a human mate - deel 2

Hoofdstuk 35

Ethan Light

Wat bedoelt ze ? " Debbie waar heb je het over ?" vroeg Lauren geschrokken. " zoals ik het zeg. Als je meer op je kind had gelet dan wist je nu zeker dat hij veilig zou zijn ". Benjamin gromde hard en besprong Debbie. " wat hebben jullie met hem gedaan ?!" riep Benjamin, bijna schreeuwend. " dat moet je aan de anderen vragen !" riep Debbie terug. Ze duwde Benjamin van haar af en stond op. Met haar handen in haar zij keek ze ons aan. " wie zijn 'anderen' ?" vroeg ik. " hoe dom kunnen jullie wel niet zijn ?! Echt waar jo ! Misschien zijn de anderen wel andere leden van mijn clan die nu bezig zijn met die zoon van hem " zei ze op een duh toon, wijzend naar Benjamin. Jenna viel weer om en haar ogen draaiden. " Lauren ga langzaam naar Jenna toe " zei ik zacht. Lauren knikte en liep langzaam met een grote bocht om Debbie heen naar Jenna, althans dat probeerde ze. In 1 flits stond Lauren tegen een muur aan met Debbie voor haar. " jou krijg ik nog wel ". Ik gromde hard naar Debbie. " blijf van haar af !" siste ik daarna. " Benjamin, ga opzoek naar je zoon. Ik regel het hier wel ". Hij knikte, veranderde in zijn wolf en rende weg. Debbie liet haar tanden aan mij zien en pakte ondertussen Lauren's hals stevig beet. " kom dichterbij en ik laat mijn nagels groeien die Lauren's keel open trekken " dreigde ze.

Lauren Light

Een pijnscheut ging door mijn buik heen toen Debbie me nog harder tegen de muur aan duwde. Mijn ademhaling ging zwaarder en ik kreeg lastiger lucht. Toen pas merkte Debbie mijn buik op. Ze liet me direct los waardoor ik met een klap op de grond viel. " je bent zwanger ?!". " soort van " kon ik er net uitbrengen. Ik probeerde op te staan, maar het lukte niet. Het voelde alsof er binnenin me een gevecht werd gehouden. " Debbie je weet niet waar je mee bezig bent " probeerde Ethan rustig aan te brengen, maar Debbie barste in woede uit. " als zij nooit hier naartoe was verhuist was dit allemaal niet gebeurt ! Door dat daar is mijn hele leven in 1 keer bij me weg getrokken !". " laat haar er buiten !". " nog heel even Ethan, nog heel even en dan heb ik wat ik wil hebben ". Er kwam 1 jongen aangelopen en ging naast Debbie staan. " Debbie doe maar rustig, het is allemaal al geregeld " zei hij met een lachje. " we kunnen gaan ". Debbie knikte en draaide haar om. Voor ze weg kon lopen riep Ethan nog " ik wou dat mijn vader je nooit in de roedel had gelaten !". Debbie zuchtte en knikte. " en ik wou dat die mate van je was overleden bij dat ongeluk " kaatste ze terug. Daarna liep ze weg. Ethan en Sara kwamen naar me toegerend en hurkte allebei naast me neer. Mijn hele lichaam deed zeer, en niet zo'n beetje ook. " Lauren ik wil dat je goed naar me luistert " begon Sara. Ik knikte. " ik weet dat ik een beetje laat ben met dit maar Brooklyn komt eraan ". Met grote ogen keek ik haar aan. " wat ?!". " Lauren, je wordt op dit moment moeder ".

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Had iemand dit zien aankomen XD.
We zijn gewoon al bij hoofdstuk 35.
Ik had verwacht dat deel 2 minder hoofdstukken zal hebben dan deel 1 maar dat is dus niet zo.

like ? comment ? follow ?