Hoofdstuk 34

751 65 13
                                    

Jenna Starling

Debbie stond recht voor mijn neus met een grijns op haar gezicht. " ik had nooit verwacht jou hier ooit nog te zien ". " Ag ja, het moest toch eens een keer " zei ze zonder enige gevoel. Debbie zat vroeger in mijn roedel toen mijn vader nog alfa was. Ze werd verstoten omdat ze mijn vader tegen spraken, ook al was ze nog jong. Ik gromde hard naar haar en pakte haar hals vast om haar vervolgens op de grond te duwen. Mijn klauwen zaten met de puntjes in haar huid en kleine bloeddruppeltjes gleden naar beneden. " waar is Theo ?!" riep ik recht in haar gezicht. " die zal je nooit meer zien. En als je hem wel ziet weet hij niet meer wie je bent en wilt hij je vermoorden of hij is dood of we hebben hem laten gaan " grijnst ze. Ik kon me niet meer inhouden en beet een keer stevig in haar schouder. Toen ik los liet waren haar tanden uitgegroeid en haar ogen gloeien, maar niet zomaar uitgegroeid en gloeien, nee, het leek op tanden en ogen van een vampier. " nu weet je niet meer wat je moet zeggen he ". In 1 flits was ze onder me vandaan en stond ze voor me. Ze stopte in 1 keer haar tanden in mijn nek. Ik probeer haar van me af te drukken maar daardoor viel ik op de grond. Het bloed gleed van haar tanden af en ze keek me bloeddorstig aan. " dat had ik echt even nodig. Bloed van een alfa is het lekkerste ". " ma-maar je bent een weerwolf " stotterde ik. " tuurlijk ben ik dat " antwoordde ze simpel. " je bent een freak !" zei ik eerder dan ik dacht. Ze pakte mijn hals vast en tilde me zo van de grond. Mijn tenen raakten de grond niet eens. " ik mag dan wel een freak zijn, maar ik ben sterker en sneller dan dat jullie weerwolven ooit kunnen worden ". Ze gooide me zonder moeite tegen een boom aan die door midden brak. Een stuk van een dikke tak kwam in mijn enkel terecht. Een gil verliet mijn mond en Debbie kwam alweer op me af gelopen. " ik heb zoveel op me gekregen. Eerst verstoten worden, mijn ouders teleurgesteld, aan de kant geschoven worden door degene waarvan je houd en nog veel meer. Maar nu is het mijn beurt Jenna, nu is het mijn beurt ". Ze liet haar tanden zien en kwam verder dreigend naar me toegelopen. " Debbie ?".



Ethan Light

Zo snel ik kon rende ik achter Jenna aan, maar ze ging overal en nergens heen. Na een tijdje zag ik haar tegen een boom aan zitten met een dikke tak die dwars door haar enkel ging. " ik heb zoveel op me gekregen. Eerst verstoten, mijn ouders teleurgesteld, aan de kant geschoven worden door degene waarvan je houd en nog veel meer. Maar nu is het mijn beurt Jenna, nu is het mijn beurt " hoorde ik een bekende stem zeggen. Er kwam iemand dreigend op Jenna afgelopen en ik herkende de geur. " Debbie ?". De gedaante draaide zich om en keek me recht in de ogen aan. Debbie stond een paar meter voor me met hoektanden zoals een vampier, en vergeet haar ogen niet. Haar blik stond geschrokken en verward. Haar ogen werden weer normaal en haar tanden trokken terug. " Ethan " zei ze zacht, net verstaanbaar. Ik keek langs haar heen naar Jenna en zag dat ze steeds meer kracht verloor. " Ethan ... ik kan dit uitleggen, echt waar " zei ze. " fock " hoorde ik Jenna zeggen. Ze had allemaal bloed aan haar handen zitten en ze kreeg de tak niet uit haar enkel. Ik probeerde langzaam naar Jenna te komen maar Debbie hielt me tegen. Haar ogen waren weer veranderd en ze keek me woedend aan. " je blijft bij haar uit de buurt !" riep ze naar me. " wat heb je jezelf aan gedaan Debbie ?". " ik heb mezelf alleen maar verbeterd. Sterker, sneller en dominanter. Ik heb het nu allemaal ". Ze is veranderd, erg veranderd. Jenna gromde een keer naar haar en drukte zichzelf van de grond. " zij is degene die Theo heeft meegenomen !". Ik hoorde gegrom van achter me en draaide me om. Benjamin stond met zijn rode alfa ogen naar Debbie te grommen, maar hij was niet de enigste. Naast hem stonden er nog 2 witte wolven die ik herkende als Sara en Lisa. Sara veranderde naar haar mensen vorm en ging samen met Benjamin naast me staan. " ze heeft niet alleen Theo meegenomen, ze is ook degene die Steven heeft vermoord " zei Sara. Lisa sprong recht op Debbie af en begon naar haar te happen. In 1 klap duwde Debbie Lisa van haar af en kwam Lisa 15 meter verderop op de grond terecht. " ik zal eerder op je zoon letten dan op mij " zei Debbie met een grijns tegen Benjamin.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
#SuperErgeHaatAanDebbieDatJeErBijnaVanMoetKotsen
Wat zal Debbie hebben gedaan met de zoon van Benjamin ( Owen ) ?? en met Theo ??
Laat van je horen ;).
Deel 1 is bijna bij de 30 duizend vieuws en deel 2 6 duizend vieuws :O

like ? comment ? follow ?

a human mate - deel 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu