Hoofdstuk 7

1K 86 5
                                    

Lauren White

Ik liep een rondje door het ziekenhuis. Ik mocht niet naar buiten van de dokter en de hele dag in bed liggen is ook zo saai, dus moet dit maar. Bij een deur van een kamer stopte ik even. Een verdrietig gevoel overspoelde mijn lichaam helemaal toen ik in de kamer keek. Een klein jongetje van rond de 6 jaar lag in een ziekenhuisbed en had allemaal draadjes om hem heen gewikkeld. Een man wat denk ik de vader is zat naast hem en hielt zijn hand stevig vast. Ik keek even op het blaadje wat aan de muur hing en zag staan dat het jongetje in slechte toestand was. " Jelle Lazer " hoorde ik naast me zeggen. Ik keek in de richting van de stem en zag Logan staan. " wat ?". " die jongen. Hij heet Jelle Lazer ". " wat is er met hem gebeurt ?". " er is niets met hem gebeurt. Hij heeft een onbekende ziekte en het gaat steeds slechter met hem ". Ik keek even naar beneden. " kom dan gaan we terug naar je kamer ". Ik zuchtte een keer. " kunnen we echt niets voor hem doen ?". " het spijt met Lauren. We hebben alles gedaan wat we konden ". Ik keek weer op en zag Logan een gebaar maken dat ik mee moest komen. Dat deed ik dit keer ook.

Ik zat op een stoel in mijn kamer en zat een beetje te schetsen in mijn boekje. Ik volgde mijn gevoel gewoon en wachtte af tot ik klaar was. Na een tijdje was ik eindelijk klaar en bekeek ik het resultaat. Ik was er niet echt blij mee. Ik had 2 mensen getekend die renden door het bos en op de achtergrond een paar wolven die huilden naar de volle maan. Als ik er alleen al even naar keek rilde ik al. Ik gooide het schetsenboekje weg, precies tegen de deur aan. Ik stond op en liep naar het raam. Ik zag allemaal kinderen buiten spelen, wolven die een beetje aan het stoeien waren en ouders die voor hun huis een kopje thee zaten te drinken. Ik zuchtte een keer. Ik verveelde me helemaal dood. Ik besloot om terug te gaan naar de kamer van het jongetje genaamd Jelle.

Ik keek de kamer binnen en zag dat Jelle nog steeds in dezelfde houding lag, alleen zijn vader was weg. ik liep naar hem toe en bekeek hem. Hij heeft lichtbruin haar alleen ik kan zijn ogen niet zien omdat die gesloten zijn. Ook zag ik dat hij 2 draadjes door zijn neus had voor zuurstof en een naaldje in zijn arm waar ook een stofje doorheen gleed. De hartslagmeter die naast hem staat gaf een langzame hartslag aan. Ik ging naast hem op het bed zitten en haalde een haar die in zijn gezicht hing weg. " het komt goed Jelle, dat beloof ik " zei ik zachtjes. Ik heb het echt met hem te doen. Ik pakte zijn hand vast en gaf er een zacht kneepje in. Een traan verliet mijn oog en viel op zijn hand vervolgt dat de druppel via zijn hand over zijn arm naar beneden gleed. Ik gaf hem nog een keer een kneepje maar dit keer kreeg ik er 1 terug. Met een vragende blik keek ik van de hand naar Jelle. Weer voelde ik een kneepje. " Jelle ?" vroeg ik zacht. Langzaam werden zijn ogen geopend en hij keek naar mij. " ben jij de nieuwe luna ?" vroeg hij opeens zwakjes. Ik knikte. Ik ben misschien niet de nieuwe luna maar ik ben wel de luna. Zou hij zo lang hebben geslapen dat hij dat niet eens heeft meegekregen ? " wat doet u hier ?". " ik wou zien hoe het met je ging ". Hij was even stil. " wilt u bij me blijven ?". Ik knikte en hij kreeg een klein maar zwak lachje op zijn gezicht.

Na sowieso een half uur gekletst te hebben werd Jelle weer een beetje slaperig. " ga anders maar weer even slapen Jelle " zei ik. hij knikte en ik stopte hem in. Ik gaf hem nog een aai over zijn bol en liep daarna naar de deur. " u heeft een goed hart luna " zei hij voor ik de deur uit liep. Een lach kwam op mijn gezicht en ik kreeg het van binnen warm. " ik kom morgen nog wel even langs ". " ik verheug me er nu al op ". Ik keek nog een keer naar Jelle en zag dat hij zijn ogen al had gesloten. " slaapwel Jelle " zei ik nog voor ik zijn kamer verliet en richting die van mezelf liep.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
YEEY ik ben zo blij !!!
ik weet niet waarom maar het is gewoon zo.
eigelijk weet ik dat wel :P deel 2 staat op #33 !!!
ik wil jullie om een gunst vragen,
zouden jullie heel misschien een kijkje willen nemen bij het boek van een vriendin van me ?? het boek heet moments van Demi_Horan45 en het gaat over one direction.

like ? comment ? follow ?

a human mate - deel 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu