πόρτα στα σκοτάδια ξανά.

''Φύγε Lily'' είπε στη μικρή και σηκώθηκε όρθιος.Άνοιξε τη ντουλάπα του και έβγαλε μια δική του μπλούζα.Στάθηκε πάνω απο το κορίτσι και άπλωσε το χέρι του για να τη βοηθήσει να σηκωθεί.Όταν αυτή το έκανε, της έδωσε το ρούχο ''Φόρα αυτό''είπε αυστηρά και απομακρύνθηκε πηγαίνοντας προς τη πόρτα.Η μικρή ντύθηκε αναστενάζοντας και αυτός ξεκλείδωσε αργά.Βάδισε προς το κρεβάτι και έπιασε το φόρεμά της στα χέρια του.Το κοίταξε,ένιωσε το λεπτό ύφασμα στα δάχτυλά του και έπειτα τη σκέφτηκε να το φοράει.Τα φρύδια σκέπασαν τα μάτια που ακόμα κρατούσαν λίγο απο το σκοτάδι τους ''Ο τρόπος που ντυνόμαστε...είναι ο τρόπος που θέλουμε να μας βλέπουν οι άλλοι..''άρχισε να λέει κοιτώντας ακόμα το ροζ φόρεμα και εκείνη τράβαγε την άκρη της μπλούζας σα να ήθελε να τη φτάσει μέχρι το πάτωμα.Κατάλαβε πως τη μάλωνε αλλά έμενε σιωπηλή,ήξερε πως για όλα έφταιγε εκείνο το ξέσπασμα.Τα απομεινάρια του υπήρχαν ακόμα στο σώμα και το βλέμμα του Dante.

Γύρισε απέναντί της ''Έτσι θες να σε βλέπουν Lily? Γυμνή?''τη ρώτησε, αυτή έκλεισε τα μάτια και έριξε το κεφάλι χαμηλά.''Όχι...μα εγώ...εγώ το έβαλα...'' απάντησε και θέλησε να του εξηγήσει τις προθέσεις της αλλά αυτός δε την άφησε ''Τότε να ντύνεσαι ανάλογα''πέταξε αυστηρά. Κούνησε το κεφάλι της προς ένδειξη αποδοχής και βάδισε μπροστά του.Τα μάτια κόκκινα και βουρκωμένα.Χρειάστηκε λίγο χρόνο μέχρι να του δώσει εκείνο το φιλί λίγο πριν φύγει.Τη κοιτούσε με τα χέρια στις τσέπες και δε θα την άφηνε ώσπου να τα καταφέρει.''Μπορώ να περιμένω.Αν νιώσω πως δε το εννοείς...θα το κάνεις ξανά και ξανά''δήλωσε και τα μάτια της τρύπωσαν στα δικά του.Το ήθελε,το λαχταρούσε αλλά το ύφος του της έκλεβε το θάρρος.Τα χέρια της βρέθηκαν πάνω του και το πρόσωπό της δειλά τον πλησίασε.Στην αρχή τον άγγιξε απαλά και αφού έγυρε το κεφάλι της ελαφρά στο πλάι,το στόμα μισάνοιξε και τον φίλησε.Εκείνος την αγκάλιασε και επιβλήθηκε με τη γλώσσα του να εισβάλει παθιασμένα ψάχνοντας τη δική της.Τραβήχτηκε απότομα και έχωσε τα δάχτυλά του μέσα στα μαλλιά της.Τα πρόσωπα το ένα δίπλα στο άλλο ''Το φιλί είναι το ναρκωτικό του μυαλού...απ'αυτό ξεκινούν όλα και χωρίς αυτό τελειώνουν όλα...μ'αυτό γεννιούνται τα συναισθήματα και η φλόγα του έρωτα που κρατά τα κορμιά ζεστά.Με το φιλί Lily''της ψιθύρισε και την ένιωσε να χαλαρώνει ακούγοντας τα λόγια του.Απομακρύνθηκε και σιγά σιγά, χωρίς να μιλήσει, έφτασε ως τη πόρτα.Για μια στιγμή γύρισε και τον κοίταξε να κρατά ακόμα το φόρεμά της ''Δε το χρειάζεσαι''της είπε και εκείνη έφυγε χωρίς να του φέρει αντίρρηση.

DANTE Legend...ThE BeGiNninGWhere stories live. Discover now