Together through the distance (On Hold)

Chapter 3

Βρίσκω την Δανάη με την Κατερίνα στην πόρτα ενώ κοιτάνε με μανία το ρολόι που έχει η Κατερινα στην είσοδο.

«Ηρθα» λέω ενω φαίνεται απο την φωνη μου ποσο ανυπόμονη είμαι.
«Επιτελους»φωναζει η Δανάη.

Στον δρόμο δεν συζητάμε.
Εγώ τρωω τα νύχια μου απο την αγωνία,η Δανάη τρέμει ενω η Κατερινα ψιθυρίζει ασυναρτησίες για να ηρεμήσει.

Φτάνουμε απ'εξω απο το σπίτι του.
Τα μόνα κορίτσια που βρίσκονται εκεί,είναι κάτι φέιμους που δεν πάω καθόλου και δυο κορίτσια ,η Λαμπρινή με την Αλεξάνδρα που πάνε στο ίδιο λύκειο με μένα.
Δεν της ξέρω προσωπικά, αλλά φαίνονται πολύ καλά κορίτσια.

Όσο περνάει η ωρα δεν έχει εμφανιστεί οποτε αποφασίζω να μιλήσω με τα κορίτσια για να γνωριστουμε καλυτερα.

Πλησιαζω προς την μεριά της Αλεξάνδρας και της Λαμπρινής και τεινω το χέρι μου προς αυτές ως ένδειξη χειραψίας.

«Αναστασια»
«Λαμπρινη»λεει η κοπελα με τα γαλάζια ματια και το υπέροχο χαμόγελο.
«Αλεξανδρα,χάρηκα» λέει ενω χαμογελάει γλυκά.

«Ειστε πολύ καιρό noisers?» ρωταω.

«Εγω είμαι περίπου ενάμιση χρονο ενω η Άλεξ ενα.Βλέπεις, αυτό μας έφερε κοντά και γίναμε κολλητές.» λέει η Λαμπρινή ενω η Αλεξάνδρα χαμογελάει