a human mate - deel 2

Hoofdstuk 2

Lauren White

Ethan liep met mij in zijn armen naar het packhuis. Die was echt 1 van de prachtigste dagen van mijn leven. Eindelijk kon ik opnieuw beginnen met mijn leven. Ik was echt gelukkig nu. Even geen zorgen aan mijn hoofd. Ik kan eindelijk de frisse lucht om me heen inademen. " dus ... wat wil je gaan doen ?" vroeg hij. " als eerst ... " ik dacht even na en toen ik iets wist zei ik het meteen. " ... eerst deze jurk uit ". Hij moest even lachen.

Aangekomen bij onze slaapkamer zette hij me neer. " trek snel wat anders aan want we moeten nog iets doen " zei Ethan. " wat moeten we nog doen dan ?" vroeg ik terwijl ik de inloopkast inliep. " ik moet de trainingen van de wachters checken en jij gaat met Saar naar het winkelcentrum ". Ik keek hem vragend aan. " ja je hebt me wel gehoord ". " wat moet ik in het winkelcentrum ?". " weet ik veel, Sara kwam met het aanbod. Gezellig toch ? lekker even meiden dingen doen ". " lijkt me wel leuk ja maar ligt eraan ". " ligt aan wat ?". " hoelang zou je nu zonder me kunnen zonder te flippen ?". hij zuchtte even. Ik liep naar hem toe en drukte een kusje op zijn wang waarnaar ik weer verder liep richting de badkamer om me om te kleden. Ik had een zwarte jeans met een paar gaten gepakt, een wit effen shirtje en een spijkerjasje. Ik keek even in de spiegel. Mijn huid was op de een of andere manier bleek. Ik zuchtte een keer. Het moet maar zo. Ik deed mijn haar in een knotje en toen ik klaar was liep ik naar beneden.

Beneden trof ik Ethan en Sara lachend in de woonkamer aan. Ik kreeg zelf daardoor ook een glimlach op mijn gezicht. Je kan zo zien aan hun dat ze elkaar alles vertellen en ze elkaar nodig hebben. Echt broeder zuster liefde. Net zoals bij Jesse en mij, alleen dan op een andere manier. Ik zag hoe Sara iets aan wees op het scherm van haar computer en Ethan haar iets uitlegde. Ik voelde dat iemand een hand op mijn schouder legde en ik keek naar de eigenaar. Ik zag Jesse lachend naast me staan. " echte broeder zuster liefde he " zei hij. " jep. Ze hebben een soort band samen ". Hij klopte nog een keer op mijn schouder en liep daarna in de richting van de deur. " wat ga je doen ?". " ik ? ik ga met de wolven trainen " antwoordde hij me. Ik trok een wenkbrauw op. " jij en trainen met wolven ?". " hey, nu ik hier toch ben kan ik toch best een steentje bij leggen ". Ik knikte begrijpelijk. " en die vetjes moeten er toch een keer af " voegde hij eraan toe. Ik schoot direct in de lach. " jij en vetjes ? gast, je bent bijna 1 en al bot ". Hij gaf me een glimlach. " wat een compliment ". " weet ik toch. En nu hup hup, je wou trainen dus moet je dat ook gaan doen ". Ik duwde hem de deur uit en zag hoe hij voor het packhuis zich nog omdraaide en een buiging maakte met open armen. Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan als ik hem zo zag. Iemand draaide me om en ik keek recht in de ogen van Sara. " klaar ?" vroeg ze. " ja hoor ". Ze gaf me een lachje en sleurde me mee het huis uit naar de auto.

" wat gaan we als eerst doen ?" vroeg ik aan Sara toen we net het winkelcentrum in liepen. " eerst ... gaan we iets drinken bij Starbucks en daarna zien we wel ". Ze trok me alweer mee op weg naar de Starbucks. Voor de Starbucks stopte ze even en snoof ze diep. Even keek ze onderzoekend om zich heen. " wat is er ?". " sorry, ik dacht even dat ik iets rook ". Ze schudde haar hoofd en keek daarna weer met een glimlach naar mij. " als er iets is dan moet je het zeggen he ". " ja weet ik ". Ze was even stil. " kom dan gaan we wat drinken ". Ik knikte. We liepen de Starbucks binnen en we gingen aan een tafeltje zitten.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
sorry dat ik gisteren niet heb gepubliceerd maar dat komt door de tijd en ik kreeg steeds niets in mijn hoofd.
hoop dat jullie niet boos zijn en het hoofdstuk toch nog leuk vinden.

like ? comment ? follow ?