a human mate - deel 2

Hoofdstuk 21

Lauren White

Met zijn alleen staan we toe te kijken hoe Sara dieper en dieper het bos in loopt. " dus ... wat gaan we nu doen " begon Lucas om de stilte te breken. " dat is wel een goeie vraag ja " zei Ethan daarna. Ik rol een keer met mijn ogen. " wat deden jullie vroeger altijd als jullie niets te doen hadden ?". Lucas knipte met zijn vingers. " ik heb een idee !" riep hij daarna. " we gaan ... laat maar ben het alweer vergeten ". Ik sloeg mezelf tegen mijn hoofd waardoor Lucas lachte. " ik weet niet wat jullie gaan doen maar ik ga opzoek naar Quincy, ik wil haar iets vragen " zei ik. " ze heeft gezegd dat ze naar de bieb ging ". " dankje ". En ik liep richting de bibliotheek.

Als ik de bibliotheek binnen kom zien ik Quincy direct al. Ze zit tegen een boekenkast aan en zit natuurlijk ook in een boek te lezen. Ik liep naar haar toe en ging voor haar zitten. " hey ". Ze keek op van haar boek. " luna Light, wat doet u hier ?" vroeg ze beleefd. Ja, Light, Lauren Light, geen White, maar Light. " ik was naar jou opzoek ". " waarom zou u opzoek gaan naar mij ?". " ik wil je iets vragen ". Ze ging rechter zitten en legde het boek naast haar neer. " vraag maar " zei ze met een glimlach. " wat voor een gave heb jij ?". " ik kan in het verleden van iemand kijken of juist de toekomst ". " cool !". Haar glimlach werd breder. " waar ben je nu mee bezig dan ?". " ik ben opzoek naar dingen wat te maken heeft met Brooklyn, of dit al eerder is geweest. Opdracht van Sara ". " en je hebt al deze boeken al doorgebladerd ". Ik keek om me heen en zag stapels boeken die overal te bekennen waren. " ja, en ik heb ze niet doorgebladerd maar gewoon gelezen ". " heb je al iets gevonden ?". " niet echt nee ". Ze zuchtte een keer. Ik stond op en stak mijn hand naar haar uit. " heb je anders zin om iets te gaan doen ?". " ja hoor " zei ze en pakte mijn hand vast. " wat wil je gaan doen dan ?". " wat dacht je van ... naar het dorp ? er is daar een geweldig café ". " klinkt leuk ".

Ethan Light

Ik liep door het ziekenhuis richting de oude kamer van Lauren om de laatste spullen op te halen. Als ik haar kamer binnen kom zie ik haar schetsenboekje op de grond liggen. Hoelang ligt die daar al ? ik dacht dat ze die altijd bij zich had. Ik pak hem op en kon het gewoon niet laten erin te kijken. Ik pak een bladzijde uit het midden en bekijk het. Er was een bos getekend maar ook 2 mensen die rennen, op de achtergrond zag je wolven staan die huilden naar de volle maan. Ik heb zo'n vermoede dat Lauren dit zag. De bladzijdes daarna waren leeg, op eentje na. Ik schrok van wat ik zag. Een meisje van rond de 15 jaar gok ik stond iemand tegen de grond aan te staal, te slaan en nog eens slaan. Het was verschrikkelijk om te zien. Wat bedoelt Lauren hier mee ? Ik klapte het boekje dicht en liep ermee naar buiten.

Toen ik buiten was zag ik Lauren en Quincy lachend richting Lauren's auto lopen. " Lauren !" riep ik naar haar. Ze stopte met lopen en draaide zich naar me om. " hey ". " hey. Waar gaan jullie zo vrolijk heen ?". " we gaan naar het café in het dorp ". " doen jullie wel voorzichtig ?". " alfa Light, maar u zich maar geen zorgen " verzekerde Quincy. " als er iets is bel je he ". " ja Ethan " lachte Lauren. Ze drukte nog een klein kusje op mijn wang en ging daarna in de auto zitten. Voor ze de deur dicht deed gaf ik haar haar boekje nog. Ze keek me eerst verward aan maar daarna dankbaar. Het betekent veel voor haar. Ze reden weg en terwijl ik ze uitzwaaide hoorde ik iemand naar en toelopen. Ik keek naast me en zag Justin staan. " ze is niet aangekomen he, ofwel ?". Ik keek hem vragend aan. " over wie heb je het ?". " Anne ". Ik sloeg mijn arm over zijn schouder en zei " nee, sorry ". " het geeft niet. Niemand had deze aanval aan zien komen ". " hoe blijf jij hier zo rustig onder ?". " ik was een alfa, nu een vampier. Het is niet mijn grootste probleem. Anne had de roedel verraden " zei hij opeens. " hoezo verraden ?". " voor de roedel werd aangevallen had ze een deal gesloten met de Black Blood. De Black Blood zei dat als ze de coordinaten gaf van de roedel ze haar ouders zouden laten gaan. Dat had ze gedaan dus hadden ze ons aangevallen. Alleen het bleek dus dat ze haar ouders niet eens hadden, ze werd gebruikt. Ze had de roedel in gevaar gebracht. Na de aanval en toen ik een lid werd van de Black Blood zag ik haar nog 1 keer. Ze had spijt maar ik kon het haar niet vergeven, ik heb haar afgewezen ". " wauw ". " ja ". Het was even stil, tot mijn mobiel af ging. Eerst schrok ik maar toen ik zag wie het was vervaagde dat direct. " met Ethan " zei ik. " met Debbie. Is Justin bij jou ?". " eh, ja hoezo ?". " mag ik die even ?". Waarom wilt Debbie Justin spreken ? " ja hoor, maar waar ben je de hele tijd ?". het was even stil. " mag ik Justin gewoon ". Ik zuchtte een keer en gaf daarna mijn mobiel aan Justin. " wie is het ?" vroeg hij eerst aan me. " Debbie ". Hij legde de mobiel bij zijn oor en luisterde naar Debbie. " hoe bedoel je ? ... ze wat ! ... ik zie je bij de plek " en daarna hing hij op. " wat zei ze ?". " de Black Blood, ze hebben allemaal nieuwe middeltjes uitgevonden die ze tegen de roedel kunnen gebruiken ". " wat kunnen ze allemaal wel niet verzinnen ?!". " veel zo te zien ". " waarom wou Debbie jou eigelijk spreken ?". " weet je dat niet ? ze is ook een lid van Black Blood ".

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Debbie is BACK !!!
Maar dan bij de Black Blood.
Zou dat goed komen nu Ethan weet dat ze al die maanden daar zat ??

like ? comment ? follow ?

vragen mogen nog steeds komen ;)