3 maanden later
Lauren White
Vandaag, de dag waarop mijn leven in 1 klap zou veranderen, de dag waarop ik niet meer dat kleine meisje ben maar een vrouw. " je ziet er prachtig uit " zei Sara die met mijn haren bezig was. Ik keek in de spiegel en zag dat ze een soort van grootte krul had gemaakt met een paar wit / blauwe bloemetjes erin. Mijn wangen begonnen een beetje rood te worden nadat ze dat zei en ze moest er om lachen. " je hoeft niet zenuwachtig te zijn ". " ben ik ook niet ". " ik zie anders wel je handen trillen ". Ik keek naar mijn handen en ze waren inderdaad aan het trillen. " klaar " zei ze en ze stopte met aan mijn haar friemelen. Ik keek nogmaals in de spiegel en zie dat ze er echt talend voor heeft. " dankjewel Sara ". Ik stond van de stoel waar ik op zat op en trok haar in een omhelzing. " waarvoor bedank je me ?". " voor alles eigelijk. Als ik jou nooit had ontmoet was ik hier nooit gekomen en had ik Ethan ook nooit gekend ". Ze lachte even en keek naar de grond maar dat veranderde al snel. " wat is er ?". ze keek weer op en schudde haar hoofd. " ow nee niets, ik was even in gedachte ". Ik hoorde op dat moment een deur open gaan en keek naar de opening. Daar zag ik Jesse staan met een pak aan en hij keek me met grootte ogen aan. " Lauren, je ... je bent prachtig ". Hij kwam naar me toegelopen en trok me ook in een omhelzing. " is het niet een beetje te veel ?" vroeg ik onzeker. " nee tuurlijk niet. Je ziet er echt prachtig uit ". Bloed stroomde naar mijn wangen en ik bloosde weer. " ben je er klaar voor ? we gaan beginnen ". Hij legde zijn arm in de lucht en ik pakte hem vast. Ik sloot mijn ogen en nam even diep adem. " we moeten nu echt gaan anders komen we te laat ". Ik knikte. " oke ". Ik deed mijn ogen weer open en we liep de kamer uit naar 2 grootte klapdeuren. Daar stopte we tot de deuren open gingen.
De deuren gingen open en dat was mijn moment om zenuwachtig en nerveus te worden. Er klonk een zacht muziekje terwijl Jesse me naar binnen begeleide. Iedereen keek me met een glimlach aan. Mijn moeder zag ik aan 1 van de voorste bankjes zitten. Aan het einde van het pad zat ik Ethan helemaal in pak staan met nog een meneer. Hij keek me glimlachend aan terwijl ik hem maar een nerveus en onzeker lachje terug gaf.
Toen ik tegenover Ethan stond gaf Jesse mijn hand aan hem. De muziek stopte en het was even stil tot een meneer begon te praten. " we zijn hier allemaal bijeen gekomen om deze 2 mensen in het echt te verbinden " zei hij. Nu moesten we iets korts over elkaar zeggen, eerst ging Ethan. " lieve Lauren. We hebben al zoveel meegemaakt samen in de afgelopen maanden. De eerste keer dat ik je zag wist ik al dat ik van je hielt. Ik ben zo blij om hier te staan met jou. Ik hou van jou ". Een traan gleed over mijn wang. Nu was het mijn beurt. " lieve Ethan. Mijn hart is niet groot genoeg voor de liefde die ik voor jou heb. Je hebt me laten zien dat er meer in de wereld is dan alleen maar verdriet. Voor het eerst in mijn leven voel ik me echt gelukkig. Ik hou van jou ". " neem jij, Ethan Light, Lauren White als jou vrouw ?". " ja ". " neem jij, Lauren White, Ethan Light als je man ?". " ja ". " dan mag u nu de bruid kussen ". En dat was het moment waarop mijn leven veranderde. Mijn nieuwe leven kon eindelijk beginnen, samen met Ethan.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
eerste hoofdstuk !!!like ? comment ? follow ?
JE LEEST
a human mate - deel 2
Werewolfvervolg op : a human mate Lauren White ( 18 jaar ) en Ethan Light ( 20 jaar ) proberen samen hun nieuwe leven op rolletjes te krijgen. Geen geheimen meer, geen leugens meer, vertrouwen hebben. Maar wat als Lauren en Ethan geen geheimen hebben voor e...