Hoofdstuk 12

1K 79 12
                                    

De volgende dag
Terug in de realiteit
Lauren White

Ik schoot wakker en happend naar lucht ging ik rechtop zitten. Toen eindelijk mijn longen gevuld waren met lucht keek ik naar mijn zij. Een grote rode plek zat op mijn witte shirt. Ik trok mijn shirt iets omhoog en zag al gou en enorme wond met allerlei kleuren, blauw, paars, rood, zwart, en ga zo maar door. Op de 1 of andere manier weet ik niet meer hoe ik die heb gekregen. Ik keek op toen ik iets hoorde en zag iemand voor me zitten. Geschrokken kroop ik met al mijn kracht naar een hoekje. Degene die voor me zat zuchtte een keer. " je hoeft echt niet bang voor me te zijn hoor " stelde hij me gerust. Ik keek iets beter en zag dat het dezelfde man was als de man die Zayn gisteren te grazen nam. Het was de man die Zayn 'Justin' noemde. Hij keek me bezorgd aan. " Lauren, ik weet dat je bang bent. Maar ik ga je helpen hieruit te komen ". Toen brandde er maar 1 vraag op het puntje van mijn tong. " ben jij echt de Justin die ik denk dat je bent ?". Hij leek even geschrokken te zijn van wat ik vroeg maar hij knikte toch. " helaas wel ja ". Hij stond op, liep naar me toe en stak zijn hand uit om me overeind te helpen. Ik nam hem aan en hij trok me omhoog. " wat gaan ze met me doen ?". Weer zuchtte hij. " ik weet het niet. Mijn leider wou niets vertellen. Maar het is in ieder geval niet iets goeds ". Hij keek even naar mijn zij en daarna weer naar mij. " wat is er met je zij gebeurt ?". " goeie vraag, ik weet het zelf ook niet ". " je moet hier weg. En ik ga je daarbij helpen " fluisterde hij en keek om zich heen. " kom " zei hij daarna en stak zijn hand uit. Ik nam hem weer aan en volgde hem.

Na een paar minuten gelopen te hebben waren we eindelijk buiten. Ik snoof de frisse lucht op en sloot voor even mijn ogen. Maar dat veranderde al snel doordat ik iemand iets hoorde schreeuwen en ik iets in mijn nek geduwd kreeg. Ik voelde me een beetje slap worden en alles begon te draaien, maar ik viel niet om. " Lauren ren ! nu !" hoorde ik Justin roepen. Ik deed wat hij zei en met al mijn kracht rende ik door het bos. Mijn ademhaling werd zwaarder en mijn hartslag ging ook achteruit. Ik viel om en zag overal wazig. Daarna hoorde ik wolvengehuil en ik dacht meteen aan Ethan. Alleen het duurde niet meer lang voor ik niets meer kon. Op mijn voorhoofd was zweet te bekennen en mijn borst ging amper omhoog en omlaag. Ik sloot mijn ogen en wachtte af voor wat komen zal.


Justin Werlo

Lauren en ik waren nog maar net buiten en direct hoorde ik iemand " grijp haar !" roepen. Lauren werd uit mijn hand getrokken door Zayn en hij spoot in haar nek een zwarte vloeistof. Ik werd vastgepakt door een paar mensen maar ik rukte me al gou los. Ik gaf Zayn een klap in zijn gezicht waardoor hij Lauren los liet en achterover viel. " Lauren ren ! nu !" riep ik. Ze deed wat ik zei en rende het bos in. Iedereen wou haar achterna maar ik hielt ze tegen. Sommige kwamen er langs maar de meesten hielt ik tegen. Ik kreeg een paar klappen in mijn gezicht, buik, en tegen mijn benen aan. " Justin laat ons er langs godverdomme !" riep Zayn terwijl hij me weer een klap gaf. Ik spuugde het bloed in mijn mond een keer uit en gaf hem een klap terug. " wat gebeurt hier ?!" riep iemand, mijn leider. " hij heeft haar laten gaan " antwoordde Zayn. Mijn leider keek me woedend aan en kwam naar me toegelopen. " is dat waar Werlo ?". " ze heeft niets gedaan, het is een mens ". " je weet niet wat je hebt gedaan ! ze is geen mens ! niet meer !" riep hij naar me. " en wat moet ze dan wel zijn !?" riep ik net zo hard terug. Hij schudde zijn hoofd. Daarna draaide hij zich om en liep weg terwijl hij " hier kom je niet mee weg " zei. Een groepje kwam naar me toegelopen en begonnen om de beurt een keer keihard met een zweep op mijn rug te slaan.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
BAM JUSTIN IS BACK !!!
maar wat zou er met hem gaan gebeuren ?? en met Lauren ??

like ? comment ? follow ?

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
ik heb altijd van je gehouden, altijd als ik met iets zat ging ik naar jou toe, van 's ochtends eten geven naar 's avonds aaien en knuffel, ik ga je zachte vachtje missen, de eerste keer dat ik je zag wist ik direct dat jij het werd, ik ga je missen.
❤️ r.i.p. Coco ❤️
01-02-2016.
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

a human mate - deel 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu