The Strange Lady (chapter I: the beginning)

Hoofdstuk 46

Miami, FL - January the 11th, 2016 - 16:48 PM

Met mijn ogen gesloten lig ik zuchtend in Drews armen. We zijn al een uur lang bij hem thuis op de bank aan het knuffelen en we hebben niet veel woorden uitgewisseld na die zoen in de auto.

'We gaan weg hier.' zei hij zacht, met zijn gezicht dichtbij het mijne en nadat hij nog snel een kusje op mijn neus drukte, startte hij zijn auto om naar zijn huis te rijden.

Ik besef nog steeds niet wat we hebben gedaan. We hebben gewoon gekust. Drew en ik. De beste vriend van Gary en de ex van mijn beste vriendin. Dit is niet goed. Ik moet me hier eigenlijk zorgen om maken. Maar gek genoeg, stres ik er niet echt om. Tenminste, op dít moment. Alsof mijn gedachtes over al mijn problemen nu even zijn verdwenen om me te richten op Drew. Hij geeft me zo'n gevoel waarbij ik me meteen kalm en rustig voel. Het is niet uit te leggen. Ik ga er gewoon in mee omdat ik dit best wel nodig heb. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik weet niet hoe ik nu verder moet. Moet ik nu doen alsof er niks aan de hand is? Moet ik dit vreemde, onverklaarbare mysterie oplossen? Ik zou niet eens weten hoe.
Ik went mijn blik naar Drew, die een sigaret aan het roken is terwijl hij zijn armen stevig om me heen heeft. Hij lijkt precies op die sigaret. Ik lach stiekem om mijn eigen gedachte. Ik bedoelde niet dat zijn uiterlijk op die sigaret lijkt. Het lijkt, voor mij, alsof hij dezelfde functie heeft als tabak of drugs. Een paar hijsjes, en je voelt je een stuk beter. Hij is mijn drug. Ik weet niet hoe hij het doet, ik weet niet of hij dat zelf ook doorheeft of dat hij hier moeite voor heeft gedaan, maar ik denk dat ik hem echt leuk begin te vinden. Ik zou me geen leven voor kunnen stellen zonder hem. Hij is er altijd voor mij en luistert naar me, wat eigenlijk niet veel mensen doen. Ik bedoel, Mel luistert ook naar me, maar ik heb zo'n gevoel dat ze me niet altijd gelooft. En nadat ze achter mijn rug om wist dat Gary met Jessie naar bed is gegaan, weet ik ook niet echt of ik háár honderd procent kan vertrouwen. Dat heb ik dus niet met Drew. Hij heeft me nooit iets aangedaan. Niet eens iets kleins of iets wat maar een beetje erg is.
Zijn oog valt op mij en al gauw verschijnt er een glimlach in zijn gezicht. Hij drukt zijn lippen op mijn voorhoofd. Ik kreun zacht en wil weer mijn ogen sluiten, maar dan zie ik dat hij me een hijsje van zijn sigaret aanbiedt. Ik knik en terwijl hij het voor mijn mond houdt, neem ik een flinke hijs. Daarna leun ik mijn gezicht tegen zijn borst aan. Hij is lekker warm, het geeft me zo'n fijn gevoel. Mijn buik kriebelt en ik kan je nu al vertellen dat het rondvliegende vlinders zijn. Laatst dat ik dat voelde was toen ik voor de allerlaatste keer met Gary was, toen hij me plotseling had uitgenodigd om me te spreken. Het was uiteindelijk niks, maar voor mijn gevoel leek hij tóch wel bezorgd en van streek. En een beetje.. nerveus. Zijn strem trilde, maar hij probeerde zijn zenuwen te verbergen. Ik ken hem, ik weet precies wanneer hij iets probeert te zeggen of doen. Nu ik hieraan terug denk, die dag was nogal vreemd. Hij zei alleen maar dat hij zich niet zo lekker voelde, maar sindsdien twijfelde ik al de hele tijd daarover. Wou hij me eigenlijk iets belangrijks vertellen..?
