The Strange Lady (chapter I: the beginning)

Hoofdstuk 63

Miami, FL - January the 13th, 2016 - 14:50 PM

Drew staart naar het plafond. Hij ligt al uren op zijn bed na te denken over wat er vannacht is gebeurd. Liam zit naast hem op de grond en Owen ligt languit op de grote loungestoel. Hij was twee uur geleden al van plan om de Playstation aan te zetten en dan vervolgens te gaan gamen, maar ze zijn alle drie nog veel te verbijsterd.
'Ik ben er nog steeds van overtuigd dat we dit hebben gedroomd, man.' zegt Liam, leunend tegen het bed van Drew aan.
'Ja man,' zegt Owen sarcastisch. 'Want wij kunnen ook echt dezelfde droom hebben.'
Terwijl Liam en Owen er, soort van, om proberen te lachen, blijft Drew bloedserieus voor zich uit te staren. Hij probeert te achterhalen waarom ik me zo abnormaal gedroeg. Waarom het hele huis van Gary op hol sloeg, alsof ik dat zo had bestuurd. Hoe was dit allemaal mogelijk? denkt hij. Is dit allemaal echt gebeurd, vannacht? Waar ben je, Bri?
'Maar even serieus,' gaat Liam verder. 'Dit kon toch niet echt zijn? Dit was echt satanisch.'
Owen knikt. 'En wie die persoon ook was, dat was Briana niet. Onmogelijk. Het was sowieso een gedaante die zich had vermomd als haar.'
Liam kijkt hem aan. 'Een gedaante? Wat zeg jij nou weer allemaal?'
'Een entiteit, Liam,' zegt Owen en hij gaat overeind zitten. 'Wat het ook was, het was een paranormaal iets. Je weet wel, geesten, demonen.. Bri's lichaam is bezeten door iets.'
Normaal gesproken zou Liam hem raar aankijken, maar na vannacht, nadat hij het alles zelf heeft meegemaakt en met zijn eigen ogen heeft gezien, is hij het met Owen eens.
'Ik bedoel, het kan niet anders, toch?' Owen leunt met zijn ellebogen bovenop zijn bovenbenen en laat zijn gezicht in zijn handpalmen rusten.
'M-maar..' stamelt Liam. 'Wie, of wat, zou haar dan bezeten hebben?'
Owen haalt zijn schouders op. 'Ze zei geen woord. Haar blik was zo.. emotieloos. Het was erg lastig om haar gezicht te lezen.'
Liam grinnikt zacht. 'Tuurlijk, man, wij waren zo gefocust op die deur om het kapot te maken en weg te vluchten. Tuurlijk was het lastig om überhaupt naar haar gezicht te kijken.' Hij rolt met zijn ogen.
Owen draait zijn gezicht naar Drew, die nog steeds naar het plafond ligt te staren. Zonder ook maar iets van zich te laten horen in de discussie.
'Wat denk jij? Hm?' Hij ziet dat Drew hem amper hoort. Hij zit erg vast in zijn eigen gedachtes, druk met het puzzelen van dit grote raadsel. 'Jo, Drew!'
Drew knippert even met zijn ogen en haalt meteen daarna een diepe zucht. 'Ik probeer het gewoon te begrijpen. Dit alles was in Gary's huis. Gary en Briana hebben een relatie gehad. Gary overleed en sinds die dag is dit eigenlijk allemaal begonnen. Bri en haar zusje begonnen zich vreemd te gedragen. Bri verdwijnt en uiteindelijk vinden we haar in Gary's huis, maar wel alsof het veel erger is geworden met haar. Ik probeer te achterhalen of er een link is tussen Gary's dood en de vreemde situatie van Bri.'
Liam wrijft over zijn kin. '..Wat als Gary haar heeft bezeten?'
Owen kijkt hem aan. 'Gary's geest.' gaat hij voor hem verder. 'Dit alles gebeurde precies na zijn dood. Dat kan toch geen toeval zijn?'
Drew gaat ook overeind zitten. 'Maar waarom? Wat zou de reden daarachter dan zijn?'
Even blijft het stil. Dan ziet Liam opeens dat Owen oogcontact met hem probeert te maken. Hij twijfelt om het te zeggen, maar doet het toch. Hij draait zich weer om naar Drew.
'Misschien als wraak,' stamelt hij voorzichtig. 'Dat jij en Bri nu een stel zijn, terwijl jij altijd zijn beste maat bent geweest. En Bri was zijn vriendin, met wie hij ongeveer drie jaar een relatie heeft gehad..'
Drew schudt meteen zijn hoofd. 'Nee. Dat is echt niks voor hem. Geloof me, ik ken Gary als geen ander, hij is veel te chill om zoiets te doen.'
'Maar maat,' Liam komt er ook tussen. 'Briana was zijn eerste échte vriendin. Je hebt hem daarvoor nooit eerder écht verliefd gezien. En nu dat ze een ander heeft, niet zomaar een ander, maar echt zijn beste vriend ook. Wat als hij.. dit allemaal doet omdat dit hem allemaal pijn heeft gedaan?'
