a human mate - deel 2

Hoofdstuk 36

Ethan Light

Ze wordt wat ?! Nu ?! Waarom op dit moment ?! Wat moet ik doen ?! " Ethan doe even rustig !" riep Lisa naar me, die inmiddels terug naar haar mensen vorm was veranderd. " hoe moet ik rustig blijven als mijn mate en vrouw aan het bevallen is ?!". Lisa trok me omhoog en sloeg een keek hard met haar platte hand in mijn gezicht. " waar was dat voor nodig ?". " nu ben je op mij gefocust, voel je je beter ?". Raar genoeg had ze wel gelijk dus ik knikte. " oke, dit is allemaal wel leuk en aardig maar ik zit hier nog steeds met een halve tak door mijn enkel heen !" riep Jenna. Ik liep naar haar toe en hurkte naast haar neer. " wil je dat ik een dokter haal of hem er gewoon uit trek ?" vroeg ik aan haar. " trek hem er nou maar uit !" snauwde ze me toe. Ik zette mijn handen om de tak heen en nam diep adem. " als ik je pijn doe ... ". " trek nou maar !". In 1 ruk trekte in hem eruit en haar bloed vond al gou de weg naar buiten. Ik scheurde een stukje stof van mijn shirt af en hielt het tegen de wond. Logan kwam eraan gelopen, hij was net meegegaan met Benjamin. Hoopvol keek ik hem aan maar aan zijn blik te zien wist ik het al. " ze hebben Owen meegenomen is het niet ?". Logan zuchtte. " waarom zouden ze zoiets doen ?" vroeg Jenna. " wist ik het maar, het betekent alleen niets goeds " antwoordde ik. " en waar is Benjamin nu ?". " bij zijn vrouw. De beta is met een paar andere mensen opzoek naar aanwijzingen die ons kunnen helpen ". Ik knikte. Gegil was achter me te horen, Lauren. In 1 flits draaide ik me om en zag haar vergaan van de pijn. " we moeten nu naar de packdokter van deze roedel !" riep Sara nerveus.

**** een paar minuten later, in het ziekenhuis ****

Logan, Lisa, Sara, en ik zaten met zijn alleen in de wachtkamer te wachten. Jenna en haar beta David zijn terug gegaan naar haar roedel. We hadden afgesproken dat haar roedel, die van Benjamin en die van Lauren en mij zullen samen werken zodat we sterker zijn. Ik had ondertussen ook al naar haar broer en moeder gebeld om te zeggen wat er is gebeurt. Nerveus zat ik een beetje naar mijn nagels te kijken. " hey, het komt wel goed " stelde Sara me gerust. " Sara, Lauren is op dit moment aan het bevallen van een kind, en geen normaal kind weet je nog ". " alsof ik dat kan vergeten. Jullie dochter staat straks boven mij, misschien zelfs boven Adriana ". Ik glimlachte naar haar. Een meneer kwam met een grote lach uit Lauren's kamer gelopen. " u mag komen kijken als u wilt ". Ik keek Sara aan. " hup, ga dan " lachte ze. Ik knikte en stond op, om vervolgens de kamer binnen te lopen.

Daar lag ze dan, met een klein mensje in haar armen. " hey " zei ze zacht. Mijn mondhoeken gingen allebei nog een stukje omhoog. " hey ". Ik liep naar het krukje wat naast haar bed stond en ging erop zitten. Ik pakte haar hand vast en keek naar mooie ogen. " ik heb hier gewoon een klein wondertje vast " zei ze met een waterige glimlach.

Lauren Light

Ik wreef zachtjes met mijn duim over een wangetje van Brooklyn. Om Brooklyn's armpje was een soort symbool gemaakt. Haar oogjes gingen langzaam open en 2 mooie bruine ogen keken me aan. Ik keek naar Ethan en zag een gelijkenis in hun ogen. " ze heeft jou ogen ". Ethan snoof een keer in de lucht. " en ze ruikt naar jou " lachte hij. Ik keek weer naar Brooklyn. Je kan zo aan haar zien dat ze speciaal is. Langzaam ging ze met haar handje naar mijn wang toe. Een traan gleed over mijn wang heen die ze opving. De traan kreeg een lichtblauwe gloedje. Sara stond in de deuropening naar ons te kijken. " weet je waar dat symbool voor staat ?" vroeg ze. Ik schudde mijn hoofd. " het staat voor hoop, leven en al het goede, dat is wat wij er in zien, misschien ook wel meer ". Sara liep naar ons te en bekeek Brooklyn. " ze heeft iets van jullie allebei ".

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Brooklyn is er hoor !!!
Verder heb ik niet zoveel te zeggen. ( heel droog ...)

like ? comment ? follow ?