I Love You My Twin Sister

Chapter 12

Times flies so past at last day na ng pasok namin bilang 3rdyear. Isang taon nalang at gagraduate na kami.

Nanatili paring sekreto ang relasyon namin. Syempre ay di naman namin pwedeng itago ito habang buhay alam kong malalaman din nila at natatakot akong dumating ang araw na yon.

"Tulala ka nanaman?" Tanong sakin ng best friend kong si Veronica habang kumakain ng junk food. "May iniisip lang" sagot ko naman sakanya.

"May sasabihin ako sayo pero wag kang magugulat." Sabi niya na tila kinakabahan. "Ano aaminin mo ng kayo na ni Chrissmon?" Walang buhay kong tanong. "A-anong pinagsasabi m-mo?" Siya ata ang nagulat sa sinabi ko. "Wag ka ng mag deny Best." Sagot ko naman sakanya. Suminghap siya bago sumagot. "K fine. Di kami. Uhmm... Ewan basta di kami pero parang. Ewan ko." Gulo niyang sagot. "Pero teka, hindi yun ang sasabihin ko." Paghabol niya. Tumitig siya sa mga mata ko at tila parang may pasabog siyang sasabihin.

"A-ano yun?" Di ko napigilan ang sarili kong mautal at ewan ko kung bakit kakaiba ang nararamdaman ko sa sasabihin niya. Lumapit siya sakin para maibulong at walang makarinig sa sasabihin niya dahil andito kami sa Cafeteria nakatambay. "Narinig ko si Kamille at mga kaibigan niya kanina sa cr." Ng marinig ko ang pangalan ni Kamille ay kumalabog ng mabilis ang puso ko. Hinintay ko ang muli niyang sasabihin. "Narinig kong sinabi ni Kamille na buntis siya. Nasa loob ako ng cubicle di nila alam na may tao. Tumayo ako sa may toilet tapos nakita kong hawak hawak ni Kamille yung PT. Two lines best. Hayy...Grabe yang kambal mo." Sabi niya. Hindi ako nakasagot sa sinabi niya. Hindi kayang iabsorb ng utak at puso ko ang mga sinabi niya. Parang may milyun-milyong karayom ang tumutusok sa dibdib ko at napahawak ako dito ng dahil doon. "O-okay ka lang best? Halla! S-sorry." Nag aalala niyang sabi dahil pumatak ang isang butil ng luha sa mata ko.

Tumayo ako at iniligpit ang mga gamit ko. "B-best. Hanapin ko lang ang kambal ko." Sabi ko. Tumango naman ito at agad na akong tumakbo para hanapin siya. Hindi ako naniniwala. Kailangan ko ng confirmation. Habang tumatakbo ay siya ding pagbuhos ng mga luha ko. Hindi pwede yun. Hindi naman niya gagawin yun e. Pero kahit anong pangungumbinsi ko sa sarili ko ay di padin matigil ang mga karayom na tumutusok sa dibdib ko.

Ilang takbo pa ang ginagawa ko ng makita ko sila sa locker room. Nakatalikod si Allen sakin at nasa harap niya ang umiiyak na si Kamille. Nagtago ako sa sulok para hindi nila ako makita. Tinakpan ko din ang bibig ko para di nila marinig ang pag hikbi ko.

"Wala naman na tayong magagawa Kamille. Anjan na yan." Malumanay na sabi ni Allen. "N-natatakot kasi a-ako." Sagot niya. "Andito lang ako. Wag kang mag alala. Kaya mo yan. Tahan na." Sagot niya at niyakap niya ito. Sa sitwasyong ito ay hindi ko napigilan ang sarili ko. Tama na ang mga narinig ko para malaman ang sagot na gusto kong malaman.

"Allen!" Singhal ko. Padabog akong lumapit sakanila. "Buntis ka?!" Pasigaw na tanong ko kay Kamille. "Ano ba Alli. Ano bang nangyayari sayo! Bakit nagagalit ka?" Tarantang sabi ni Allen. "Buntis kaba?!" Tanong ko ulit sakanya. Unti unti siyang tumango. I felt the pain in my chest. Sa simpleng pag tango niya ay nasaktan ako ng husto. I want to slap her hard. Pero hindi kahit papano ay hindi ako ganon kasama. "You're only 15 and pregnat huh? You two are only 15!" Tinuro turo ko silang dalawa. "W-what?! Ano bang pinagsasabi mo?!" Baling sakin ni Allen. "Nabuntis mo siya Allen! Sasakit ang loob ni Mommy!" Sigaw ko sakanya. Buti nalang at walang ibang tao ngayon dito sa locker room at baka magulantang sila sa sigawan namin. "Ano bang pinagsasabi mo!? Hindi....." Bago niya tapusin ang sasabihin niya ay nasampal ko na siya. Bumakat ang kamay ko sa kanyang pisngi at napansin ang pagdugo sa ilalim ng kanyang mata, natusok ata ng kuko ko. Tumalikod ako at nag lakad sa pinto pero bago ako makalabas ay nagsalita si Kamille. "Alliya! Bakit hindi mo muna kami patapusin magsalita? Makinig ka muna kay Allen." Sabi naman ni Kamille. Humarap ako sakanya ng taas noo. "Ano pang papakinggan ko? Na nabuntis ka niya!?" Sigaw ko. My head already hurts because of too much screaming but I can endure it. Hindi ko lang alam yung puso ko kung kaya pa niya.

"Tang ina Alli! Hindi ako ang nakabuntis sakanya!" Nagulat ako sa tindi ng sigaw ni Allen his face was already red because of anger. "Mag usap nalang muna kayo." Sabi ni Kamille at umalis. Napatulala ako sa sinabi niya.

"Sana binigyan mo ako ng chance para magpaliwanag Alli." Mahina niyang sabi. Ang dugo sa sugat niya sa ibaba ng kanyang maya ay umaagos padin at nag sisi ako dahil sinampal ko siya. "N-narinig ko. S-sinabi mong nasa tabi ka lang niya" Sagot ko.

"My God! I'm just talking to her. I'm just being a friend here. Ganti ng hindi noya pag sasabi ng sekreto natin. Then you suddenly pop out there and assumed!" Sagot niya. "I thought you're better than that. Ang akala ko'y may tiwala ka sakin. Pero mali ako. Alam mong mahal na mahal kita. At di ako mag sisinungaling ng kahit ano, hindi ako magsesekreto. Pero bakit ganyan ka. Inaakusahan mo ako basta basta" Malungkot niyang tugon. Nag simula na siyang maglakad papunta sa pinto. Agad kong hinawakan ang braso niya. "Allen. Sorry. A-ang akala ko....ang akala ko k-kasi mawawala ka na sakin." Sagot ko.

"Pag sinabi kong mahal kita, ibig sabihin non ikaw lang.. Walang iba..." Malamig niyang tugon at suminghap ng malakas.

Hindi nalang ako sumagot at hinila ko anh kanyang damit at hinalikan siya. I just want to feel his kisses. Sa una ay di siya tumutugon sa halik ko at nafrustrate ako ng dahil doon. "Open your mouth Allen." I commended him at sinunod naman niya ito.

Ngayon ay tumutugon na siya sa bawat halik ko at ang sarap sa pakiramdam. Hindi ko alam kung paanong sorry ang gagawin ko sa ginawa ko.

Halos hingal na hingal kami ng matapos ang halikan naman. Nakadikit ang noo naming dalawa at nakahawak siya sa magkabilang pisngi ko.

"Damn girl! Your kiss erased my mood earlier."