Debbie Gonzales
ik klopte op de deur van August. " wie ?". " Debbie ". " kom verder ". Ik deed de deur langzaam open en stapte naar binnen. " is het geluk ?" was het eerste wat hij vroeg. Ik pakte mijn mobiel uit mijn zak en gooide hem op zijn bureau. " waarom moet ik dit steeds doen ? Waarom niet u of Zayn ofzo ?". hij pakte mijn mobiel van zijn bureau en keek er grondig naar. " je zei het al zelf, ze vertrouwen je. En als je het niet doet, mag je ook niet mee met de aanval ". " wat ?! Dit alles is anders wel mijn idee hoor !". August stond van zijn stoel op en liep naar me toe. " nee schatje, dat is het niet ". " ten eerste, noem me nooit meer schatje. En ten tweede, hoezo is dit opeens niet meer mijn idee ". " ten eerste, ... " deed hij me na. " ... ik nou je hoe ik je wil noemen. En ten tweede, volgons mij ... heb jij helemaal niets meer te zeggen ". Hij ging weer op zijn stoel zitten en leunde naar achter. " luister eens goed naar me. Zonder jou, zou dit toch wel lukken. Dus als je nou wel of niet mee doet, we winnen toch ". " wat is er nou eigelijk zo bijzonder aan Lauren ?". Hij maakte een gebaar naar de stoel voor zijn bureau dat ik erop moest gaan zitten, en dat deed ik ook. " die luna van de Golden Moonlight roedel is iets wat ik wil hebben. Zij is degene die de grens bewaakt tussen mijn ras en de jouwe. Door haar is er vrede tussen ons. Maar als ik haar krijg zou dat snel veranderen ". " je weet dat ze een mens is toch ". " je denkt dat ze een mens is maar ze is meer dan dat ". " ze ruikt anders wel naar mens " mompelde ik. " maar waarvoor heeft u mijn hulp nog steeds nodig dan ?". " nogmaals, roedels vertrouwen je omdat je een weerwolf bent. Als jij daar nou eens een oogje in het zeil houd dan word het makkelijker voor ons allemaal ". Ik knikte begrijpelijk. " en als je daar bent kan je ook direct opzoek gaan naar de nieuwe nummer 2 ". Een grijns kwam tevoorschijn op onze gezichten. " je kan gaan. Vanavond brengt Tyler je nog een doosje Herocecium voor onderweg als je het nodig hebt ". " oke " zei ik terwijl ik opstond en naar de deur toe liep. " o en Debbie ... ". Ik draaide me om. " ... verpest het niet voor me ".
Lauren Light
Lachen liepen Ethan en ik terug naar huis. Hij ging voor me lopen en pakte mijn handen vast. " de vergadering is door omstandigheden verzet naar morgen. Je kan nu nog terug ". " nee, ik ga mee. En ik verander niet van gedachten " lachte ik. " oke, wat jij wilt ".
