I'm Mr. Jimin's Wife

Chapter 41

Dianne's POV

I need to find Jimin! I need to apologize to him. Nasaan kaya sya? Ah baka nasa dorm ng Bangtan! Kinuha ko 'yung susi ng kotse ni Jimin.

Iniwan nya kasi 'to. Pagkakuha ko nung susi, dumeretso ako sa garahe at binuksan 'yung sasakyan. Nag-drive ako ng nag-drive papunta sa dorm ng Bangtan. Kailangan ko talagang maka-hingi ng sorry kay Jimin.

Maling-mali ang ginawa ko sa kanya. Nagulat ako ng biglang may tumawag sa'kin.

Calling (Unregistered Number) ...

Answer | Decline

Napakunot ang noo ko dahil unregistered number ang tumatawag? Sino kaya 'to? Sasagutin ko ba? Sagutin ko na nga lang! Baka kasi emergency.

Pagkasagot ko sa tawag, iyak agad ng bata ang narinig ko. Teka, bakit iyak ng bata? Sino ba 'to? Ano bang kailangan nya?

"H-hello?"

["Hi Dianne! Sa wakas at sinagot mo din ang tawag!"]

"Sino ka?"

["Naririnig mo ba 'yung umiiyak na bata? Well, anak mo lang naman 'yun!"

"H-ha? Hayop ka! Nasaan ka? Nasaan ang anak ko?!"

["Ahh sad to say pero baka hindi mo na makita ang anak mo."]

"S-sino k-ka ba?"

["I'm KM. Remember?"]

"Nasaan ka? Pupuntahan kita!"

["Hindi mo na nga ako mapupuntahan Dianne! Ang tigas ng ulo mo! Hindi mo ba alam na pinutol ko 'yung preno ng kotseng sinasakyan mo ngayon? Well kawawa ka naman!"]

"Ha? Hayup ka! Bawiin mo ang sinabi mo!" sabi ko at ipinreno nga ang kotse pero ayaw talaga.

["Mamatay ka na Dianne!"]

Yun lang ang huling narinig ko bago ako sumalpok sa kasalubong kong kotse.

Jimin's POV

Nagising ako mula sa pagkakatulpg ko sa kwarto ni Taehyung. Bumangon ako at pumunta sa kusina para uminom ng tubig.

Bakit wala sila? Ako lang kasi ang natira dito. Buti nga nahimasmasan na ako mula sa pagkakalasing ko kanina. Kumuha ako ng baso at nilagyan ko ng malamig na tubig. Iinom na sana ako kaso biglang nalaglag 'yung baso sa kamay ko at nabasag.

Shit! Maglilinis pa tuloy ako! Kinuha ko na 'yung walis at nilinis ang mga bubog. Buti at wala akong natapakan. Bumalik ako sa sala at nanood ng TV. Feel at home ako sa condo ni Taehyung. Wait, diba sabi ng mga matatanda kapag nabasag daw 'yung baso ng walang dahilan, may mangyayaring masama sa taong mahal mo? Diba 'yun 'yon?

May mangyayaring masama? Kanino naman? Kay Taehyung? Kay Jin hyung? Kay Jungkook? O kay Dianne? Pinagpawisan ng malamig ang buong muka ko at nanginig ang kamay ko. Shit! Si Dianne pala nasa bahay at walang kasama!

Kinuha ko agad 'yung gamit ko sa kwarto ni Taehyung at umalis na sa condo nya. Sumakay ako ng taxi kasi naiwan ko 'yung kotse ko sa bahay. At kung minamalas ka nga naman! Traffic pa! Kung kelan ako nagmamadali saka naman magkaka-traffic! Bwisit!

"Manong bakit po ba traffic ngayon? Eh linggo naman." tanong ko sa driver nitong taxi na sinasakyan ko. "Ah kasi may nagbanggaang kotse kanina iho. Bakit?" sabi nya. Mas lalo tuloy akong kinabahan.

