Daniel's PoV
Anu yun? May naaamoy ako... Parang....
Parang may nagluluto?
Huh?!
May nagluluto?! Mag-isa lang ako sa bahay ah!
Biglaan akong bumangon sa kama. Pagkadilat na pagkadilat ko, nakaramdam kagad ako ng pagkahilo kaya pumikit muna ako.
"Aray... Tsk.. Ang sakit ng ulo ko." Pagmomonologue ko habang nakahawak sa ulo ko. Ang bigat ng ulo ko, grabe!
"Oh. Gising ka na pala."
Halos mahulog ako sa kama nang may narinig akong pamilyar na boses sa kwarto ko.
"M-M-Mitch?" Gulat kong tanong sa kanya. She nervously smiled.
"G-Gutom ka ba? T-Tara na sa kusina, luto na ang lunch." Nginitian niya ako at dali-daling bumaba ng hagdan. Alam niyo yung ngitng hindi malaman kung anong gagawin? Ganun yung ngiti niya sakin.
Now... What the hell happened while I was out? o_O
Ang naaalala ko lang... Pumunta ako kela Andy, tapos... nevermind that... Tapos pumunta akong bar at naglasing.. at dumating si Mitch... Tapos... Nakapagbitiw ako ng mga salitang offensive sa kanya... Tapos.... Hm... Inuwi niya ko dito tapos.... Hmm... Parang... May pinagusapan kami tapos...
BLACK OUT.
Tapos pag gising ko.. Eto na..
BINABASA MO ANG
Destiny Series Book 1: Entangled Destinies
Teen Fiction[1] "Never play with the feelings of others because you may win the game but the risk is that you will surely lose the person for a lifetime." ~ Shakespeare Sadly, a campus heartthrob just can't understand this quote. He plays, he fools, he cheats...