Ik slik. Wat als hij me die dag over die avond met Jessie wou vertellen? Mijn ogen schieten open. Dat verklaart alles! Hij wou me vast alles vertellen, maar raakte uiteindelijk van slag en in paniek, en daardoor lukte het hem dus niet. Nu snap ik het! Ik zou geen andere reden kunnen bedenken. Tenzij hij nóg meer dingen voor me verborgen hield. Ik frons mijn wenkbrauw. Maar zo was Gary helemaal niet. Ik kende hem verdomme al zo lang. Dat hij vreemd is gegaan verbaasde me enorm, ik zag het echt niet aankomen. Maar ik weet wel van hem dat hij vaak bang is om mensen waar hij om geeft te kwetsen. Dat is waarom het hem niet lukte die dag. Hij was geen slecht mens, dat zeker niet. Ik denk niet dat hij meer dingen achter mijn rug om heeft gedaan. Hij was niet zo'n iemand die vaak loog. Vreemdgaan doordat je te veel op hebt, is fout en onverantwoordelijk. Maar ik weet hoe het is als je ver over de grens bent gegaan. Het was écht een ongeluk.
Ik kijk toe hoe een gespierde arm, vol met prachtige tattoo's, mijn gezicht omsingelt en bijt op mijn lip. Drew is ontzettend knap. Als je naar hem kijkt, lijkt het alsof je een crimineel voor je hebt staan, waar je snel voor weg moet rennen. Maar daar val ik juist op, de "bad boys". Het trekt me erg aan, net zoals bij Gary. Hij zag er ook zo uit. Drew, Gary, Owen, Luc en Liam zien er eigenlijk alle vijf zo uit en ze zijn allemaal weleens bij de politie terecht gekomen. Op school zijn ze ook niet echt altijd aardig tegen sommigen, maar als je ze eenmaal goed kent en gewoon bevriend met ze bent, zijn ze heel erg aardig. Mijn gedachte waarbij Drew onaardig en highclass is tegen andere meiden, maar míj wel zo goed en fijn behandelt, zoals hoe hij dat nu doet, windt me zo ontzettend erg op. Weer kijk ik hem aan en ik voel zijn stoppelbaard tegen mijn voorhoofd aan prikken. Ik kan maar niet genoeg krijgen van zijn mooie, heldere ogen, waar ik altijd in verdwaal. Ook is hij lekker breed en groot. Met zulke biceps kun je vast zonder gereedschap een hele dikke, harde plank door midden hakken. Meteen zie ik voor me hoe hij me beschermd, tegen al het kwaad, met zijn brede armen om me heen.
Voorzichtig ruk ik me los uit zijn greep en ga rechtop zitten om hem goed aan te kijken. Hij trekt zijn armen terug en drukt in een asbak zijn sigaret uit.
'Bri,' begint hij het gesprek na een hele lange stilte. Hij kijkt me nerveus aan. 'Misschien had ik het je eerder moeten vertellen, m-maar..'
Ik haal een hand door mijn haren en kijk hem vragend aan. Hij blijft even stil terwijl hij nadenkt. Ik lik mijn lip en glimlach naar hem, als teken dat hij zich geen zorgen hoeft te maken. Dat hoeft hij ook echt niet. Hij kan me alles vertellen.
'..Ik vind je al een hele lange tijd leuk. Ik merk steeds meer dat je een zwakke plek voor me bent en alleen jij maakt me een watje.'
Ik grinnik door zijn laatste opmerking. Ik voel dat ik kippenvel krijg en dat elk haartje op mijn hele lijf overeind staat. Hij is zo schattig en het doet wat met me. 'Is dat zo?'
Hij knikt langzaam en bijt op zijn lip. Een zachte steek van opwinding schiet bij me naar binnen.