Op een gegeven moment stopte Ethan opeens met lopen. " heb je het koud ?" vroeg hij, ook uit het niets. " nee, hoezo ?". Hij wees naar mijn arm en ik keek ernaar. Hij zat helemaal onder het kippenvel. Ethan deed zijn leren jasje uit en legde het over mijn schouders. " ik wil niet dat je kou vat " en sloeg daarna nog zijn arm over mijn schouder. " wat zou de reden zijn dat Debbie weg is gegaan ?". " het kan zijn dat ze weer eens ruzie had met haar ouders ". Ik keek hem onbegrijpelijk aan. " heeft ze vaak ruzie met hun dan ?". Hij knikte. " van jongs af aan al ". " dat lijkt me verschrikkelijk ". " maar ze kan ook gewoon jaloers op jou zijn ". " waarom zou ze jaloers op mij zijn ?". " om zoveel redenen. Je bent knap, lief, behulpzaam en je hebt een goed hart ". Mijn bloed stroomde naar mijn wangen en ik liet mijn hoofd rusten op zijn schouder. " ik ben gelukkig met jou " zei ik zachtjes. Door die woorden begon hij te grinniken. Ik moet daar echt aan wennen dat hij grinnikt. " jij bent mijn kleine puppy " lachte ik. " kleine puppy ?". Ik begon nog harder te lachen. " ja, mijn kleine puppy " zei ik en bukte onder zijn arm door waarna ik lachend weg rende. Even dacht ik dat ik hem kwijt was geraakt maar toen werd op plotseling opgetild. Een kleine gil verliet mijn mond door de schrik. " ben ik nu nog steeds klein ?". Ethan. " ja, nog steeds mijn kleine puppy " lachte ik. Ik ging bijna dood. " als ik een kleine puppy was, hoe kan ik dan al een alfa zijn van een roedel ?". " i don't know, geluk hebben ofzo ". Hij liet me los en zette me voor zich neer. " je krijgt 10 tellen voorsprong " zei hij. O god, dit kun je niet menen he. " 1 ". " je maakt een geintje toch ". Hij schudde zijn hoofd en grijnsde. " 2 ". Hij meent het echt ! Ik rende als een speer weg richting huis en ik hoorde hem achter me nog " 3 " zeggen. In de verte zag ik Quincy en Zack lopen, die zie je niet vaak hier. Ik rende naar hun toe en ging achter ze staan. Helemaal buitenadem keek ik om me heen. " Lauren is er iets aan de hand ?" vroeg Quincy. " mijn kleine puppy wilt me vermoorden " antwoordde ik lachend. " what the fock Lauren !". Ik keek achter Zack en zag Ethan eraan komen lopen. " o god, hij komt hier heen. Ik moet gaan, ik zie jullie nog wel " zei ik vlugjes en rende daarna verder.
Ethan Light
Ik zag hoe Lauren mij weer zag en weg rende. Mijn mondhoeken gingen nog verder omhoog. Quincy keek me lachend aan terwijl Zack het allemaal niet meer wist. " dus jij bent Lauren's kleine puppy " lachte Zack toch maar. " agg jo, ik test alleen maar haar conditie en snelheid ". Ik keek Quincy aan. " morgen hebben we bezoek van een oude roedel lid, even dat je het weet ". " Sara en Lisa komen ook zo snel mogelijk ". Ik zuchtte opluchtend. " en ik denk dat we ook snel een nieuwe alfa opvolger krijgen " voegde ze eraan toe. Met een opgetrokken wenkbrauw keek ik haar aan. " hoe weet je wanner Brooklyn ongeveer komt ". Ze wees naar de lucht en zei " Adriana ". " sinds wanner weet ze zoiets ?". " sinds nooit, alleen Brooklyn is speciaal dus ze voelt het. Maar moet jij niet op dit moment iemand zitten te vermoorden ofzo " grijnst ze. Ik haalde een hand door mijn haar. " hup ga naar haar toe ". " dan zie ik jullie wel weer " en ik en liep weg, richting Lauren.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Oke mensen,
ik heb het hele boek al uit gedacht en er gebeuren sowieso een paar dingen waar mensen niet blij mee zullen zijn zoals : Debbie gaat niet dood.
Alleen het leuke is wel dat ze haar leven verder moet leven in pijn en haat voor zichzelf :P.
Alleen dat komt pas ergens in deel 3.
We zijn ook bijna bij het einde van deel 2.
Het gaat nog steeds goed met het verhaal en daar ben ik erg dankbaar voor !!!like ? comment ? follow ?
JE LEEST
a human mate - deel 2
Werewolfvervolg op : a human mate Lauren White ( 18 jaar ) en Ethan Light ( 20 jaar ) proberen samen hun nieuwe leven op rolletjes te krijgen. Geen geheimen meer, geen leugens meer, vertrouwen hebben. Maar wat als Lauren en Ethan geen geheimen hebben voor e...