DANTE Legend...ThE BeGiNninG

ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

-Οι περιστάσεις μας ορίζουν. Μας σπρώχνουν προς τον ένα δρόμο ή προς τον άλλον, και μετά μας τιμωρούν γι' αυτό.-

Στο διαμέρισμα όρθιοι έμειναν μόνο ο Dante και η Ελάιζα.Τα όπλα παρατεταμένα ακόμα και αυτή βάδισε μπροστά του ''Δώστο μου...Τελείωσε''του είπε και αυτός διατηρούσε την απόλυτη ψυχρότητα που παραδόξως στο δικό του πρόσωπο έπαιρνε μορφή.Κρέμασε το όπλο στο δάχτυλό του και την άφησε να το πάρει.Η εικόνα τους,μια φωτογραφία παγωμενη στο χρόνο.Αντικρυστά,ποτέ να μη συναντιούνται και ποτέ να μην αγγίζονται.''Σε λίγο έρχονται οι άντρες απο το τμήμα ηθών και θα πρέπει να καταθέσετε''εξήγησε εκείνη και ο απαλός ήχος απο το στόμα της Lily που βρισκόταν ακόμα πεσμένη στο πάτωμα,τον έκανε να βρει ξανά τον εαυτό του.

Το κορμί του αυθόρμητα σύρθηκε πλάι της και τη τράβηξε στην αγκαλιά του.Αυτή κοίταξε τους αιμόφυρτους άντρες και αμέσως έκρυψε το πρόσωπό της στο λαιμό του Dante.Την έσφιγγε πάνω του,τα δυό του χέρια σίδερα που τη κλείδωναν μέσα του,κοντά του,σε μια φυλακή αγάπης.''Ψέμματα...έλεγε ψέμματα''του μιλούσε με τη φωνή να ξεφεύγει διακεκομμένα μέσα απο τους λυγμούς της.''Λέξη μη πιστέψεις...για σένα τα έλεγε...για σένα''συνέχιζε και αυτός ένιωθε τον αγώνα που έδινε για να πείσει τον εαυτό της.Δεν ήθελε να είναι αλήθεια όσα άκουσε, μα οι μνήμες επανέρχονταν και στη ψυχή και στο κορμί.Ο Dante έφερε το πρόσωπό της απέναντι στο δικό του,χάιδεψε το μάγουλό της και η Lily δε μπορούσε ούτε να τον κοιτάξει ''Στα μάτια μωρό μου''της σιγομίλησε και αυτή σήκωσε αργά το βλέμμα της.Ένα χαμόγελό του μπορούσε να γίνει το φάρμακό της,αυτό που της έπαιρνε όλη τη σκοτεινιά, που σαν ανεμοστρόβηλος την έβαζε στο κέντρο της.Τα χείλη του άγγιξαν τα δικά της στο σημείο που είχαν σκιστεί και τη φίλησε τρυφερά ''Ποτέ και κανείς δε θα σε ξαναγγίξει...δε θα σε ξαναπληγώσει...στο υπόσχομαι''της δήλωσε και τη σήκωσε στα χέρια του.Στην αγκαλιά του ένιωθε ασφάλεια και με τα λόγια του γαλήνη.

Στάθηκε όρθιος και η Ελάιζα που είχε περάσει ήδη τις χειροπέδες στους άντρες,είδε το ζευγάρι να μπαίνει στο μπάνιο.Ο Dante έβαλε τη Lily να καθήσει στο πάγκο και τη περιποιήθηκε.Τα μαλλιά της αγκάλιαζαν το πρόσωπο και έμοιαζε με πίνακα ζωγραφικής.Ακόμα και με τη χαρά να λείπει,αυτή στα μάτια του ήταν το πιο σπάνιο και πολύτιμο έργο.Μπήκε ανάμεσα στα πόδια της και η Lily τον αγκάλιασε απότομα τυλίγοντας τα χέρια της στο λαιμό του ''Αυτή είναι έτσι?''τον ρώτησε ξαφνιάζοντάς τον και εκείνος αποτραβήχτηκε με σκοπό να τη δει.Άκουσε αγωνία,άγχος και ταραχή πίσω απο τις λέξεις.Την είχε θυμηθεί,χαρακτηριστικά έντονα και αναλλοίωτα τα μάτια της,τα χείλη της και η Lily μέσα στη τόση αναστάτωση, στο τέλος κατάλαβε ποια ήταν εκείνη η γυναίκα.Έγυρε το κεφάλι της στο πλάι δωσμένη σε όλα τα συναισθήματα που την έπνιγαν.Αυτός έσυρε τη παλάμη του στο μαγουλό της και αυτή τρίφτηκε πάνω της κλείνοντας τα μάτια.''Αυτή είναι...παρελθόν''της δήλωσε και τον κοίταξε αμέσως με λαχτάρα.Τη κόλλησε πάνω του ''Εδώ είμαι...και το μυαλό και η καρδιά...εδώ είναι και εδώ θα μείνουν''ψιθύρισε ζεσταίνοντάς την με την ανάσα του που έβγαζε αληθινή αγάπη. Η Lily ένγεψε καταφατικά και έπειτα αυτός της ζήτησε να μείνει εκεί για λίγο, μέχρι η κατάσταση να ξεκαθαρίσει.Λίγο πριν την αφήσει, το χέρι της τον άρπαξε απο το μπράτσο ''Τι του έκανες?''ρώτησε και αυτός δίχως να γυρίσει απάντησε ''Ακόμα τίποτα''.