a human mate - deel 2

Hoofdstuk 24

1 week later
Sara Light

Ik zuchtte een keer. Eindelijk was ik aangekomen bij de tempel. De deuren werden voor me geopend en mensen die bogen voor me. Aan het einde van het pad stond George al klaar. George is in van de weinige mensen die de leden van de 7 helpt met trainen en dat soort dingen. " Sara, fijn om je weer te zien " zei hij en we bogen allebei tegelijkertijd. " eensgelijks ". Hij gaf me een gebaar dat ik hem mee naar binnen moest volgen. We liepen een zaal binnen waar bijna niemand te bekennen was. " wat brengt jou hier eigelijk ?". " ik had even rust nodig ". Hij knikte begrijpelijk. " dan ben je bij het goede adres ". Ik sloot mijn ogen voor even en snoof in de lucht. De geur van lavendel vloog mijn neus in, Lisa ?! " is Lisa hier ?!". George knikte. Ik snoof weer en volgde daarna renend de geur. Even later kwam de geur vanuit een kamer. Ik schoof de deuren open en zag Lisa in levende lijden op een tafel zitten met bloed wat langs haar arm gleed en een groot litteken dat van haar wang naar haar kin ging. Toen ze merkte dat ik er was keek ze me aan. In haar blik was angst en verdriet te lezen. " Sara " zei ze zacht en gebroken. Ik liep naar haar toe en pakte haar hand vast. " wat is er gebeurt ?" vroeg ik bezorgd. Er gleed een traan over haar wang heen en ik veegde hem weg. Ik kan Lisa zo niet zien zitten. " Steven en ik waren op weg naar jou toe tot we werden aangevallen. Ik wist meteen wie het waren, de Black Blood clan. Steven beschermde me en riep steeds dat ik moest rennen. Ze waren met teveel. Ik zag hoe Steven steeds werd gebeten en schreeuwde het uit van de pijn. Toen ik niets meer hoorde keek ik een keer om. Het enigste wat ik zag was gras, helemaal rood van zijn bloed ". Ze barste in tranen uit, wat ik wel begreep want ... Steven was Lisa's mate. Ik sloeg mijn armen om haar heen en suste haar. " waarom moeten ze altijd ons hebben ?!" riep ze uit. Ik liet haar los en bekeek haar arm. Er zat al wel verband omheen maar een grote rode plek viel zo op. " hij is er nog wel Lisa, ik voel het ". " weet je het zeker ?". " ja. En als hij er niet meer zal zijn voelde we dat wel ". Ze knikte begrijpelijk. " ik ben gewoon ze bang om hem kwijt te raken " zei ze en een druppel zocht zijn weg naar buiten. " hey, zo mag je niet denken. Steven is wel de nummer 2 he ". Weer knikte ze. Ze pakte haar mouw vast en veegde de laatste tranen weg. " hebben jullie het Brooklyn meisje al gevonden ?". " soort van ". Ze keek me vreemd aan. " Brooklyn is nog niet op de wereld gekomen, ze moet nog geboren worden ". " wie is de 'moeder' dan ?". " de mate van Ethan en luna van de Golden Moonlight pack, Lauren Light ". " Light ?". " ja, Ethan is met haar getrouwd. Hiervoor was haar achternaam nog White ". Ze schrok even op. " wat is er ?". Ze pakte haar tas van de grond af en zocht iets. Ze liet me een foto zien. Op de foto waren 3 kinderen te bekennen, 1 jongen en 2 meisjes. " wie zijn dat ?". " dat ben ik met een oude vriend en vriendin van me ". Ik pakte de foto en keek er nog eens naar. " Lauren en Jesse " kwam uit mijn mond. " toen waren we nog maar net 4 jaar. We waren beste vrienden. We beleefde altijd dat raarste dingen. Toen ik nog maar een kleintje was werd ik een keer aangevallen door iets of iemand. Na de aanval kon ik niets meer, tot er een klein meisje langs kwam en me ging verzorgen, Lauren. Ze wist niet dat ik het was. Toen ik 5 werd moest ik van mijn ouders al hier naartoe, ik moest alles achterlaten ". " en je hebt haar daarna nooit meer gezien of gesproken ". Ze knikte en pakte de foto weer om hem vervolgens weer terug in haar tas te stoppen. " ik hoopte om haar ooit nog eens te zien, ook al was het maar voor even ".

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
had iemand dat verwacht ??
bovenstaande foto voor Lisa !!!

like ? comment ? follow ?

cover voor anoniempy.
hoop dat je hem leuk vindt.