By Chance III (TiAom)

Chapter 61

#BC3AFriendfromPast

Tony's POV

Maaga akong nagising at kahit meron na kaming taga-luto ngayon, naisipan kong pagsilbihan si Andria. Pinagluto ko siya ng paborito niyang omelette at bacon strips at pinagtimpla ko din ito ng hot chocolate.

Nilagay ko lahat sa tray at dinala ito sa kwarto.

Marahan kong binuksan ang pintuan, ayoko kasing magising ko ito. Pero mukhang nahuli na ako, wala na kasi ito sa kama. Inilapag ko sa may study table yung tray at hinanap siya.

Napa-buntong hininga ako ng makita ko siyang nakaupo sa sahig sa loob ng walk-in closet. Naka-indian sit ito at mukhang enjoy na enjoy kakatingin ng album. Actually, hindi siya isang simpleng album lang, mala-scrapbook ito na ginawa ni Andria tungkol sa amin. Para din itong isang adventure book, mala-adventure kasi yung love story namin.

From the first time we met until dumating na sina Jhoey at Adrian. Since di nya maalala yung mga panahong nagkakilala kami, tinulungan ko siyang maghanap nung mga memorable pics at things namin before.

I smiled ng marinig ko itong napa-tawa.

I leaned my should at the door frame as I stared at her. "Timmy..."

Napatayo ako ng maayos, pati yung ngiti sa mukha ko ay nabura din.

"Ai, Tony I mean, sorry" ngumiti ulit ako, ayoko siyang nakikitang nau-upset.

"mukhang nage-enjoy ka ata sweetie" lumapit ako sa kanya at tinabihan siya.

"magbibihis sana ako ng makita ko toh" saka ko lang napansing naka-bath robe pa pala ito. "..sa sobrang tuwa ko, di ko napansing hindi pa pala ako nakakapagbihis. Natuyo nalang tuloy 'tong buhok ko." sabay nguso nya.

"Ang aga mo naman atang gumising?"

"eh kasi, akala ko may pasok ako" sabay kamot nya sa kanyang ulo.

"pasok?"

"...sa school?" sabay yuko nya. Sobrang cute nya ngayon actually and I want to chuckle, pero pinigilan ko sapagkat baka mamisinterpret nya. Grabe na din kasi kung maka-mood swing ang isang toh, umiiwas lang ako. Amazona pa din kaya 'tong mahal ko.

Inakbayan ko siya at kinuha yung scrapbook.

"ang dami na din palang nangyari sa buhay natin noh" wika nito habang isa-isa kong binubuksan ang mga pahina.

"...marami na din tayong pinagdaanan na magkasama" I slightly turned to her and kissed her on her head.

"..kung sakaling tuluyan na kitang makalimutan, iiwanan mo ba ako?" there was a crack on her voice. Inilapag ko sa sahig yung scrapbook at humarap sa kanya. I held both of her hands and stared at her eyes with all the sincerity.

"Andria, When we both got married I promised to you in front of God and everybody who witnessed, that I will love you no matter what happen. I promised to provide and give you everything. I promised to take care of you, to protect you, to cherish every moment that we had. That despite of the ugly past that occurred, I Tony, will still love you. I love you and everything about you. I love your imperfections, I love YOU. Kahit bagyuhin at bahain tayo ng mga problema, you and I promised to stay each other's side. In sickness and in health, 'til death do us part . . . . I will never leave your side. Mahal na mahal kita Andria, even when we grow older..." and after that I kissed her knuckles. When I look up, I saw her in a teary-eyes. I smiled and wipe away her tears, "...I love you too Tony.." then she hugged me tight.

We both stayed inside the walk-in closet and there we cuddle. We both reviewed the scrapbook and laugh sa tuwing may naalala kaming something. Pero may times na tahimik lang si Andria, I think she's trying to recall those things but fail to do so. Kaya kinukwento ko na lang sa kanya. Sa loob ng closet na din pala kami kumain, mas gusto nya daw kasing mag-stay sa loob.