The Strange Lady (chapter I: the beginning)

Hoofdstuk 8

Miami, FL - October the 29th, 2015 - 14:02 PM

Drew schudt zijn hoofd. 'Wij waren die avond niet bij hem thuis. Hij had er ook niks over gezegd.' zegt hij tegen de rechercheur.
Drew, Owen, Max, Liam, Jayden en Lucas zijn erbij gehaald door de politie en moesten naar het politiebureau voor een overhoring.
De rechercheur kijkt hun achterdochtig aan. 'Volgens Gary's moeder zei Gary tegen haar dat jullie die avond bij hem zouden zijn, om samen voetbal te kijken. Weten jullie hier echt helemaal niks van?'
Drew schudt nogmaals zijn hoofd. 'Nee, meneer.'
Het blijft even stil. De rechercheur kijkt hun om de beurt aan. Ze voelen zich daardoor ongemakkelijk. 'Waar waren jullie dan?' vraagt hij uiteindelijk.
'Ik was bij mijn neef in Hialeah.' zegt Drew.
'Ik was bij Max thuis.' zegt Owen en hij wijst Max aan, die naast hem zit.
'En Lucas en Jayden waren bij mij thuis,' zegt Liam tenslotte. 'Voor een avondje pokeren.'
De rechercheur knikt langzaam en kijkt hun aandachtig aan. Hij wrijft over zijn kin. Op dat moment komt Meggie Daniëls binnen, de leidster van het onderzoeksteam. Drew en Owen kennen haar al. Ze gaat naast de rechercheur staan.
'Geen van hun is bij Gary thuis geweest die avond,' zegt hij tegen haar. 'Zou dat kunnen kloppen?'
Meggie Daniëls knikt meteen. 'Er is geen enkel spoor van recente voetstappen gevonden van één van deze jongens. Sterker nog, niet eens van een onbekend persoon. Alleen van Gary zelf, Gary's moeder en haar vriend. Het blijkt dat Gary echt alleen was die avond. We weten het bijna zeker.'
Drew begrijpt er niks van. Zal Meggie Daniëls toch gelijk hebben over dat zelfmoord-gedoe? Gary die zelfmoord pleegt? Drew zou nog eerder geloven dat water niet nat is. Of dat eenhoorns bestaan. Het is gewoon dikke onzin.
Na de korte overhoring mogen Drew en de rest weer gaan. De politie gelooft hun dankzij Meggie met het bewijs. Drew staart voor zich uit. Hij snapt er nog steeds helemaal niks van.
Owen kijkt hem verward aan. 'Je zou toch niet denken dat..'
Drew onderbreekt hem door meteen zijn hoofd te schudden. 'Jongens, kom op, Gary die zelfmoord pleegt? Waarom zou die gast dat zichzelf aan doen? Hij was toch altijd blij met zijn leven?'
De rest is het met hem eens. Owen knikt. 'Het klopt ook helemaal niet. Dat kan niet.'
Drew denkt na. Het is gewoon vreemd. Het kan ook aan het onderzoeksteam liggen, maar dat zal wel niet. Drew kreunt van teleurstelling. 'Waarom was ik die avond niet bij hem langsgegaan?! Wáárom liet ik dit godverdomme toe?!' Hij kijkt om zich heen. Hij wil iets slaan, hij wil zijn woede ergens kwijt.
'Kill, doe rustig,' zegt Owen en hij houdt hem vast om hem te kalmeren. 'Hoe kon jij nou weten dat dit zou gebeuren? Je doet nu alsof het jouw schuld is, man. Maar dat is het absoluut niet.'
Drew haalt een diepe zucht. Hij moet er haast van huilen. 'I-ik mis hem gewoon, man. Die kerel was als een broer voor me.'
Owen, Max, Jayden, Lucas en Liam troosten hem. 'We missen onze mattie allemaal.' zegt Owen.
Thuis reageert Drew in zijn kamer zijn woede af door tegen zijn hangende bokszak te slaan. In zijn ogen is de bokszak de moord op Gary. Hij gelooft nog steeds niet dat dit sprake is van zelfmoord. Het klopt gewoon niet wat Meggie zei, ook al heeft ze dit onderzocht. Drew is Gary's beste vriend, hij weet wel beter. Wild slaat hij met al zijn energie. Dat lucht heel erg op. Dit doet hij altijd als hij zijn woede ergens kwijt moet.
Vermoeid ademt hij diep in en uit wanneer hij klaar is en vervolgens pakt hij een handdoek om zijn zweet af te vegen. Hij neemt een slok uit zijn flesje water en gaat zitten om even bij te komen.
Dan valt zijn oog op een boek die onder zijn bed uitsteekt. Hij loopt ernaartoe en pakt het op. Hij grinnikt zachtjes, dit is zijn oude fotoalbum. Hij bekijkt de Spiderman-kaft. Vroeger was hij daar helemaal fan van. Dan opent hij het boek en ziet al meteen een aantal foto's van Gary en hem als kleine kinderen. Één voor één gaat hij ze af.
Dit was op een pretpark, dat weet hij nog heel goed. En dit was in een chique restaurant, toen ze samen met beide hun ouders uit gingen eten. En dit was op vakantie, in Afrika. Hun ouders waren altijd al heel goed bevriend. Het was een leuke tijd daar.
Drew bladert door. Op de meeste foto's staat Gary er ook bij. Zó groot was hun vriendschap nou eenmaal.
Op de laatste bladzijde staan twee laatste foto's van hun samen. Deze was nog niet zo lang geleden, ongeveer een halfjaar terug. Gary en Drew die samen bij een voetbalwedstrijd waren. Dat was heel leuk, één van de beste wedstrijden ooit.
Dan kijkt hij naar de allerlaatste foto. Dit was drie jaar geleden, op een feestje in een grote club. Dit was de dag dat Gary en ik elkaar ontmoetten..

