Zümra, babasının geçmişinin kurbanı olduğunun farkında olmadan okulunu bitirmeye çalışıyorken bir gün hastaneden aldığı haberle yerlebir olur. Babası bir kadını bıçaklamıştır. Zümra babasının savunulamaz hatasıyla hayat savaşına bir yenisi eklemişti...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~
Kapının arkasında, kollarımı birbirine kavuşturmuş bir şekilde uyuyakalmıştım ama gece yarısı ansızın uyandığımda yataktaydım ve yorganım üzerimdeydi. Odada tektim ama kısa süre önce yanımdan ayrılmış olsa gerekti çünkü oda onun kokusuyla doluydu. Üzerime geçirdiğim kaban yatağın bir ucuna konmuştu. Saçlarım toplanmış, buz kesen ayaklarıma yünlü çoraplarım giydirilmişti. Tüm bunları Meryem Anne mi, o mu yaptı bilmiyordum. Odadaki kokuyu hissetmesem Meryem Anne olduğuna emin olacaktım. Yataktan kalkarken zihnim keskin bir ağrının gölgesinde pusluydu.
Birkaç saat önce Dağhan'ın suratıma haykırdıklarını anımsadığımda kalbimin acıdığını hissettim. Babamı götüreceğini söylemişti. Suratım hakim olamadığım bir çaresizliğin içinde buruşurken iç çektim.
Saate bakmak için telefonumu elime aldığımda bakışlarım telefonuma gelen mesaja takıldı. Yabancı bir numaraydı. Adını bilmesem bile aslında kimden geldiğini biliyor gibiydim. Sanki bu vakitte uyanmam bir tesadüf değilmiş gibi korkunun pençeleri arasındayken mesajı açtım.
"Sana ona asla güvenme derken bundan söz ediyordum. Eğer gerçekten bu işten kurtulmak istiyorsan, babanın iyi olmasını istiyorsan kimin tarafını seçeceğini iyi düşünmelisin."
Kapak fotoğrafı zifiri karanlık bir videonun altına düşülmüş mesajı okuyup bitirdim. Elim videoyu oynat yazısına benden izinsizce gitti. Kapkaranlık bir oda, ay ışığından süzülen ışık huzmesine meydan okuyordu. Başta ne olduğunu anlayamadığım bu karanlık saniyeler içinde babamın varlığını gözlerimin önüne serdiğinde kalbim teklemeye başladı. Hışımla ayağa kalktım. Videonun sesini sonuna kadar açtığıma emindim ama kulağıma hiçbir ses gelmiyordu. Karanlığın azaldığı noktada gözlerimin seçebildiği tek gerçek babamdı. Duraksadım.
Sahiden babamdı. Babam ellerinde miydi?
"Hayır hayır," diye fısıldadım. Dizlerim titremeye, sesim kesilerek nefeslerim birbirine dolanmaya başladığında kapının kulpuna tutunuyordum.
