a human mate - deel 2

Hoofdstuk 26

Sara Light

Lisa en ik waren een rondje door de tempel aan het maken tot Lisa opeens door elkaar zakte. " Lisa !". Ze viel op de grond en trilde helemaal. Haar ogen waren wagenwijd open en haar ademhaling ging zwaar. " Lisa ! kan je me horen ?!" vroeg ik aan haar, alleen ik kreeg geen antwoord. " iemand help !". George kwam eraan gerend en hurkte naast haar neer. " wat is er gebeurt ?!". " ze zakte opeens helemaal in ". Hij voelde aan Lisa's voorhoofd en pakte haar al gou op om haar naar haar kamer te brengen. Ik rende op zijn hielen achter hem aan.

Toen we Lisa's kamer in stormde legde George haar op het bed. " wat is er met haar aan de hand ?!". " haal een dokter !". Zonder te wachten op het antwoord op mijn vraag rende ik de gang op. Ik moet opzoek gaan naar Sady, dacht ik bij mezelf. Ik rende alle gangen door tot ik haar eindelijk had gevonden. Buitenadem pakte ik haar arm vast en nam haar mee naar Lisa. " Sara wat is er aan de hand ?!". " er is iets mis met Lisa ".

Toen Sady en ik eindelijk weer bij Lisa aankwamen ging ze direct aan de slag. Toen ging er een pijnscheut door mijn hart heen. Met 1 hand greep ik naar de plek maar er was niets te zien. Het werd steeds moeilijker om te ademen en ik liet me tegen de muur naar beneden glijden. Zweetdruppeltjes gleden over mijn voorhoofd heen en mijn handen begonnen langzaam te trillen. " Sady, George. Wat er ook gebeurt draai je niet naar me om " zei ik en het koste bijna al mijn kracht, maar toch draaide George zich naar me om. Hij kwam naar me toegerend en hurkte naast me neer. Weer ging er een pijnscheut door mijn lichaam en dit keer moest ik heel veel moeite doen om te ademen. Het voelde alsof iemand zijn af haar klauwen door mijn buik duwde en ze er daarna weer uit trekte. " ik weet wat er aan de hand is ... " zei George. Ik draaide mijn hoofd naar met toe, ondanks dat het pijn deed. " ... jullie voelen de pijn van 1 van de 7 ". " Steven ?" zei ik zacht, het was bijna onverstaanbaar. " Steven " bevestigde hij. Mijn ogen probeerde dicht te vallen maar dat liet ik niet toe. " ik moet de andere waarschuwen ". Ik pakte langzaam mijn mobiel uit mijn zak en zocht naar Ethan in mijn contacten. Niet veel later hoorde ik Ethan's stem aan de andere kant. " Sara ! godzijdank dat ik je spreek. De 7, ze zijn allemaal ... " maar ik kapte hem af. " ze zijn allemaal weg, ik weet het. Ethan let op Lauren ... de Black Blood ... ze hebben Steven uit zijn leiden gehaald " mijn stem klonk schoor en heel zacht, al zeg ik het zelf. Mijn ogen vielen dit keer helemaal dicht. Mijn mobiel viel uit mijn hand en kwam met een klap op de grond terecht. " George ... wat er ook gebeurt ... haal Lisa hieruit ". " Sara ?" hoorde ik Ethan nog zeggen. " Ethan, maak je niet druk ". Toen werd alles zwart. Ik kon niets meer horen, voelen, bewegen, zien en zelf niet meer ruiken.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nieuwe cover !!!
Bovenstaande foto.

like ? comment ? follow ?