Acı Hissetmek İster

2.8

30. Bölüm

''Dilimin ucunda kelimeler, ne yutabildim içim yana yana.. Ne dışarı saldım kalbim ağlaya ağlaya..''

1 AY SONRA

''Şarkıyı aç dedim!'' Kuzey o kadar sesli bir şekilde bağırmıştı ki... Poyraz tekrar aynı şarkıyı açtı.. Kuzey'in hali hal değildi, batıyordu bir çukura. Ansızın kimsenin çıkaramayacağı kadar derin bir çukura batıyordu.

Bir sabah uyandığında,

Göğsünün ortasında kara bir delik, büyük bir yara.

Ve aynaya baktığında,

Yüzündeki çizgilerin arkasında,

Kayıp bir çocuk, büyük bir yumru.

Hep yalnız uyuyup, yalnız uyanınca,

Yalnız bitirip, yalnız başlayınca,

Yalnız boğulup, yalnız kurtulunca, içinde.

Yalnız kırılıp, yalnız onarınca,

Yalnız vurulup, yalnız kanayınca,

Yalnız arayıp, yalnız bulununca, içinde.

Kalbim, bir katilin ellerinde.

Kalbim, bir katilin ellerinde.

Bir ölüm sessizliği, yüzünde.

Bölük börçük, delik deşik, kırık dökük, paramparça..

Kaybolup gidiyorsun, kaybolup gidiyorsun.

Hep yalnız uyuyup, yalnız uyanınca,

Yalnız bitirip, yalnız başlayınca,

Yalnız boğulup, yalnız kurtulunca, içinde.

Hep yalnız kırılıp, yalnız onarınca,

Yalnız vurulup, yalnız kanayınca,

Yalnız arayıp, yalnız bulununca, içinde.

Kalbim, bir katilin ellerinde.

Kalbim, bir katilin ellerinde.

Kaybolup gidiyorsun, kaybolup gidiyorsun.

''Kuzey hastalıklı gibi sürekli aynı şarkıyı dinliyorsun.'' Poyraz önünde ki kadehi dikti.

''Yeter artık!'' Viski şişesini kafasına dikti Komiser. Kalbinin ortasın da koca bir delik, onu günden güne öldürüyordu. İnkar ediyordu ancak farkındaydı, aşıktı o kıza... Şişenin aniden çekilmesiyle bir kaç damla üzerine dökülmüştü kaliteli viskiden.

''Ne yapıyorsun?'' Sözleri boğuk ve yayık çıkıyordu sarhoş polisin. Kendini kaybediyordu, benliğinden uzaklaşıyordu.

''Yeter artık Kuzey, bi' kendine gel..''

''Kendime mi geleyim?!'' Güldü komiser, alaycı tavrında neşeden eser yoktu.

''Kendime gelirsem, hiç iyi şeyler olmaz Poyraz.. Bırakta böyle kalayım kardeşim...'' Poyraz şişeyi tekrar uzattı. Biraz daha içti Kuzey komiser.. Şarkıyı tekrar etmeye başladı daha sonra, aklına 30 gün öncesi dolarken... Şarkı ağzınının içinde yuvarlanıp sigara dumanı dolmuş odaya yayılıyordu sanki...

30 GÜN ÖNCE

Sabah olmuştu, her yer kırık dökük... Elimde ki kanı yüzüme sürdüm. Kurumuş kan parça parça yüzümde süzülüp düştü. Kuzey... Hayatımda olan her şeyi kaybetmiştim, hiç koymamıştı. Yemin ederim bu kadar koymamıştı. Güldüm şizofreni hastaları gibi. Üzerimi çıkardım, iç çamaşırlarımla kalana dek. Kuzey'i kaybetmek kadar hiç bir şey koymamıştı.