a human mate - deel 2

Hoofdstuk 23

Lauren Light

Quincy en ik kwamen na een super leuke avond het plein opgereden. Dit was echt 1 van de langste dagen van mijn leven. We stapte allebei uit de auto en liepen het packhuis binnen. " hoe zit het eigelijk met 'mate' bij jou ?". Ze zuchtte. " ik heb geen mate meer ". Geschrokken keek ik haar aan. " hoezo niet ?". " een paar maanden geleden is hij ... tenminste zijn lijk ... gevonden bij een meer niet ver hier vandaan ". Een traan rolde over haar wang. O god wat heb ik gedaan ! waarom moest ik hier zo nodig over praten ?! ik trok haar zo snel als ik kon in een omhelzing en zij mij. " het spijt me voor je ". Ze veegde ene traan weg en keek me met een waterige glimlach aan. " het geeft niet, jij hebt niets gedaan ". Ik trok haar nog een keer in een omhelzing. Ze liet me los en veegde nog de laatste paar tranen weg. " je bent sterk Quincy, dat voel ik ". Haar mondhoeken gingen iets verder omhoog maar ze grijnsde ook een beetje. " pas maar op " zei ze terwijl ze zich omdraaide en weg liep. " wacht wat ?!". Voor ik het wist werd ik omgedraaid en iemand drukte zijn lippen op de mijne. Doordat ik werd omgedraaid sloot ik mijn ogen maar ik opende ze langzaam toen ik me los maakte. Een glimlach ontstond op mijn gezicht toen ik zag wie het was, Ethan. " hey " zei ik zachtjes. " hey ". " en waar heb ik dit aan te danken ?". " ik wou je gewoon graag zien " glimlacht hij. " hoe gaat het met je ?" vroeg hij daarna. " nu ik jou zie goed " en drukte daarna nog een korte kus op zijn mond. " en met die wond in je zij ?". Ik liet hem los en trok mijn shirt aan de zijkant iets omhoog. Weg. Helemaal weg. Nergens was de wond me te bekennen. Ik slikte een keer. " weg " mompelde ik daarna. Ethan keek ook naar de plek waar de wond zat en onderzocht het goed. Maar hoe kan hij opeens weg zijn ? Het enigste wat je nog zag was mijn huid. Dit word eigelijk best wel eng. Op het ene moment heb ik plotseling een wond en op het andere moment is hij ook weer verdwenen. " hij is echt helemaal weg ". Ethan ging weer voor me staan en sloeg zijn armen om me heen.

Debbie Gonzales

Ik liep het terrein van de Black Blood op met een grijns van hier tot Tokyo. In de verte zag ik August staan, ook wel bekend als 'mijn leider'. Ik liep naar hem toe en toen hij mijn grijns zag keek hij trots. " gelukt " zei ik en stak mijn duim omhoog. Hij gaf me een schouderklopje. " volgons mij vertrouwen ze me nog steeds ". " wat zou ik toch zonder je moeten ". " heb je het ?". Hij drukte een leren zakje in mijn handen en ik maakte het open. Ik zag een prachtige savier. " die heb je verdient ". " thnx. O ja, je hoeft niet meer op Justin te rekenen, hij hoort weer bij de roedel ". " dat geeft niet, hij zou toch niet mee werken " zei hij grijnzend. " is Tyler nou al klaar of hoe zit dat met hem ". Hij sloeg een arm over mij schouder en liet een prik zien. " het heeft veel tijd gekost maar het is eindelijk klaar ja ". Ik pakte de prik en bekeek het goed. Met kleine letter stond het woord 'Herocecium' erop geschreven. " ik wil dat jij hem als eerst uit probeert " zei hij serieus. " met genoegen ". Ik ging op de grond zitten en hielt de prik tegen mijn arm aan. " zorg wel dat hij goed door je ader gaat ". Ik nam diep adem en drukte daarna zachtjes de prik in mijn arm. Het vloeistof voelde ik door mijn aderen stromen. Ik beet op de binnenkant van mijn wang om het niet uitgeschreeuwde van de pijn. Ik sloot door de pijn mijn ogen en ging even op mijn rug liggen, terwijl August alleen maar toekeek. Na een paar minuten was de pijn verminderd en stond ik met behulp van mijn handen op. " en ?". Ik pakte mijn mobiel uit mijn broekzak en bekeek via het schermpje mijn gezicht. " het werkt !". Ik zag hoe mijn ogen van bruin naar rood waren veranderd en mijn hoektanden groeiden. " vergeet niet dat het tijdelijk is ". " over hoelang is het uitgewerkt dan ?". " tussen de 2 weken en 1 maand ". Een grote glimlach kwam op mijn gezicht te zien. " ik kan gewoon niet geloven dat het echt heeft gewerkt " zei ik ongelovig. Ik ging langzaam met mijn vinger naar een hoektand en gleed er langzaam overheen. " dit is echt te gek ". " nu alleen nog maar het Light meisje krijgen ". " Lauren ?". " nee, de nummer 1, Sara Light ". Weer kwam er een grijns op mijn gezicht. " en als we haar hebben, pakken we Brooklyn ".

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
#haataanDebbie !!!
wie doet er met me mee ?!?!?!?
regeer #haataanDebbie als je met me mee doet !!!

like ? comment ? follow ?