Drew schudt weer zijn hoofd. 'Waarom dan alleen Bri? Waarom gebeurt er bij mij dan niks geks? Het gebeurt nu alleen bij haar en haar kleine zusje, zij heeft er al helemaal niks mee te maken.' Even blijft hij stil. Hij denkt terug aan die dag dat ik hem had verteld over mijn droom. Die droom waarin ik in een kelder zat en allerlei informatie had gevonden. De namen "Graham-Gareth Preston" en "Christina Anthea Preston" die ik tegenkwam. Drew haalt een diepe zucht. 'Ze heeft me ook verteld dat ze al een tijdje een mysterieuze vrouw ziet, die haar ook achtervolgt. Ik probeer de hele tijd een link te vinden tussen deze vrouw en Gary.'
Owen en Liam kijken hem verward aan. 'Een mysterieuze vrouw? Die alleen zij kan zien?'
Drew haalt zijn schouders op. 'Ik denk het, ja. Bri heeft ook constant van die gekke dromen, maar ze vermoedde dat dat allemaal aanwijzingen waren. Ze heeft ook allerlei namen opgenoemd, waarvan één heel erg leek op Gary's naam, maar tegelijkertijd ook heel anders. Ik kom er maar niet op..' Hij probeert het zich te herinneren en wrijft gefrustreerd over zijn voorhoofd.
'Hm,' Owen probeert mee te denken. 'Dus er zou wellicht echt een link kunnen liggen tussen Gary, Briana en deze mysterieuze vrouw?'
'Wat als die vrouw haar heeft bezeten?' zegt Liam opeens.
Drew krijgt een flashback naar die dag dat hij en zijn vrienden langs mijn huis gingen, om te kijken of ik thuis was en om te praten met mijn moeder en Luna. Drew denkt terug aan toen hij naar boven liep, naar Luna's kamer. Hij ziet die vrouw weer. Die bovennatuurlijke, angstaanjagende vrouw.
'Guys, weten jullie nog toen we naar Briana's huis gingen? Ik ging toch naar boven en met haar zusje praten?'
Owens ogen schieten wijd open. 'Die vrouw!'
Drew knikt meteen. 'Het is diezelfde vrouw. Ik weet het honderd procent zeker!' Hij staat snel op. 'Ik ga terug.' zegt hij vastbesloten. 'Ik moet haar halen. Ze is in gevaar. Ik moet weten wie dit doet en waarom.'
Owen staat ook meteen op en schudt zijn hoofd. 'We hebben de politie en de onderzoekers al gebeld, Drew. Zij zijn op de hoogte, we kunnen beter hun ernaar laten kijken.'
'Ach, de politie zal toch niks doen.' zegt Drew terwijl hij met zijn ogen rolt. 'Ik ga naar Bri. Al zal dat mijn leven kosten.'
'Hoor je wel wat je zegt, man? Ten koste van je leven?' Owen probeert hem tegen te houden en seint naar Liam om hem te helpen. Liam staat ook op.
Drew zucht. 'Ik hou van haar. Jullie begrijpen niet hoeveel ze voor me betekent. En geloof me, zij zou precies hetzelfde voor mij hebben gedaan. Ze is hoogstwaarschijnlijk in levensgevaar nu en jullie doen alsof het allemaal maar vanzelf geregeld wordt.'
Drew wurmt zich los van zijn vrienden en loopt richting de deur. 'Als jullie niet meewillen, ook goed. Ik ga wel alleen.' Nog geen tel later is hij de voordeur al uit.
Owen en Liam kijken elkaar aan, niet-wetend wat ze nu het beste kunnen doen. Gaan ze hun vriend helpen? Ik snap hun twijfels wel, voor hun is het nu een groot risico. Voor hun ben ik nu gevaarlijk. Wat als het levensbedreigend voor hun is?
Dan wordt Owen gebeld. Hij kijkt op het scherm van zijn iPhone. Het is Melanie.
'Hey.'
'Hey,' zegt Mel aan de telefoon. 'Waar zijn jullie?'
'Nog bij Drew thuis. Maar we gaan er nu wel vandoor..' zegt Owen twijfelend, terwijl hij Liam aankijkt.
'Ik zag Drew rijden. Hij reed veel harder dan normaal. Het zag eruit alsof er wat ergs aan de hand was. Waar gaat hij naartoe?'
Even twijfelt Owen over wat hij gaat zeggen. 'Hij gaat weer terug naar Gary's huis..' zegt hij uiteindelijk eerlijk.
'Wát?! Is hij gek geworden?! Dit is veel te gevaarlijk wat hij nu doet!' Mel klinkt bezorgd. 'Kom, we gaan hem achterna! Ik ben dichtbij nu, we meeten wel bij die ene boom daar tegenover!' Zonder te wachten op antwoord, hangt ze weer op.
'Nou, zo te horen hebben we geen keuze, man.' zegt Owen terwijl hij zijn iPhone weer terug in zijn zak stopt.
Zodra hij zich omdraait om naar de deur te lopen, houdt Liam hem tegen. 'Wacht.'
Owen kijkt hem vragend aan.
'Dit keer moeten we echt wat meenemen, man.' Ondertussen pakt Liam zijn iPhone uit zijn zak. 'Ik bel mijn oom even, hij kan ons hiermee helpen.'