Brooklyn Light
Ik liep mijn kamer binnen. Het bezoek was nog niet aangekomen maar mijn ouders verwachten dat dat niet lang meer duurt. Ik moest van mijn moeder mezelf opfrissen, en dat deed ik ook. Ik zette de douche aan en voelde hoe de warme waterstralen over mijn lichaam gleden. Een waterdruppel gleed vanaf mijn handpalm naar mijn wijsvinger. Precies op het puntje van mijn vinger stopte de druppel en bleef daar liggen. Ik liet me via de muur langzaam op de grond zakken. De waterdruppel kleurde lichtblauw. Waarom dat gebeurt, wist ik het maar, maar het is wel cool. Ik kan alleen maar aan Jelle denken. Voelt hij iets voor me ? Voel ik iets voor hem ? Ik weet het niet. Alles op dit moment is zo verward. Ik rook allemaal soorten geuren wat mij het teken gaf dat het bezoek er is. Ik draaide de douche uit en droogde me af. Daarna deed ik wat kleren aan en liep ik weer naar beneden.
Beneden zag ik allemaal mensen, te veel zal je zeggen. Ze maakten allemaal plaats voor me. Een meneer kwam naar me toegelopen en stak zijn hand naar me uit. " jij moet Brooklyn zijn, ik ben Benjamin Vivaro " stelde hij zich vriendelijk voor. Ik pakte zij hand vast. Het voelde alsof ik hem direct al kende toen ik hem aanraakte. " bent u niet de alfa van ... de ... True Wolves roedel ?". Hij keek me fronsend aan. Heb ik iets verkeerds gezegd ? " mag ik vroegen hoe je dat weet Brooklyn ?" vroeg Sara, mijn tante, aan me. " ik voelde het " antwoordde ik gewoon simpel. Sara maakte een gebaar naar een mevrouw die daarna naar me toe liep. Ik pakte haar hand vast en sloot mijn ogen. Ik voelde hetzelfde gevoel als bij Benjamin. " alfa ... Jenna Starling van de Dark Lotus roedel ?" vroeg ik onzeker. Sara grinnikte en knikte. " leuk je te ontmoeten Brooklyn " zei Jenna vriendelijk. " eensgelijks alfa Jenna ".
Mijn ouders, Benjamin, de vrouw van Benjamin genaamd Matilda, Jenna, Sara, Julian, Lisa, Quincy en ik zaten allemaal aan een grote tafel te eten. Mijn vader had iedereen uitgenodigd om te blijven eten. Carlos was naar het territorium van Benjamin gegaan terwijl hij weg was en Simon naar die van Jenna. Ik zat er gewoon een beetje akward bij, denkend aan Jelle. Ik zat steeds te denken aan 1 vraag: voelt hij iets voor me ? Ik keek naar het armbandje wat hij me had gegeven en ik om mijn pols had gedaan. Het liefste zou ik nu gewoon buiten willen zitten. Ik zuchtte een keer zacht. Buiten voel ik me gewoon meer op mijn gemak. Ik mag alleen niet zonder toestemming of alleen naar buiten. Altijd moet er iemand bij me zijn, en als dat niet zo is kan ik gewoon de aanwezigheid van allemaal leden van de roedel om me heen voelen. Ik vraag me ook wel eens af hoe het er buiten het territorium uit ziet, maar iedereen antwoord altijd hetzelfde: buiten het territorium weet je nooit wat je te wachten staat. Nog een keer zuchtte ik. Ik kan hier niet meer tegen, ik moet naar buiten. Ik stond op en vroeg " mijn excuses, maar mag ik heel even een frisse neus halen ?" zo beleefd mogelijk. Julian stond daarna op. " ik kan eventueel wel even mee gaan ". En bedankt Julian. Mijn vader knikte. Ik schoof mijn stoel aan en liep samen met Julian de deur uit.
" jullie weten dat ik voor mezelf kan zorgen, toch ?" zei ik toen we door de gang liepen. " dat weten we ". Iets in zijn stem staat me niet aan. " Julian, wat is er aan de hand ?". Hij twijfelde over iets en schudde zijn hoofd. " dat moet je een keer aan je ouders vragen " zei hij daarna. " waarom mag ik nooit even alleen buiten zijn ?" mompelde ik zachtjes. Als voorspeld antwoordde Julian daar niet op. " ik wil een deal met je maken ". Julian keek me aan. " als ik even voor 5 minuutjes alleen buiten mag zijn blijf ik op het terrein ". Hij zuchtte, wat mij al het antwoord gaf, nee. " 5 minuutjes buiten op het plein ". " als ik ja zeg hou je dan op met doorvragen ?". " ja " zei ik vlugjes. " de 5 minuten gaan nu in ". Ik gaf Julian een duwtje en rende zowat naar de voordeur, waarna ik die direct open deed en naar buiten rende. Ik snoof de frisse lucht in en liep over het plein. Ergens voelde er iets niet goed. Ook voelde ik een paar ogen in mijn rug branden. Ik zag Jelle in de verte lopen. " Jelle !". Hij keek op en zijn blik stond geschrokken toen hij mij zag. Hij rende naar me toe en schreeuwde " kijk uit !". Ik draaide me met een ruk om. Een vampier stond recht voor mijn neus met 2 enorme hoektanden en een paar rode ogen. Het was een jongen met zo donker haar dat het bijna zwart was. " w-wie ben jij ?!" vroeg ik geschrokken. Wat doet een vampier nou weer in het territorium van een roedel weerwolven ? De vampier kwam steeds dichterbij en precies op dat moment dat hij zijn tanden in mijn nek wou zette werd ik door Jelle aan de kant geduwd. De tanden van de vampier ging recht in Jelle's nek. Een gil verliet mijn mond, een nogal harde gil.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Actie !!!
I love it ❤
Vandaag heel misschien een extra hoofdstuk als bedankje voor alles.like ? comment ? follow ?
JE LEEST
a human mate - deel 2
Werewolfvervolg op : a human mate Lauren White ( 18 jaar ) en Ethan Light ( 20 jaar ) proberen samen hun nieuwe leven op rolletjes te krijgen. Geen geheimen meer, geen leugens meer, vertrouwen hebben. Maar wat als Lauren en Ethan geen geheimen hebben voor e...