Αναστασία: 16 χρονών, Ναυπλιο.
Εσωστρεφής και ευαίσθητη.
Αντιμετωπίζει ψυχολογικό bullying στο σχολείο.
Οι γονείς της είναι απόμακροι απο εκείνη καθώς είναι μοναχοπαίδι και της κάνουν την ζωή δύσκολη, με το να της καταστρέφουν τα όνειρα.
Είναι noise...
Κάθομαι ξαπλωμένη στον καναπε και προσπαθω να τελειώσω την ύλη της ιστορίας όταν ξαφνικα μπαίνει στο σαλόνι ο Βαγγέλης.
«Καλημέρα μωρο μου» λέει και κάθεται αγουροξυπνημενος σε μια πολυθρόνα.
«Καλημερα» του λέω και συνεχιζω να διαβάζω
«Θα κάνουμε κάτι σήμερα;Είναι η τελευταία μέρα που είμαστε εδω» μου λέει και αμέσως μου έρχονται οι εξετάσεις στο μυαλό.Ξου ξου ξου!
«Βασικα θα βγω με τις κολλητές μου σε λίγο.Για το βράδυ δεν έχω κανονίσει κατι» του λέω
«Ωραια κάτι θα σκεφτω» μου λέει και πηγαίνει στην κουζίνα.
Τελειωνω με το διάβασμα και κατευθυνομαι προς την ντουλάπα. Βάζω ενα γκρι κολλητό φόρεμα που τονιζει την φουσκωμενη κοιλιά μου και βάζω τα άσπρα μου σταρακια.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ισιωνω τα μαλλια μου και βαφομαι ελαφρά.Βάζω λιγο άρωμα και παίρνω την τσάντα μου με τα απαραίτητα. Χαιρετω τον Βαγγέλη και βγαινω απο το σπίτι.Στον δρόμο,συναντω μερικά αδιάκριτα βλέμματα,μα δεν δίνω σημασία. Φτανω στην καφετέρια που είχαμε δώσει ραντεβού με τα κορίτσια και τις χαιρεταω.
«Πως παει;» ρωταω
«Εμεις..τίποτα τι συγκλονιστικό.Εσύ θα μας πεις που μας σοκαρεις κάθε φορά με κάτι απρόβλεπτο.» λέει η Κατερίνα και ξεσπαμε σε γέλια
«Το παιδι είναι του Σπύρου» λέω και μένουν κάγκελο Μάλλον τα γέλια, τους βγήκαν ξινά..
«Δεν στο είπα εγώ;Να και άλλο απρόβλεπτο » λέει η Κατερίνα κοιτώντας την Δανάη
«Εισαι σίγουρη;Εννοώ..βγήκαν τα αποτελέσματα;» ρωτάει η Δανάη και της δίνω τον φάκελο απο την τσάντα μου
