a human mate - deel 2

Hoofdstuk 17

Ethan Light

" Ethan, dit is Justin ". Met grootte ogen keek ik haar aan. " maar hoe ?" vroeg ik onbegrijpelijk. " voor ik jullie had gebeld werd ik in mijn hals gebeten door de leider. Daarna werd ik tegen de grond aangeduwd en hebben ze me bewusteloos geslagen " antwoordde Justin alsof het de dood normaalste zaak ter wereld was. " dus je bent nooit vermoord ? of dood gegaan ?". " nope. Anders stond ik hier nu niet ". " en jij bent nu een lid van ... ". " ja, de Black Blood. Ik weet het. Maar sinds het begin dat ik daar al was probeerde ik daar ook al weg te komen. Je wilt niet weten wat ze daar met je doen ". Hij zuchtte een keer. " ik snap niet hoe ze zo kunnen leven ". Ik legde mijn hand op zijn schouder en bekeek hem goed. Hij was het echt, alleen is hij nu een vampier. " ik heb geprobeerd de vertrouwen te winnen van mijn leider maar dat lukte niet. Ze zijn iets groots van plan, met Lauren. Ik weet niet precies wat maar ik weet wel dat als mijn leider iets wilt dat hij er echt voor gaat ". Hij draaide zich om en liep naar Lauren toe. " je moet oppassen. Wie weet wat hij van plan is " zei hij tegen haar.

Justin Werlo

" wat willen ze van me ?" vroeg Lauren aan me en je kon zo horen dat ze bang was. Ik zuchtte weer een keer. " ik heb echt geen idee. Ze willen me helemaal niets vertellen. Het enigste wat ze zeggen is dat je geen mens bent, maar daar geloof ik niets was. Je bent 1 en al mens ". Ik draaide me weer om naar Ethan maar voelde me opeens duizelig worden. " Justin ? gaat het wel ?" vroeg de lid van de 7. Ik keek naar mijn been en zag dat er nog steeds een stukje van de pijl in zat, met het zwarte vloeistof. Ik dacht dat ik alles eruit had gehaald, maar dat was dus niet zo. Ik viel 1 in keer naar de zijkant en alles begon te draaien. " het is ingewerkt " mompelde ik. Ik probeerde weer op te staan en greep me vast aan Ethan's schouders. " Justin wat heb je ?". Ik voelde iets omhoog borrelen en duwde me weg van Ethan. Een zwart goedje kwam mijn mond uit en viel op de grond. " gadverdamme ! wat is dat voor een spul ?!" riep Lauren uit. Ik stond op met behulp van Ethan en weer verliet een zucht mijn mond. " ik weet niet hoe het heet. Het verzwakt je en je krijgt dat spul in je lichaam. Bij de meeste mensen komt het er ook weer uit, zoals bij mij net. Maar bij sommige lukt het gewoon niet en sterven ze eraan. Net zoals een soort vergif ". Toen schoot het me te binnen, ze hadden het ook bij Lauren ingebracht. " wanneer is het er bij jou uitgekomen ?". Lauren keek me onbegrijpelijk aan. " hoe bedoel je ?". " toen je ontsnapte hadden ze nog net voor je weg kwam het ook bij jou ingebracht. Wanneer heb jij het uitgespuugd ?". Ze schudde haar hoofd langzaam. " het is nog niet gebeurt ?". " n-nee ". Ik draaide mijn hoofd naar Ethan en zag dat hij steeds van Lauren naar mij en weer naar Lauren keek. " Ethan, haal Sara. Nu " probeerde ik zo kalm mogelijk te zeggen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
zou het goed komen met Lauren ??
misschien wel, maar misschien ook niet.

like ? comment ? follow ?