"Μαμα,μπαμπα πρεπει να μιλήσουμε" λεω οταν πλεον βρισκόμαστε ξανα στην Αθηνα
Καθόμαστε στον καναπε και μου δινουν το κινηττο για να ξεκινησω
"Ξερω οτι ειμαι μολις 18 χρονων,ετοιμάζομαι να μπω στο Πανεπιστήμιο και εχω ηδη ενα παιδι,ομως..υπαρχει κατι ακομη που θα ήθελα να κανω και μολις μου δόθηκε η ευκαιρία. "Λεω και με κοιτάζουν ανήσυχοι
"Παντρεύομαι" ανακοινώνω και μένουν στήλη άλατος και οι δυο
"Τι πραγμα;" λενε εκπληκτοι
"Αυτη δεν ηταν ακριβως η αντιδραση που περίμενα" λεω εξίσου έκπληκτη
Αναστασία μου ειναι το σωστό. Ξερω οτι περασες μια δυσκολη φαση με το παιδι και την αδερφη σου που χαθηκε άδικα ομως πρέπει να φτιάξεις την ζωη σου και να μην αφηνεις τον κοσμο να εκθέτει την οικογένεια μας.Ειναι λοιπον λογικο να θες να αποκατασταθείς.Σε χρειάζεται η μικρη.Αλλα χρειάζεται και μια ενωμενη οικογένια. Ειμαι ευγνώμων που θα παντρευτείς τον Σπυρακο μας,μα τι χρυσο παιδι!
"λεει η μαμα μου και μενω αναυδη
"Βασικά υπαρχει κατι ακόμα που πρέπει να σας πω" λεω απογοητευμένη
""Δεν παντρεύομαι τον Σπυρο.Αλλα τον Βαγγελη" λεω και η μαμα μου σωριάζεται στο πατωμα.
"Αυτο ακριβως περιμενα για να ειμαι ειλικρινής "ξεφυσαω
Αφου την συνεφέρουμε σηκώνεται παλι όρθια και προσπαθεί να συνειδητοποιησει αυτο που μολις της ειπα.
"Είσαι σιγουρη γιαυτο που πας να κανεις Αναστασία; " με ρωταει
"Ναι μαμα.Ο Βαγγελης ειναι ο ανθρωπος που αγαπαω και θελω να ζησω το υπόλοιπο της ζωης μου μαζι του."
"Δεν μπορω να σου πω κατι γιαυτο.Δικη σου ειναι η ζωη πλεον.Σε ενα μηνα θα γινεις 18 οποτε εσυ αποφασιζεις.Αλλα ομως τι θα γινει με το παιδι;Και με την καριέρα του Βαγγελη;Το πανεπιστήμιο σου;
Τα εχεις σκεφτει αυτα;" με ρωταει ανήσυχη
"Ο Βαγγέλης θα συνεχίσει την καριέρα του κανονικα και γω το Πανεπιστήμιο μου.Μπορει να μην ειναι σιγουρο αλλα μαλλον Αθηνα περναω.Και το παιδι θα βλεπει τον πατέρα του φυσικα.Δεν βλεπω που ειναι το προβλημα."
"Οπως θελεις" λεει και αποχωρεί απο το σαλόνι
"Θα της περασει παιδι μου.Εσυ εισαι ευτυχισμένη; " ρωταει ο μπαμπάς μου
"Ναι μπαμπα είμαι" λεω χαρούμενη
"Ποτε με το καλο θα γινει ο γαμος;" με ρωταει
"Τον Σεπτέμβριο "
"Τον Σεπτέμβριο; Μα αυτο ειναι 2 μηνες μακριά " λεει έκπληκτος
"Ακριβώς " γελαω
"Πρεπει να ξεκινήσετε τις προετοιμασίες, το ξερεις ετσι;" με ρωτάει
"Βασικα μολις έφευγα για να επιλεξω προσκλητήρια" σηκώνομαι και κατευθύνομαι προς την πορτα
"Καλο δρομο παιδι μου" λεει και κλεινει την πόρτα.
"Πως πηγε μωρο μου;" με ρωταει ο Βαγγελης μολις μπαίνω στο αμάξι
"Καλα μπορω να πω.Παμε;"
[...]
"Θες κλειστό ή ανοιχτό γαμο;" τον ρωτάω ανήσυχη
"Ανοιχτό μωρό μου.Δεν εχω κατι να κρυψω.Εισαι η γυναικα της ζωης μου,και θελω να σε παντρευτώ.
Δεν με νοιαζει αν το μαθουν ολοι." λεει και ενα χαμόγελο σκάει στα χείλη μου
Πως καταφέρνει να με κανει τοσο χαρούμενη με δυο λεξεις;
"Λοιπον.Πρεπει ομως να σκεφτούμε ποια ατομα θα καλεσουμε ετσι;" του λεω
"Βασικα πρωτα πρεπει να βρούμε τους κουμπάρους δεν νομίζεις; " λεει
"Αυτο ειναι δυσκολο.Πως μπορω να διαλεξω ανάμεσα σε Δαναη και Κατερινα; " λεω απογοητευμένη
"Θα διαλεξεις μια και στην αλλη θα υποσχεθείς να βαφτίσει το παιδι.Απλο" λεει και μενω έκπληκτη
"Σωστο!Εσυ ποιον θα διαλεξεις απο τους δυο;" ρωταω
"Εγω λεω να το πω στον Τζίμμυ και στον Άρη να του πω να βαφτίσει το πρώτο μας παιδι. " λεει και με κοιταζει ολο υπονοούμενο
"Ναι ναι εχεις δικιο" λεω αφηρημένη
"Ωπα κατσε τι;Το εννοεις; " λεω έκπληκτη
"Φυσικα.Μπορούμε να βαλουμε μπρος και τωρα αμα θες" μου κλεινει το ματι
"Βρε ανώμαλε.Δεν ειμαι καλα καλα 18 και εχω ηδη ενα παιδι.Εχω και ενα Πανεπιστήμιο να αρχισω " σκυβει απογοητευμένος
"Καλά. Τέλος πάντων εσύ ποια θα επιλεξεις;" με ρωταει
"Νομιζω την Κατερινα.Δεν μπορει τα μωρα οποτε καλύτερα να μας παντρέψει. " γελαω
"Αλλα με έναν ορο εε;" σηκωνω το φρυδι
"Ωχ" ψιθυρίζει
"Δεν θα ισχυει το -Ο κουμπάρος την κουμπάρα..- ετσι; "
"Αυτο ειναι ρε μωρο μου;Εννοείται " γελάει
"Το καλο που σου θελω."
Καλη αρχη σε ολους 💖
YOU ARE READING
Together through the distance (On Hold)
FanfictionΑναστασία: 16 χρονών, Ναυπλιο. Εσωστρεφής και ευαίσθητη. Αντιμετωπίζει ψυχολογικό bullying στο σχολείο. Οι γονείς της είναι απόμακροι απο εκείνη καθώς είναι μοναχοπαίδι και της κάνουν την ζωή δύσκολη, με το να της καταστρέφουν τα όνειρα. Είναι noise...