Ik kijk hem diep in zijn ogen aan en ik merk dat hij een beetje verlegen wordt. Dat is echt niks voor hem, als ik eerlijk moet zijn. Ik heb hem nog nooit zo gezien. 'Hoelang is een hele lange tijd?'
Hij slikt en kijkt even weg. Volgens mij weet hij niet echt hoe hij iets wil zeggen, als in dat hij iets niet weet te verwoorden.
'Al voordat Gary..?' ga ik stamelend verder. Dan kijkt hij me weer aan. Ik voel dat hij gaat knikken.
'Ja, Bri,' bevestigt Drew. 'Al voordat Gary stierf. Al voordat het uit ging tussen Mel en mij.' Hij legt zijn hand op mijn wang en streelt met zijn vingers mijn huid. Vervolgens wrijft hij een beetje aan een plukje van mijn haar dat voor mijn gezicht hangt en gooit het achterover.
Ik kijk hem verbaasd aan. Wacht, wat?! Mel?! 'Ben ik de reden waarom het uit ging tussen jullie?'
Drew haalt zijn schouders twijfelend op. 'Nou ja.. Mel was sowieso al niet echt het meisje met wie ik verder wou.. Maar tijdens mijn relatie met haar, keek ik wel meer naar jou dan naar haar.. Ze weet er trouwens niks van.'
Ik slik. 'Dus.. je hebt me al die tijd leuk gevonden.. en.. je hebt al die tijd niks gezegd?'
'Ik kon niet anders,' verklaart hij me. 'Gary was als een broer voor me. En ik wist van hem dat jij heel veel voor hem betekende. Je was alles voor hem.'
Ik val stil en kijk meteen weg. Weer gaat er een steek bij me naar binnen, maar dit keer niet van opwinding. Langzaam worden mijn gedachtes weer gevuld met treurige emoties.
'En Bri,' hoor ik hem nog naast me zeggen. 'Om eerlijk te zijn, was ik al die tijd fucking jaloers op Gary dat hij jou had.'
Al die woorden die Drew tegen me zegt, herhalen zich nog een aantal keer in mijn hoofd. In shock staar ik voor me uit. Dit zag ik ook al niet aankomen. Misschien wel dat ie me leuk vindt, maar niet dit. Dat hij al die tijd verliefd op me was zonder het te laten merken. Verliefd op de vriendin van zijn beste vriend. Moet ik me schuldig voelen? Nee, ik kan hier niks aan doen. Ik wist het echt niet.
'Iemand moet geluk hebben om jou te krijgen, Bri.' Ik voel dat Drew met zijn gezicht naast me heel dichtbij is. 'Je bent prachtig en je trekt me verdomme erg aan. Ik geef fucking veel om je, maar dat wist je al, denk ik. Dit alles is ook de reden waarom ik het niet vond kunnen wat Gary achter je rug om had gedaan.'
Ik slik.
Gary.
De moord op Gary.
Mijn ogen veranderen in twee hoofdletters O's.
Mijn ademhaling begint te stijgen waardoor mijn hart sneller klopt.
Ik kijk Drew aan. Angstig. Verward.
'Drew?'
Ik slik weer.
'H-heb jij.. iets te maken met..'
Meteen schudt hij zijn hoofd, als teken dat hij al precies weet wat ik probeer te vragen.
'Nee!'
In één ruk sta ik op.
'Nee, Bri! Ik heb Gary niet vermoord!'
Ik haal paniekerig een zucht en leg mijn handen op mijn voorhoofd.
'Bri, hoe kun je zoiets denken, verdomme?!' schreeuwt hij en zijn stem galmt door de hele woonkamer. Hij staat ook op en gaat recht voor me staan. 'Hij was mijn fucking beste vriend, waarom zou ik zoiets doen?!' Hij kijkt me woedend aan.
'Je hebt gelijk, Drew,' snik ik. 'Het spijt me..'