Gary, Drew en Owen maakten hunzelf klaar bij Gary thuis. 'Gaan we weer chicks scoren vanavond?' vroeg Owen verheugd. 'Zeker weten.' zei Gary meteen. Hij was een echte "vrouwenverslinder". Hij kon makkelijk ieder meisje krijgen. 'Oké, we gaan een wedstrijd houden,' stelde Drew voor. 'Wie van ons drieën als laatst of zelfs helemaal geen meid heeft gescoord vanavond, moet volgende week trakteren!' De jongens namen de uitdaging meteen aan. 'Wat moet degene dan trakteren?' vroeg Owen. Ze dachten er even over na. 'KFC of McDonald's, welke is beter?' vroeg Gary. 'KFC natuurlijk,' zei Owen gelijk. 'Kip is altijd de beste.' Maar Drew schudde zijn hoofd. 'Nee, de Mac is sowieso lekkerder.' Gary grinnikte. 'Oké, we doen het zo, als Owen verliest, moet hij ons trakteren op de Mac, en als Drew verliest, moet hij ons trakteren op de KFC.' stelde hij voor. Dat klonk wel als een goede deal. Toen keken Drew en Owen hem grijnzend aan. 'En wat als jij verliest?' vroeg Owen. 'Hm,' stamelde Gary. 'Dan trakteer ik jullie op beide!' Drew en Owen grinnikten. 'Kom maar op dan!' zei Drew enthousiast. 'Ik word de eerste die een meid gaat versieren, wedden?' 'Juich maar niet te vroeg, vriend.' lachtte Owen hem uit. 'We zullen zien.' zei Gary en hij trok een grijns in zijn gezicht. Nadat ze hebben ingedronken, vertrokken ze naar de club. Eenmaal op het feest, gingen ze helemaal los. Ze keken alle drie om zich heen, op zoek naar lekkere wijven. Drew praatte met iemand die hij zag zitten, maar het meisje wees hem af omdat ze bezet was. Arme Drew. Hij ging meteen weer verder op jacht. Volgens Owen waren er niet zoveel knappe meiden, maar hij gaf niet op en bleef zoeken. En toen begon het, Gary en ik maakten oogcontact. Gary had serieus alleen een oog voor mij, zó mooi vond hij me nou eenmaal, vertelde hij me achteraf altijd. Drew en Owen konden hem niet meer terugvinden, want hij verdween en nam mij mee naar de bar om samen wat te drinken. We leerden elkaar een beetje kennen, en toen zoenden we opeens. Het duurde lang, maar we genoten ervan. Gary was dus de eerste van hun drieën die als eerst een meid versierde. Achteraf hadden Drew en Owen geen van beide een chick gescoord, dus niemand had verloren.