By Chance III (TiAom)

Chapter 70

#BC3Proposal

Mei's POV

Nagising akong wala si Jhoey sa tabi ko kaya agad akong napaupo. Wala na din sila Alice at Row,

'mga walanghiya! Iniwan nila ako magisa'.

Inabot ko ang phone ko na nasa bed side table at nakitang past 8am na din pala sa umaga.

"...pero ba't ang aga nila?" sa pagkaalala ko pasado 11 na mula nung pumunta ako diti sa kwarto. Paniguradong inabutan ng hating gabi ang mga yun, diba dapat mataggak silang magising? Or ako lang talaga ang ganito. Teka, si Jhoey!

Dali-dali na akong tumayo at nagtungo sa may banyo upang gawin ang mga morning rituals ko. Napahinto naman ako dahil sa nakita ko — sa may salamin . . .

'Messy hair, morning breathes . . . No matter what time of the day, you will still look Beautiful to me . . . XoXo'  lipstick ang ginamit na panulat. Ano naman toh? Alam kong si Jhoey ang may gawa nito, alam na alam ko ang handwriting niya.

Lumabas na ako at bumalik sa may kama, saka ko lang din napansin yung tray na may breakfast na nakalagay sa may mini table. Lumapit ako dun at may nakitang sticky note,

'Good Morning Princess, rise and shine. I made you breakfast. I love you'

Okay?

Dahil sa kumakalam na ang sikmura ko ay kinain ko muna yung breakfast na gawa ata ni Jhoey (sino pa nga ba), pagkatapos ko na lang sila hahanapin. Habang kumakain, kinuha ko yung phone ko at tatawagan sana si Jhoey ng magulat ako dun sa wallpaper na ngayon ko lang din napansin.

As far as I remember, minions yung wallpaper ko, pero ngayon . . . I unlock the screen and looked closer at the photo. It was an old photo of me and Jhoey taken way back nung college days namin. Actually it was one of our first selfies . . . I think kinunan toh during our reporting. Naging magka-blockmates kasi kami remember, and before kami naging close sa karate org hindi talaga kami naguusap although magkaklase kami sa isang subject. It happens na naging ka-groupo ko ito sa reporting but then di ko ito masyadong napansin eh. Civil lang yung naging meet up namin and the funny thing is, we don't even know each others name. The selfie was taken dahil sa isang group mate namin, and this picture was cropped. Pina-HD lang yung quality, which looked nicer than the pixelated one.

Anyway, ng dahil sa picture natoh nagsi-throwback tuloy sa akin yung lahat ng mga napagdaanan namin. When we were Just Friends.

Suddenly, I accidentally swiped the screen to the left and I saw this heart with a a ring inside.

My heart then started skipping fast beats. 'okay, this is getting weirder'

Without any further ado's, I went outside and started searching for them. But then, when I stepped outside the room, punong-puno ng red rose petals yung hallway, from the door going all the way through the elevator.

Okay?

Dahan-dahan akong naglakad papunta dito at wihtout pressing any buttons at automatic na nagbukas yung elevator door, and to my surprise ay bumungad sa akin si Alyanna. Nagdadalawang isip na tuloy akong sumakay. Iniiwasan ko lang yung awkward moment, mahirap na baka may magawa o masabi akong hindi maganda. Bigla ko din tuloy naalala yung nakita ko kagabi. Aurgh! pinapainit nito ang ulo ko. Kaya hinintay ko na lamang itong lumabas. Ngunit ni hindi ito gumalaw, instead she just gave me a warmth smile.Kaya sumakay na lang ako.