De boze grijns in Drews gezicht verdwijnt langzaam weer.
Ik houd mijn handen voor mijn ogen terwijl de tranen uit mijn ogen druipen. 'Het s-spijt me,' probeer ik met moeite uit me te herhalen. 'Inderdaad, hoe kan ik zoiets vragen? I-ik ben gewoon zo erg in de war.. en.. ik weet gewoon niet.. hoe..' Ik kreun van woede en begin onrustig heen en weer te lopen. 'Alles gaat bij me mis en er is verdomme niks wat ik kan doen! Wat ben ik toch voor een mislukkeling?!'
Plotseling word ik ruw tegen de muur aangeduwd. Drews neustop raakt nog nét niet de mijne aan. Zijn kwade, maar toch niet-kwade, blik in zijn ogen kijkt me aan alsof het me wilt bijten. Zijn ene hand leunt hij, boven me, tegen de muur aan en zijn andere hand houdt mijn kin stevig vast, zodat ik alleen hem kan aankijken.
'Laat ik jou één ding duidelijk maken,' fluistert hij met een diepe, bedreigende stem. Ik slik en blijf stil. 'Je bent géén mislukking. Hoor je me?!'
Ik blijf hem strak aankijken, maar besluit toch braaf te knikken.
'Maar weet je wat je wél bent?' Langzaam verschijnt er een grijns in zijn gezicht en hij bijt op zijn lip. Voorzichtig buigt hij wat meer naar voren met zijn gezicht totdat hij met zijn neus en lippen in mijn nek zit. Hij drukt daar een kusje op waardoor mijn mond openvalt waar een zachte kreun van genot uit komt. 'Je bent.. beeldschoon..' Opnieuw drukt hij een kus in mijn nek. Ik laat mijn hoofd achterover vallen en geniet van elke woord dat hij me zegt. 'Je bent.. geweldig..' Dit keer trekt hij zich terug om me aan te kijken. Hij drukt zijn voorhoofd tegen het mijne en likt zijn lip. Ik glimlach en begin te blozen. Dan verplaatst hij zich naar de andere kant van mijn nek. Weer een kusje op één van mijn gevoeligste plekken. 'Je bent.. onweerstaanbaar..' Dit keer voegt hij daar een likje aan toe. Ik sluit mijn ogen en bijt op mijn lip. Dan voel ik dat hij zijn mond opendoet en daar begint te zuigen.
Shit. Ik kreun van genot en ik houd zijn bovenarmen stevig vast. Nog even en ik heb mijn nagels in hem. 'D-drew..'
Hij negeert me en gaat gewoon door.
O my god.
Ik..
Weer laat ik mijn hoofd achterover vallen.
Nog even en ik..
Dan stopt hij en hij trekt zich terug. Hij kijkt me grijnzend aan. 'Dat vond je wel lekker, of niet..?' fluistert hij, nog steeds met die diepe stem.
Ik knik en kijk hem smekend aan.
Hij drukt een kus op mijn neus.
Nog geen seconde later begin ik hem hevig te zoenen. Hij reageert er meteen op en voor ik het weet proef ik de geweldige smaak van zijn tong. Ik sla mijn armen om zijn nek en laat mijn tong wild rondjes om de zijne maken, alsof ik net een wild dier uit een dierentuin heb bevrijd. Ik voel zijn handen onder mijn kont en hij trekt me omhoog om me op te tillen. Ik sla mijn benen om zijn middel en kreun zacht terwijl ik hem zoen. Dan besef ik dat hij de woonkamer uit loopt en de trap op rent. Ik moet grinniken en draai met mijn hoofd om te kijken waar Drew me naartoe brengt. Hij gooit een deur open en ik weet nu al dat we in zijn slaapkamer zijn beland. Hij laat mij en zichzelf op zijn bed vallen en hij belandt bovenop me.
Hij kijkt me uitdagend aan.
