I'm Mr. Jimin's Wife

Chapter 19

Dianne's POV

Its been 3 months when I got pregnant. Ayos naman ang lahat. Ganun pa din si Jimin. Makulit, malambing at kung anu-ano pa.

Three months na ang baby namin ni Jimin at ang sabi ng doktor maselan daw ang pagbubuntis ko kaya kailangan ng doble ingat. Okay naman ako kahit na maselan daw ang pagbubuntis ko pero may mga time talaga na kapag naglilihi ako, ayokong tumatabi kay Jimin.

Ewan ko ba, pero yun talaga yung gusto kong gawin kapag napagtripan nitong katawan ko. And yes, Jimin and I are both sleeping in one bed. Hindi naman kami nagkakailangan.

Kapag naglilihi ako, nasasabihan ko si Jimin ng kung anu-ano like pandak, bakit wala kang jams? Eh pano ba naman, yun din yung laging sinasabi sa kanya ng Bangtan kaya nasasabi ko na rin sa kanya. Pero hindi naman sya nagagalit kasi alam nya yung sitwasyon ko, na buntis ako.

Si Taehyung nga pala madalas na din syang pumunta dito sa bahay namin para kulitin kami ni Jimin. Nasabi na rin ni Jimin sa parents nya ang tungkol sa condition ko at natuwa naman sila.

Si Jimin minsan nagse-sleep talk sya tapos yung palaging sinasabi nya ay 'Rachel kelan ka ba babalik? Rachel nagawa ko na yung gusto mo! Rachel bumalik ka na please!' yan yung lagi nyang nasasabi.

Kapag naririnig ko yun, nasasktan ako. Tsaka ano yung sinasabi nya na nagawa na nya yung gusto ni Rachel? At ang balita ko, wala daw si Rachel dito sa Philippines nasa States daw.

Si Jin oppa naman kapag pumupunta sya dito lagi syang may dalang pagkain. Ewan ko ba dun, trip nya lagi yun eh! Next month pala magpapa-check up ulit kami ni Jimin para ipatingin yung gender ng baby namin.

Pinagawa na rin ni Jimin yung isang kwarto dito sa bahay namin para daw yun sa baby namin. Nandito ako ngayon sa sala nanonood ng TV at hinihintay ang Bangtan at si Jimin.

Mamimili kasi kami ng mga gamit para sa baby namin. At medyo halata na din yung umbok sa tyan ko kaya hindi na ko nagsusuot ng mga pantalon. Kaya ang suot ko ngayon ay dress na pangbuntis pero maganda yung design. Color light blue yun at si Hoseok ang pumili para sakin.

Naging mas close na rin pala ako sa Bangtan. Palagi din silang nandito sa bahay para manggulo. At si Jimin ang palaging nag-aayos ng mga ginulo nila kasi wala naman kaming maid at isa pa hindi nya ako pinaglilinis.

Bumaba na si Jimin galing sa taas at ang pogi ng porma nya ngayon.
Tumabi sya sakin dito sa sofa at nanood din ng TV.

"Baby bakit ang tagal ng Bangtan?" tanong nya sakin. Nakasanayan na nya akong tawaging baby. Parang yan na yung endearment namin sa isa't-isa.

"Eh kasi matagal sila." bored na sagot ko sa kanya. Trip ko syang bwisitin ngayon eh. "Baby ayan ka na naman eh! Lagi mo nalang akong binabara!" sabi nya at nag-pout pa. Oh diba! Asar agad!

"Haha ang cute mo kase! Hinsmdi talaga ako magtataka kung magiging kamuka mo yung anak natin!" sabi ko at isinandal yung ulo ko sa balikat nya.

"Baby, excited na kong malaman yung gender ng baby naten!" sabi nya habang nakatitig sa mata ko. Ewan ko ba pero kapag tumititig ako sa mata ni Jimin para akong naadik sa kanya. Parang gagawin ko lahat ng iutos nya.

Mahal ko sya. Yes, I love him! But I dont know his feelings for me. I doubt that he still love Rachel even if Im with him all day. I love him more than I love myself. I love him even if he can't love me back.

My tears started to fall. Nagtataka na si Jimin kung bakit ako umiiyak pero ayaw tumigil ng mga luha ko. "Jimin, do you love me?" I asked him. He stared at me like he love me, he cares for me as his wife in papers. But in reality, he doesn't love me.

"Dianne, I know that you're hurting deep inside because you know the answer in your question." he said. Im right. I know that the answer in my question is 'No. I dont love you Dianne because I still love Rachel and Im willing to wait for her.' 

I feel like Im broken deep inside. I feel like my heart crashed into small pieces. Tumayo ako at umalis na sa sala. I dont want to see him. So all of this are a fvcking acting? Acting huh? Acting like he cares for me? Acting like he cares for our child?

That's a bullsh*t! Damn that acting! I thought that we can live happily together but all of this are acting? So his feelings for me are also a fvcking acting? Our endearment?

Pumunta ako sa kwarto ng mgiging anak namin at ni-lock yun. Pagtapos kong i-lock yun, dun na bumuhos yung mga luha ko.

I looked at our baby's room. He was the one who designed this room. If our baby came, did he still act like he love our child? This is bullsh*t! All of this are bullsh*t!

I saw a beautiful vase. I took it and I throw that at the door. The vase fall into small pieces. Lumapit ako dun at hindi ininda kung nakaapak na ba ako ng bubog o ano. Kinuha ko ang isang piraso ng basag na vase.

"AHHHHH! I HATE YOU JIMIN! I HATE ALL OF YOU! ALL OF THIS ARE ACTING RIGHT? ALL OF THIS ARE BULLSH*T RIGHT?!" sigaw ko at hiniwa yung basag na vase sa may pulso ko. Mas mabuti nang mamatay nalang kami ng baby ko kesa makaranas ng pekeng pagmamahal galing sa taong nagpapakitang-tao lang naman! Pagkatapos kong mahiwa ang pulso ko, lumabas ang maraming dugo. Hindi nya ako maririnig sa labas dahik soundproof ang kwarto na to at yung kwarto namin ang hindi.

Mas mabuti na nga to. Paalam na Park Jimin! And then after that, everything went black.

==================

RIP SA 'ENGRISH' KO! ANG SAKIT HINDI MAKAPUNTA SA EXOLUTION! MAY TICKET AKO EH! HUHU PISTI WALA KASI AKONG KASAMA! HINDI PINAYAGAN YUNG MGA KASAMA KO! SAYANG TICKET HUHU!

ANYWAY HAPPY 1K READS! YEHET! 1K NA SYA WOOOH LIBRE KO KAYO SA TRB CHAROT! HAHA YUN LANG SANA NAGUSTUHAN NYO YUNG UPDATE.

VOTE * COMMENT