DANTE Legend...ThE BeGiNninG

ΝΕΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Η Lily ξάπλωσε στο πλάι μένοντας στην άκρη του κρεβατιού.Κρατούσε τα μάτια κλειστά και είχε συγκεντρωθεί στην ανάσα της που ακόμα ήταν ακαθόριστη.Εκείνος άπλωσε το κορμί του δίπλα και έβαλε τα χέρια κάτω απο το κεφάλι.Έμοιαζε με έναν άντρα που μόλις είχε πετύχει το στόχο του και το απολάμβανε με τον εαυτό του.Επικρατούσε ησυχία και η ατμόσφαιρα είχε ακόμα τη ζέστη του έρωτά τους.Μετά απο λίγο ο Dante αποφάσισε να τη πλησιάσει και έτσι το σώμα του τη τύλιξε απαλά.Τα χέρια του γύρω της και αυτή δεν αντιδρούσε.''Που τα βρήκες?''τον ρώτησε αργότερα, χωρίς να κινηθεί και αυτός την έσφιξε χωνοντάς την στην αγκαλιά του ακόμα πιο πολύ ''Αυτό δε χρειάζεται να σε ανησυχεί.Κοιμήσου''της απάντησε, μα η Lily δε γινόταν να το δεχτεί και έτσι απότομα γύρισε μπροστά του.Τα μάτια τους ενώθηκαν και το ύφος τους έμοιαζε.Το στήθος της φούσκωνε και αυτός ανασήκωσε τα φρύδια εντυπωσιασμένος απο μια έκφραση που πρώτη φορά έβλεπε σε εκείνη.Το γλυκό πρόσωπό της έδειχνε σοβαρό φανερώνοντας την απόφαση να μη τα παρατήσει ''Θέλω να ξέρω''του δήλωσε στη συνέχεια και περίμενε.Ο Dante τη τράβηξε πάνω του και τα κορμιά κόλλησαν επικίνδυνα ''Χρησιμοποιείς πονηρές πρακτικές για να αποφύγεις την απάντηση?''τον ρώτησε σκεπτόμενη τα δικά του λόγια.Αυτός ανασήκωσε το ένα φρύδι και χαμογέλασε στραβά ''Δε μου χρειάζονται τέτοιου είδους κόλπα.Όταν δε θέλω να απαντήσω...και να με παρακαλάς γονατιστή...δε θα το κάνω.Οπότε κλείσε τα μάτια σου και κοιμήσου ήσυχα στην αγκαλιά μου''είπε και ετοιμάστηκε ο ίδιος για ύπνο, ρίχνοντας τα βλέφαρα.Η μικρή αναστέναξε και κούνησε λιγάκι το σώμα της πεισματάρικα θέλοντας να του ξεφύγει.Όταν διαπίστωσε πως όλο αυτό ήταν ανώφελο,αποφάσισε να ξεκουραστεί.

Το επόμενο πρωί ο Dante είχε ξυπνήσει πρώτος και εκείνη αυθόρμητα απλώθηκε στη μέση του μεγάλου κρεβατιού.Πριν ακόμα ανοίξει τα μάτια,χαμογέλασε στη καινούρια μέρα.Τεντώθηκε μερικές φορές και αποφάσισε μετά απο λίγο να σηκωθεί.Αφού έκανε ένα μπάνιο,φόρεσε τα ρούχα που είχαν βρεθεί και βγήκε έξω.Τους είδε όλους κάτω απο τη τέντα να δουλεύουν,μαζί τους και η Μίρκα.Ενώ η μικρή περίμενε μετά τη χθεσινή αποκάλυψη,η σχέση τους να έχει αλλάξει,μπροστά στα μάτια της,όλα έμοιαζαν ίδια.Σα να μην είχε συμβεί τίποτα.Ζάρωσε τα φρύδια της μα αποφάσισε να μην ασχοληθεί.

Οι μέρες κυλούσαν,εκείνη έμενε μαζί του τα βράδυα και τα πρωινά περνούσαν πάνω απο τα πρώτα σχέδια του στάβλου που είχαν κιόλας ολολοκληρωθεί.Εκτός απο τον Καν και την Αμάντα,στο σπίτι ήρθαν και άλλες δυο οικογένειες.Οι πατεράδες συνέχιζαν τις δουλειές τους στο κέντρο και οι μανάδες φρόντιζαν τα παιδιά και το σπίτι.Κάθε φορά που έβλεπαν τη Lily, η έκφραση γλύκαινε και τα μάτια γέμιζαν ευγνωμοσύνη.Αυτή συνέχιζε τα μαθήματα και πολλές φορές, στεκόταν μπροστά στο παλιό στάβλο κοιτώντας τον σιγά σιγά να μεταμορφώνεται σε ένα σπίτι αγάπης που θα φιλοξενούσε ανθρώπους με ανάγκη.Η μικρή έβαζε το λιθαράκι της στο κόσμο,χτιζοντάς τον με καλοσύνη.Ο Πάολο ένιωθε περήφανος και κάποιες στιγμές τη κρυφοκοιτούσε να τριγυρνάει όλο ζωντάνια, γεμάτη χαρά.Σα να ήταν ένας φτασμένος καλλητέχνης που τον βράβευαν για το υπέροχο έργο του.Εκείνο το λουλούδι που έμοιαζε σπάνιο και άξιο θαυμασμού.