DANTE Legend...ThE BeGiNninG

ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ

Ο Dante τη περισσότερη ώρα τη πέρασε μιλώντας στο τηλέφωνο.Είχε απομακρυνθεί απ'όλους και η συσκευή έγινε ένα με το χέρι και το αφτί του.Η Lily βρισκόταν με τους υπόλοιπους αλλά του έριχνε κλεφτές ματιές αναστενάζοντας.Ο Στηβ στεκόταν δίπλα της διακριτικά και εκείνη σκεφτόταν πόσο λάθος του είχε φερθεί.Του έδινε ελπίδες με τις πράξεις της ενώ μέσα της δεν είχε χώρο για εκείνον.Ακόμα και με τον Dante να μη τα έβρισκε,πάλι δε θα μπορούσε να δοθεί σε εκείνον.Αυτος ο έρωτας τη κρατούσε δέσμια σε μια φυλακή που κανείς ποτέ δε θα έβρισκε το κλειδί για να την απελευθερώσει.Σκεφτόταν ακόμα εκείνο το ερώτημα που ποτέ δε του έθεσε και τα έβαζε με τον εαυτό της.Έπρεπε να τον ρωτήσει,να μάθει.Την άγνοια την είχε ζήσει και δε της άρεσε μα επέστρεφε κοντά της επιλέγοντας τον εγωισμό.

Όλη την ώρα έστεκε ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους αφηρημένη,υπήρχε εκεί μόνο το σώμα της μα η ψυχή και το μυαλό ταξίδευαν σε κόσμους αλλιώτικους.Το κεφάλι της μούδιαζε λες και αυτός ακόμα είχε τα δάχτυλά του μέσα στα μαλλιά της,το πρόσωπο έκαιγε σα να συνέχιζε να την αγγίζει και τα χείλη με τη γεύση του να μην φεύγει, τη βασάνιζε.Όσο και να ήθελε να συμμετέχει σε αυτά που έλεγαν τα μελη με τους εργάτες,δε τα κατάφερνε.Κάθε φορά, τη ρωτούσαν το ίδιο πράγμα δυο και τρεις φορές, μέχρι να επιστρέψει στη πραγματικότητα και να τους δώσει μια απάντηση.''Με συγχωρείτε''είπε κάποια στιγμή και περπάτησε μακρυά.

Έβγαλε το κινητό απο τη τσέπη της και κάλεσε τον Πάολο.Μόλις άκουσε τη φωνή του δε κρατήθηκε και ξεσπασε σε εκείνον.''Lily?τι συμβαίνει?τι έχεις αγάπη μου''τη ρωτούσε αφού το μόνο που άκουγε ήταν κλαψουρίσματα ''μπαμπά...έφυγε...πάλι έφυγε χωρίς λέξη...δυό μέρες έλειπε χωρίς να πει τίποτα''άφηνε τις λέξεις να βγαίνουν όπως τις ένιωθε,μικρές περιγραφές με κενά λύπης ανάμεσά τους.''Ηρέμησε και μη γίνεσαι παράλογη''της απάντησε και αυτή άνοιξε μάτια και στόμα διάπλατα ''Τι?''αναρωτήθηκε πιστεύοντας οτι άκουσε λάθος.''Εδώ ήταν...μαζί μου''δήλωσε χωρίς καθυστέρηση και τότε εκείνη έστριψε το σώμα της προς τη μεριά που ήταν ο Dante.''Θες...θες να πεις πως...''ψέλλισε κοιτώντας τον απο μακρυά.''Θέλω να πω οτι μετά την αποκάλυψη...ήρθε στο πατέρα του, γι αυτό πριν τον κατηγορήσεις για κάτι, καλύτερα να ρωτάς την αλήθεια''συμπλήρωσε με τη φωνή του να της τρυπάει τα αφτιά.Πρώτη φορά ακουγόταν τόσο σοβαρός.Γιατί της μιλούσε για αλήθεια σα να μην είπε ποτέ καμιά στη ζωή της?

''Καλά Πάολο, δε χρειάζεται να κάνεις έτσι.Μας συγχωρείς που κατηγορήσαμε το γιο σου!''πέταξε και του το έκλεισε αμέσως.Σήκωσε το κεφάλι της ψηλά και το κινητό άρχισε να χτυπάει ξανά και ξανά.Πάντα σε εκείνον έβρισκε υποστήριξη μα ξαφνικά ένιωσε πως εκτός απο φίλες, δεν είχε ούτε το πατέρα της να μιλήσει.Απενεργοποίησε τη συσκευή που την ενοχλούσε με τους ασταμάτητους χτύπους και περπάτησε νευρικά.Έφτασε μπροστά σε όλους ''Φεύγω...θα τα πούμε αύριο''και πριν να προλαβουν να της απαντήσουν,εκείνη ήδη έβγαινε απο τη πύλη. Ο Dante παρόλο που μιλούσε ακόμα, την ακολούθησε με το βλέμμα του και μετά κοίταξε το κινητό αφού είχε δεύτερη γραμμή να χτυπάει απο μέσα.Ο Πάολο μετά απο τις προσπάθειες να βρει τη κόρη του,στράφηκε στο γιο του.Αυτός το σήκωσε και άκουσε το πατέρα του να μιλά με παράπονο και πίκρα για αυτό που προηγήθηκε με τη Lily.''Μην ανησυχείς και θα τη κάνω να συνέλθει''του απάντησε αυτός και το έκλεισαν.