"Ahh wala po." sabi ko nalang at nanahimk na. After 1 hour, nakarating na rin ako sa bahay namin. Medyo padilim na nga eh. Pagkapasok ko sa bahay, paty lahat ng ilaw kaya binuksan ko 'yun isa-isa.

Tumakbo ako papunta sa kwarto ng mga anak namin at tiningnan kung okay lang sila. Pagkapasok ko, umiiyak silang dalawa kay pinalitan ko sila ng diaper at damit. Pina-inom ko na rin sila ng gatas sa bote. Mayamaya lang, nakatulog na silang dalawa.

Napabuntong-hininga na naman ako. Dapat tatlo ang inaalagan ko eh. Dapat tatlong bata ang nandito sa bahay namin. Asan ba kasi si Dianne? Bakit ngayon lang naasikaso ang mga bata? Shit oo nga pala! Si Dianne!

Tumakbo ako palabas at pumasok sa kwarto namin ni Dianne. Pagkapasok ko, patay din ang ilaw kaya binuksan ko 'yun. Pagkabukas ko, kahit anino ni Dianne hindi ko nakita. Napahilamos nalang ako sa muka ko.

Biglang may tumawag sa cellphone ko kaya sinagot ko. Natuwa naman ako nang malaman ko na si Dianne ang tumatawag.

"Hello? Dianne asan ka ba? Gabi na oh. Nag-aalala na'ko sa'yo." sabi ko kay Dianne habang naka-ngiti. Pero napawi ang ngiti ko ng hindi si Dianne ang sumagot.

["Sir kamag-anak nyo po ba si April Dianne Park?"]

"Opo asawa nya po ako."

["Pumunta po kayo sa Angel's Hospital kasi po naaksidente po sya.]

Nabitawan ko ang cellphone ko sa narinig. Nag-unahan ang mga luha ko sa pagbagsak. No! It's not true! Pero, doctor na ang nagsabi. Nanghihina akong bumaba sa sala at kinuha ang wallet ko at pumunta sa Angel's Hospital.

Pagkarating ko dun, sinabi ko agad sa nurse ang pangalan ni Dianne at sabi nya kasalukuyang nasa ER daw si Dianne. Napa-iyak na naman ako. Three hours na daw kasi si Dianne sa ER. Pumunta ako sa may ER at umupo sa mga upuan 'don.

Hinihintay ko kung may lalabas na doctor at sasabihing okay lang ang lahat. Na walang masamang nangyari kay Dianne. Pero naghintay na naman ako ng isang oras bago lumabas ang doctor.

"Excuse me, who's the family of the patient?" napabalikwas ako sa pagkaka-upo ng marinig ko ang doctor. "I'm her husband." sabi ko.

Bumuntong-hininga muna sya bago sumagot. "Okay na ang patient sa ngayon. Marami syang tinamong sugat at malalalim 'yon. Na-damage din ang spinal cord nya kaya baka hindi muna sya makalakad for the next two months. Tinahi din namin ang sugat nya sa may kilay kaya baka maging permanent na ang peklat nyon. Pinalipat na namin sya sa room 17." sabi ng doctor at umalis na.

Pumasok naman ako sa room 17 at nakita si Dianne na natutulog. Ang dami nga nyang mga sugat. 'Yung maamo nyang muka nalagyan na ng tahi sa may bandang kilay. 'Yrung braso nya maraming mga hiwa.

Kung titingnan sya ngayon, muka syang nakakaawa. Pero hindi ko sya dapat kaawaan. Kasi kapag kinaawaan ko sya, mas lalong hihina ang loob nya. Kaya aalagaan ko nalang sya.

Because I love her very much.

===========================

GUYS SANA NAGUSTUHAN NYO YUNG UPDATE :)

*VOTE

*COMMENT

*BE A FAN

-Shine_Kim