Ik kijk hém uitdagend aan.
'Jij en ik.' fluistert hij in mijn oor.
Ik bijt weer op mijn lip en lik plagend zijn neus. Hij schrikt ervan en ik moet lachen. Dan zoent hij me en hij bijt voorzichtig in mijn lip. Ik sla weer mijn benen om zijn middel, alleen dit keer liggend. Ik houd zijn armen, die mijn gezicht omsingelen, stevig vast en probeer mijn nagels er niet in te zetten. Drew gaat weer met zijn lippen richting mijn nek en begint daar te kussen. Mijn kin springt omhoog en ik sluit mijn ogen. Ik kreun het uit.
Ik zoek met mijn handen naar de onderkant van zijn shirt en zodra ik het heb gevonden, trek ik het omhoog. Hij reageert meteen op mijn actie en trekt zich terug om zijn shirt helemaal uit te trekken. Al gauw valt mijn oog op zijn prachtige, getrainde buikspieren. Ik bijt grijnzend op mijn lip en kijk Drew uitdagend, met mijn hoofd achterover aan. Hij drukt zijn lippen weer op de mijne en niet veel tellen later heeft hij zijn handen onder mijn topje. Ik voel hoe hij aan mijn borsten streelt en als een reflex trek ik mijn topje in één seconde ook helemaal uit.
Drews ogen schieten wijd open en ik zie dat hij naar mijn bovenlichaam staart. Hij legt zijn handen op mijn zwarte, kanten, BH met een maat van 85D en kijkt ernaar alsof hij naar een mooie sportauto kijkt. Hij buigt zich voorover en drukt zijn lippen tussen mijn borsten. Ik moet ervan glimlachen en kijk toe hoe hij ervan geniet. Ik voel zijn handen die onder mijn rug willen kruipen en hoe hij met zijn vingers mijn BH los maakt. Het lukt hem in één keer, alsof hij het hiervoor al vaker heeft gedaan.
Zodra hij mijn BH in zijn handen heeft, gooit hij het, ergens naast zijn bed, op de grond. Dat maakt het juist zo spannend. Hij pakt mijn borsten vast en draait er zachtjes rondjes mee, terwijl hij me grijnzend aan kijkt. 'Je bent prachtig, Briana..'
Drew noemt me haast nooit zo. Normaal is het altijd "Bri" voor hem. Hij maakt me zo erg opgewonden.
Hij drukt zijn lippen weer in mijn nek en al door zijn gehijg moet ik kreunen van genot. Ik voel dat zijn hand van mijn borsten, langzaam naar beneden glijdt, richting mijn slipje.
'Yes..'
Twee vingers masseren mijn schaamlippen en één vinger wrijft over mijn clitoris.
'O, Bri,' fluistert Drew hijgend in mijn oor. 'Je bent zo nat..'
Ik knik. Met mijn hand zoek ik naar zijn gulp. Ik grijp het vast en trek zijn rits naar beneden. Drew kijkt me aan en grijnst. 'Wil je het?'
Ik knik ongeduldig en lik mijn lip.
Drew glimlacht en kust mijn neus.

Even later liggen we allebei helemaal naakt op zijn bed. Drew houdt mijn been vast zodat ik het recht omhoog houd, terwijl hij zijn stijve pik bij me naar binnen laat glijden. Ik kreun van genot en laat mijn hoofd achterover vallen. Mijn rug maakt een kromme boog terwijl Drew diepe stoten in me maakt. Mijn mond valt steeds verder open na iedere stoot. 'Oh.. Yes..'
Ik sla mijn andere been om zijn middel. Wild beweegt hij op en neer en kijkt me hijgend aan. Hij houdt mijn borsten stevig vast terwijl hij steeds harder en dieper in me gaat. Het bed maakt piepende geluiden en ik wed voor een miljoen dat de buren ons kunnen horen.
En dan komen we klaar.